به گزارش پایگاه خبری تحلیلی تسریر، اختلال شخصیت وسواسی اجباری (OCPD) اغلب با اختلال اضطرابی که اختلال وسواسی اجباری (OCD) یا وسواس نامیده می‌شود، اشتباه گرفته می‌شود؛ با این حال، آنها یکسان نیستند. تفاوت ocd و ocpd این است که OCD با افکار مزاحم مشخص می‌شود که فرد را وادار به انجام رفتارهایی برای تسکین احساس پریشانی و اضطراب می‌کند. در حالی‌که OCPD به توجه بیش‌ازحد به جزئیات و کمال‌گرایی فرد اشاره دارد.
افراد مبتلا به اختلال شخصیت وسواسی اجباری متوجه نیستند که طرز فکر کردن یا طرز رفتار کردنشان اشتباه است بلکه بر این باورند که راه تفکر و انجام کار آنها تنها راه صحیح است و هر کس دیگری اشتباه می‌کند.
افراد دارای اختلال شخصیت وسواسی اجباری دارای ویژگی‌های زیر هستند:
-
بیان احساسات برایشان مشکل است
-
آنها در تشکیل و حفظ روابط نزدیک با دیگران مشکل دارند
-
افرادی سخت کوش هستند، اما وسواس همراه با کمال‌گرایی می‌تواند آنها را ناکارآمد کند
-
افرادی عادل، خشمگین و عصبانی هستند
-
آنها اغلب دچار انزوای اجتماعی و دوری از اجتماع می‌شوند
-
آنها می‌توانند دچار اضطراب همراه با افسردگی شوند.
علائم اختلال شخصیت وسواسی جبری چیست؟
علائم اختلال شخصیت وسواسی جبری در dsm ۵ عبارتند از:
-
کمال‌گرایی تا جایی که باعث اختلال در به پایان رساندن وظایف می‌شود
-
رفتار جدی، رسمی و خشک و سخت از مهمترین علائم وسواس جبری
-
بسیار صرفه جو در هزینه‌ها و پول
-
نیاز شدید به وقت شناسی
-
توجه شدید به جزئیات و غر زدن در روانشناسی
-
از خود گذشتگی بیش‌ازحد در کار کردن برای تامین هزینه‌های روابط خانوادگی و اجتماعی
-
احتکار وسایل فرسوده و بی‌فایده
-
ناتوانی در به اشتراک گذاشتن یا محول کردن کارها به دیگران به دلیل ترس از درست انجام نشدن کارها
-
پایبندی به لیست برنامه‌ریزی‌ها
-
پایبندی سفت و سخت به قوانین و مقررات
-
نیاز شدید به دستور دادن
-
علائم اضطراب فراگیر در برخی افراد
-
احساس خود درست‌پنداری در مورد چگونگی انجام امور
-
پایبندی سفت و سخت به قوانین اخلاقی و معنوی
دلایل ابتلا به اختلال شخصیت وسواسی جبری چیست؟
دلیل اختلال شخصیت OCPD چیست؟ علت دقیق اختلال شخصیت وسواسی (فکری- عملی) ناشناخته است. مانند بسیاری از جنبه‌های اختلال شخصیت وسواسی اجباری علل آن نیز هنوز مشخص نشده است. اختلال شخصیت وسواسی اجباری ممکن است به علت ترکیبی از ژنتیک و تجارب دوران کودکی ایجاد شود.
در بعضی مطالعات موردی، بزرگسالان می‌توانند تجربه‌ی اختلال شخصیت وسواسی اجباری را در سنین بسیار پایین به یاد بیاورند. آنها ممکن است به داشتن فرزند کامل و بدون عیب و کاملا مطیع، نیاز داشته باشند. این نیاز به پیروی از قوانین، پس از آن به بزرگسالی منتقل می‌شود.
درمان اختلال شخصیت وسواسی جبری چیست؟
بهترین درمان برای اختلال OCPD چیست؟ برای درمان اختلال شخصیت وسواسی جبری، احتمالا دکتر روانپزشک شما با استفاده از یک رویکرد سه جانبه به درمان شما می‌پردازد، که شامل موارد زیر است:
-
درمان شناختی رفتاری (CBT): درمان شناختی رفتاری نوع رایجی از مشاوره در زمینه‌ی بهداشت روانی است. در طول درمان شناختی رفتاری، طبق برنامه منظم با روانشناس خود ملاقات خواهید کرد. این جلسات منظم شامل همکاری با روانشناس و صحبت در مورد اضطراب، استرس یا افسردگی است. روانشناس به شما توصیه خواهد کرد که تاکید کمتری بر کار داشته باشید و در عوض بر تفریح و سرگرمی، خانواده و دیگر روابط میان فردی تاکید بیشتری داشته باشید.
-
دارو درمانی: جهت کاهش اضطراب در چرخه‌ی اختلال وسواسی اجباری، پزشک ممکن است مهارکننده انتخابی بازجذب سروتونین (SSRI) تجویز کند. علاوه بر مهارکننده انتخابی بازجذب سروتونین (SSRI) گروه‌های پشتیبانی و روانپزشک نیز به شما کمک خواهند کرد. معمولا استفاده‌ی طولانی مدت از داروها در درمان اختلال شخصیت وسواسی جبری توصیه نمی‌شود.
آموزش آرام سازی: آموزش آرامش‌یابی شامل تکنیک‌های خاص تنفس و آرام سازی است که می‌تواند به کاهش احساس تنش و استرس و اضطراب کمک کند، این علائم در اختلال شخصیت وسواسی جبری رایج هستند. نمونه‌هایی از اقدامات آرام بخش توصیه شده شامل یوگا، تای چی و پیلاتس هستند.
چگونه با فرد مبتلا به OCPD رفتار کنیم؟
برای درمان بسیاری از افراد مبتلا به اختلال شخصیتی وسواسی اجباری، همراهی در درمان توسط همسر یا دوست توصیه می‌شود. نزدیک شدن به فرد مبتلا به اختلال شخصیتی وسواسی اجباری برای بررسی رفتارهای وی، می‌تواند بسیار دشوار باشد.
درمان‌های حمایتی برای اعضای خانواده و افراد نزدیک به فرد مبتلا به اختلال شخصیت وسواسی جبری مفید است. انجمن‌ها و گروه‌های پشتیبانی متعددی برای کمک به همسر یا افراد خانواده فرد مبتلا به اختلال شخصیت وسواسی جبری یا دارای گرایش به اختلالات وسواسی جبری، وجود دارد.
مهمترین کاری که می‌توانید انجام دهید این است که رفتارهای فرد مبتلا به اختلال شخصیتی وسواسی اجباری را بخشی از شخصیت وی و یک ویژگی پایدار از آرایش روانی آن شخص، بدانید.
قبل از اینکه در مورد خواسته‌ی او جهت نحوه‌ی انجام کارها با او بحث کنید، از خودتان بپرسید «آیا این موضوع به اندازه ای مهم است که من بخواهم با وی بحث یا مشاجره کنم؟». اگر متوجه شدید که فرد کارهایی را که از شما خواسته تا انجام دهید را دوباره خودش انجام می‌دهد، زیرا احساس می‌کند که کار شما دارای استانداردهای منحصر به فرد وی نیست، یا فرد ترجیح می‌دهد کاری را خودش انجام دهد، شخصا آن را انجام ندهید و این موضوع را به خودتان نگیرید. به یاد داشته باشید که این ویژگی‌ها بخشی از وجود فرد است و بازتابی منفی در مورد شما نیست.
تسریر مراقب سلامتی شماست!
