به گزارش پایگاه خبری تحلیلی تسریر، قاعده جمجمه به پایه یا کف کاسه سر، بخشی از جمجمه که مغز روی آن قرار دارد، اطلاق می‌شود. این بخش از پنج استخوان تشکیل شده است که با هم مغز را از سینوس‌ها، گوش‌ها، چشم‌ها و سایر قسمت‌های سر جدا می‌کنند.
انواع تومور قاعده جمجمه
تومورهای جمجمه اغلب در داخل جمجمه رشد می‌کنند، اما امکان شکل‌گیری آن‌ها در خارج از جمجمه هم وجود دارد. آن‌ها می‌توانند از قاعده جمجمه منشاء بگیرند (تومور اولیه) یا در اثر متاستاز ایجاد شوند (تومور ثانویه). متاستاز زمانی رخ می‌دهد که سلول‌های سرطانی به سایر نقاط بدن گسترش پیدا می‌کنند.
تومورهای قاعده جمجمه بر اساس نوع تومور و محل قرارگیری طبقه‌بندی می‌شوند. در بخش جلویی قاعده جمجمه که شامل حفره‌های چشم و سینوس‌ها است، احتمال ایجاد تومورهای زیر بیشتر است:
-
مننژیوم
-
نوروبلاستوم بویایی (استزیونوروبلاستوما)
-
سرطان سینوس پارانازال (سینوس نزدیک بینی)
بخش مرکزی قاعده جمجمه حاوی یک ساختار استخوانی زینی شکل است که غده هیپوفیز در آن قرار دارد. به توموری که در این ناحیه ایجاد می‌شود «تومور سلار» می‌گویند که می‌تواند شامل موارد زیر باشد:
-
آدنوم هیپوفیز
-
کرانیوفارنژیوم
-
کیست شکاف راتکه
تومورهای زیر در قسمت خلفی قاعده جمجمه شایع‌ترند:
-
نوروم آکوستیک
-
کندروسارکوم
-
کوردوما
-
تومور اپیدرموئید
-
مننژیوم
علائم تومور جمجمه
علائم تومور جمجمه می‌تواند بسته به نوع و محل شکل‌گیری تومور متفاوت باشد. بیشتر تومورهای قاعده جمجمه در ابتدا علامتی ایجاد نمی‌کنند، اما با گذشت زمان به دلیل رشد تومور و فشار بر ساختارهای حیاتی مانند غده هیپوفیز، عصب بینایی و شریان‌های کاروتید علائم به تدریج ظاهر می‌شوند. از مهم‌ترین علائم تومور جمجمه می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
-
تغییر حس بویایی یا چشایی
-
تاری دید یا دوبینی
-
مشکل در تنفس
-
سرگیجه یا از دست دادن تعادل
-
سردرد
-
از دست دادن شنوایی
-
از دست دادن حافظه
-
حالت تهوع و استفراغ
-
خونریزی بینی
-
مشکل در بلع
علت ایجاد تومورهای قاعده جمجمه
هیچ دلیل واضحی برای ایجاد تومور جمجمه وجود ندارد، اما به نظر می‌رسد که عوامل زیر خطر ابتلا به آن را افزایش می‌دهند:
-
پرتودرمانی برای درمان عفونت پوست سر یا تومورهای سر، گردن یا مغز
-
قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی، از جمله وینیل کلراید، آرسنیک و علف‌کش‌ها
-
بعضی از مشکلات ژنتیکی
درمان تومور جمجمه
۱. پایش و پیگیری بیمار
این روش برای تومورهای کوچک که علائم قابل توجهی ایجاد نمی‌کنند توصیه می‌شود. اگر با گذشت زمان تومور رشد نکند یا روی عملکرد شما تاثیر نداشته باشد، ممکن است به درمان بیشتری نیاز نداشته باشید.
۲. جراحی تومور جمجمه
۹۰ درصد بیماران مبتلا به تومور جمجمه را می‌توان با جراحی کم تهاجمی آندوسکوپی اندونازال درمان کرد. این روش به جراح کمک می‌کند که از طریق بینی به تومور دسترسی پیدا کرده و آن را بدون نیاز به ایجاد برش‌های بزرگ خارج کند.
سایر روش‌های کم تهاجمی که می‌توانند از طریق ایجاد یک برش کوچک در ابرو یا پشت گوش به تومورهای مغز یا قاعده جمجمه برسند عبارتند از: کرانیوتومی رترو-سیگموئید و کرانیوتومی سوپرا-اوربیتال (کرانیوتومی ابرو).
۳. پرتودرمانی
ممکن است پس از جراحی پزشک استفاده از پرتودرمانی را برای تومورهای بدخیم یا تومورهایی که برداشتن آن‌ها امکان‌پذیر نیست، توصیه کند.
تومور جمجمه انواع مختلفی دارد و می‌تواند خوش‌خیم یا بدخیم باشد. روش‌های مختلفی برای درمان این بیماری وجود دارد که از آن جمله می‌توان به جراحی و پرتودرمانی اشاره کرد.
تسریر مراقب سلامتی شماست!
