دکتر سماح مزنر جراح عمومی در گفتگو با تسریر در تشریح وضعیت بیماری سرطان سینه گفت: سرطان سینه، تومور بدخیمی است که از بافت های سینه شروع می شود و هنگامی آغاز می شود که رشد سلول ها از کنترل خارج شود.
جراح عمومی افزود :سوال خیلی از افراد مبتلا به سرطان این است که آیا درمان سرطان سینه مساوی با برداشتن کل بافت سینه ( ماستکتومی ) است بنابراین باید در جواب سوال گفت؛ خیر نیازی به برداشتن کل بافت سینه نیست.
وی ادامه داد: اگر تمام پستان برداشته شود نسبت به وقتی که جراحی به روش حفظ پستان ( لامپکتومی ) انجام گردد آیا طول عمر بیشتر خواهد شد.
دکتر مزنر افزود: طول عمر در هر دو روش یکسان است، اما شرایط لازم باید داشته باشیم مثل نوع و اندازه تومور و هم چنین شرایط جسمانی بیمار در نظر گرفته می شود.
وی ادامه داد: سرطان سینه می تواند به اشکال مختلف و در انواع متفاوتی بروز کند اما به طور کلی می توان انواع سرطان پستان را در دو دسته تهاجمی و غیر تهاجمی جای داد.
جراح عمومی تصریح کرد: سرطان سینه بسته به اندازه تومور و میزان انتشار آن در استیج ها یا مراحل مختلف دسته بندی می شود. سرطان هایی که به بافت های مجاور سینه و بخش های دیگر بدن سرایت پیدا کرده اند در استیج بالاتری نسبت به سرطان های لوکال و توده های کوچک پستانی قرار می گیرند.
وی در پایان درباره طبقه بندی مراحل سرطان سینه به شرح ذیل تقسیم بندی کرد و یاد آورشد:
سرطان سینه استیج یک
A: تومور اصلی کمتر از دو سانتی متر قطر دارد و گره های لنفاوی درگیر نشده اند.
B: در این مرحله سرطان در گره های لنفاوی مجاور مشاهده شده است ولی توموری در بافت پستان مشاهده نشده و یا اندازه آن کمتر از دو سانتی متر است.
سرطان سینه استیج دو
A: تومور کمتر از دو سانتی متر است و به یک الی سه گره لنفاوی مجاور خود سرایت کرده است. یا اینکه تومور بین دو الی پنج سانتی متر است ولی به گره های لنفاوی سرایت نکرده است.
B: تومور بین دو الی پنج سانتی متر است و به یک الی سه گره لنفاوی سرایت کرده است و یا بزرگ تر از پنج سانتی متر است اما در گره های لنفاوی مشاهده نشده است.
سرطان سینه استیج سه
A: سرطان به چهار الی نه گره لنفاوی زیر بغل سرایت کرده است و یا درون گره های لنفاوی پستان رشد پیدا کرده است. اندازه تومور اصلی می تواند متغیر باشد. گاهی نیز تومورها بزرگ تر از پنج سانتی متر هستند و سرطان در یک الی سه گره لنفاوی زیر بغل منتشر شده است.
B: تومور به قفسه سینه یا پوست رسیده است و ممکن است بیش از ۹ گره لنفاوی را درگیر کرده باشد.
C: سرطان در ده گره لنفاوی یا بیشتر منتشر شده است. یا گره های لنفاوی نزدیک استخوان ترقوه یا گره های لنفاوی داخل پستان.
سرطان سینه استیج چهار
در استیج چهار سرطان سینه تومورهای می توانند هر اندازه داشته باشند و سلول های سرطانی آن ها در کل گره های لنفاوی نزدیک و دور و همچین اعضای دیگر بدن منتشر شده اند. پزشک با انجام آزمایشات تشخیصی مانند روش های تصویربرداری و نمونه پستان می تواند نسبت به نوع سرطان سینه و مراحل پیشرفت آن اظهار نظر کند.
ما براساس این استیج ها میتوانیم جراحی سینه به دو قسمت بکنیم ؛ جراحی برداشتن کامل بافت پستان یا به اصطلاح پزشکی ماستکتومی و یا جراحی برداشتن توده ی سرطانی که به اصطلاح لامپکتومی.
هنگامی که تومور سرطانی کوچک و محدود به قسمت کوچکی از پستان باشد، می‌توان لامپکتومی را انجام داد. هدف از این روش، برداشت کامل تومور و حفظ بقیه پستان تا حد امکان میباشد. در این روش مقداری از بافت سالم اطراف تومور نیز برداشته میشود تا جراح مطمئن شود که تمامی سلولهای سرطانی خارج شده اند.
حالا کدام یک از بیماران کاندید لامپکتومی هستند ؟
معمولا افراد که مبتلا به سرطان استیج ۱ و ۲ هستند کاندید این عمل هستند و بعد از عمل تقریبا همه باید تحت رادیواتراپی قرار بگیرند.
یعنی به شکل دیگر لامپکتومی یا جراحی حفظ پستان مساوی با رادیواتراپی بعد از این عمل.
در صورت دارا بودن شرایط زیر ، ممکن است جراح تان لامپکتومی را توصیه کند:
• دو یا چند تومور در ربع های مختلف پستان داشته باشید که با یک برش برداشته نمی شوند و در نتیجه می تواند در ظاهر پستان شما تأثیر بگذارد.
• قبلاً تحت پرتودرمانی در ناحیه پستان قرار گرفته اید که این امر باعث می شود که پرتودرمانی های بعدی نیز بسیار خطرناک باشد.
• مبتلا به سرطانی باشید که به تمام پستان و پوست روی آن گسترش یافته باشد ( سرطان پستان التهابی )، زیرا در این شرایط احتمالاً لامپکتومی ، سرطان را به طور کامل از بین نمی برد.
• دارای یک تومور بزرگ و سینه های کوچک هستید ، که ممکن است نتیجه زیبایی نامناسبی ایجاد کند.
• عدم تمایل بیمار به انجام پرتودرمانی و یا به پرتودرمانی دسترسی ندارید.
• تمایل بیمار به برداشت کامل پستان.
• سابقه لوپوس اریتماتوی سیستمیک ، یک بیماری التهابی مزمن که در صورت انجام پرتودرمانی می تواند رو به وخامت رود.
• سابقه اسکلرودرما ، گروهی از بیماری ها که پوست و سایر بافت ها را سخت می کند و بهبودی بعد از لامپکتومی را دشوار می کند.
برخی از بیماران ممکن است پس از انجام عمل جراحی لامپکتومی دچار سینه های دفرمه و تغییر شکل یافته شوند. به عنوان مثال، این اتفاق ممکن است در طول عمل خارج کردن یک تومور بزرگ از پستان کوچک رخ دهد. برای رفع این مشکل تکنیک های جراحی سرطان پستان را با تکنیک های جراحی پلاستیک ترکیب می کنند که به این روش آنکوپلاستی گفته می شود. هدف از انجام آنکوپلاستی، بازگرداندن ظاهر طبیعی پستان ها در حین عمل جراحی سرطان سینه است
آنچه مهم است، تشخیص به موقع سرطان پستان می باشد تا متناسب با نوع سرطان، بتوان راههای درمان سرطان را پیش گرفت.
