به گزارش پایگاه خبری تحلیلی تسریر، به نقل از consumer.healthday، بررسی های محققان دانشکده پزشکی دانشگاه واشنگتن نشان می دهد بیش از ۲۳ میلیون مورد جدید سرطان در سال ۲۰۱۹ در سراسر جهان ثبت شده است. آمار قبلی این حوزه در سال ۲۰۱۰ آنالیز شده بود که در آن سال هشت میلیون و دویست و نود هزار مرگ ناشی از سرطان در سراسر جهان رخ داده و تعداد مبتلایان حدود ۱۹ میلیون مورد بود. به گفته محققان، مرگ و میر در سال ۲۰۱۹ تقریباً ۲۱ درصد بیشتر از سال ۲۰۱۰ بود و موارد ابتلا نیز حدود ۲۶ درصد رشد داشته است.
این مطالعه همچنین بر تفاوت های جهانی در درمان این بیماری تاکید کرد. دکتر جاناتان کوکارنیک، نویسنده اصلی و پژوهشگر مؤسسه سنجش و ارزیابی سلامت دانشگاه واشنگتن در این رابطه گفت: تضمین عادلانه بودن پیشرفت جهانی در برابر بار ناشی از بیماری سرطان بسیار مهم است. این امر مستلزم تلاش هایی برای کاهش نابرابری ها در پیشگیری، درمان و بقای سرطان و گنجاندن نیازها و دانش محلی در برنامههای ملی کنترل سرطان است.
در این پژوهش، محققان ۲۰۴ کشور و منطقه را بررسی کرده و بار و روند سرطان را در آن ها تخمین زدند. آنها دریافتند که سرطان از نظر تعداد مرگ و میر در میان ۲۲ گروه از بیماری ها و جراحات، پس از بیماری های قلبی عروقی در رتبه دوم قرار دارد.
بر این اساس سرطان ریه عامل اصلی مرگ و میر ناشی از سرطان در ۱۱۹ کشور و منطقه برای مردان و ۲۷ کشور و منطقه برای زنان بود. از سوی دیگر سرطان پستان علت اصلی مرگ و میر ناشی از سرطان در میان زنان در سراسر جهان در ۱۱۹ کشور بود. بر اساس این مطالعه، سرطان ریه، سرطان روده بزرگ، سرطان معده، سرطان پستان و سرطان کبد بیشترین سالهای زندگی با بیماری و ناتوانی را به خود اختصاص داده اند.
به گزارش سیناپرس، البته در این میان یک خبر خوب وجود دارد زیرا محققان پس از تنظیم سن آمارهای فوق، دریافتند که میزان مرگ و میر و بروز آن به ترتیب حدود ۶ درصد در سطح جهانی کاهش یافته است.
نتایج تحلیل فوق گویای این حقیقت است که نرخ مرگ و میر استاندارد شده با سن در ۱۳۱ کشور و منطقه کاهش یافته و نرخ ابتلا به سرطان نیز در ۷۵ کشور و منطقه کم شده است.
محققان این کاهش های کوچک را امیدوارکننده خوانده اما هشدار دادند که سیستم های بهداشتی ممکن است در مراقبت از سرطان و نتایج ناشی از کرونا با مشکلاتی مواجه شود.اثرات همه گیری بر بیماری سرطان، مرگ و میر و تلاشهای پیشگیری و کنترل در این مطالعه لحاظ نشده است. شرح کامل این گزارش در آخرین شماره مجله تخصصی JAMA Oncology منتشر شد.
پایان پیام