به گزارش پایگاه خبری تحلیلی تسریر از نیچر، اخیرا محققان دریافتند در غدد چربی پوست افراد مبتلا به پارکینسون ماده‌ای مومی و چرب موسوم به سبوم تولید می‌شود که در کنار مخمر، آنزیم‌ها و هورمون‌های دیگری که تولید آن‌ها نیز افزایش می‌یابد، رایحه خاصی را تولید می‌کند. این رایحه را با استفاده از تکنیکی موسوم به طیف‌سنجی جرمی کروماتوگرافی گاز می‌توان تجزیه و تحلیل کرد.
محققان برای توسعه این بینی مصنوعی هوشمند از تکنیک طیف‌سنجی جرمی کروماتوگرافی گاز و یک حسگر سطحی موج که ترکیبات گازی را از طریق تعامل آن‌ها با امواج صوتی اندازه‌گیری می‌کند، در کنار الگوریتم‌های یادگیری ماشین بهره بردند.
در آزمایشات اولیه این فناوری محققان سبوم ۳۱ بیمار مبتلا به پارکینسون و ۳۲ شخص سالم را با استفاده از این بینی مصنوعی مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند و توانستند سه ترکیب مهم را در سبوم افراد مبتلا به پارکینسون شناسایی کنند.
در مرحله بعد، آزمایش مشابهی با کمک ۱۲ داوطلب سالم و ۱۲ داوطلب مبتلا به پارکینسون انجام گرفت و بینی مصنوعی توانست ابتلا به پارکینسون را با دقت ۷۰.۸ درصد تشخیص دهد.
بیماری پارکینسون معمولا با لرزش غیرارادی یک دست آغاز می‌شود و به تدریج اندام‌های دیگر را درگیر می‌کند. عدم تعادل، درد عصبی، بی‌اختیاری، اختلال خواب، تعریق بیش از حد، افسردگی و اضطراب از دیگر علائم این عارضه است.
علائم اولیه بیماری شامل لرزش بی‌اختیار دست، انگشتان دست و چانه، ریز شدن دست‌خط، کاهش حس بویایی، اختلال خواب و بدخوابی، مشکل در حرکت و راه رفتن و کاهش تعادل، احساس سفتی و کاهش انعطاف‌پذیری پاها، یبوست، کاهش تن صدا، سرگیجه و غش کردن است.
در مجموع می‌توان گفت این عارضه ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی است که منجر به آسیب به سلول‌های عصبی می‌شود. این افراد به مرور از شرکت در اجتماع و فعالیت‌های اجتماعی سر باز می‌زنند و دچار افسردگی می‌شوند.
بر اساس گزارش روزنامه ایندیپندنت، معمولا علائم پارکینسون از ۵۰ سالگی نمایان می‌شود. البته ممکن است از هر ۲۰ بیمار مبتلا، علائم در یک نفر قبل از ۴۰ سالگی بروز کند. بر اساس بنیاد پارکینسون، مردان ۱.۵ برابر بیشتر تحت تاثیر این بیماری قرار دارند.
گزارش کامل این تحقیقات در نشریه ACS Omega منتشر شده است.
