به گزارش تسریر، شاید متوجه شده باشید که یکی از دوستانتان برنامه‌هایش را لغو کرده است، یا شاید یکی از اعضای خانواده بیشتر از گذشته در مورد خودش یا مسائل روزمره‌ای که قبلاً از آنها می‌خندید، منفی‌بافی می‌کند.
بااین‌حال، اگر با درک و زبانی محتاطانه به این گفتگو بپردازید، می‌توانید به آنها کمک کنید تا از دریافت کمک حرفه‌ای برای احساس بهتر حمایت شوند.
نشانه‌هایی که نشان می‌دهد شخصی نیاز به کمک دارد
وقتی یکی از عزیزانتان دیگر مثل گذشته نیست – یا به طور متفاوتی از همیشه رفتار می‌کند – اغلب نشانه‌ای است ممکن است نیاز به مشاوره به متخصصان بهداشت روانی دارد
برخی از این نشانه‌ها ممکن است بیشتر مشهود باشند، از جمله:
– رفتاری: انتخاب‌های خطرناک، گریه مکرر، سوءمصرف مواد روانگردان، از دست دادن علاقه به سرگرمی‌های قبلی، کناره‌گیری از دوستان و خانواده، ابراز اضطراب بیشتر در مورد ترک خانه.
– انتقاد از خود یا دیگران: تصویر منفی افراطی از بدن خود، اظهارنظرهایی که غیرمعمول یا بسیار تیره به نظر می‌رسند
– تغییرات خواب: ناتوانی در بیرون آمدن از رختخواب، الگوهای خواب غیرمعمول، بی‌خوابی
– مشکلات شناختی: مشکل در تمرکز بر یک مکالمه یا فعالیت، گیج شدن، دیدن یا شنیدن چیزهایی که دیگران نمی‌بینند یا نمی‌شنوند، یا فراموش کردن حقایق مهم.
– بی‌توجهی به مراقبت از خود: تغییر در روتین بهداشتی، مثل مسواک زدن، حمام کردن یا پوشیدن لباس‌های تمیز، تغییر قابل ملاحظه‌ای در نظافت خانه مثل انباشته شدن ظروف در سینک آشپزخانه
مقایسه این نشانه‌ها با رفتار «پایه‌ای» معمول این فرد نزدیک به شما می‌تواند به شما کمک کند تا متوجه شوید که آیا عزیزتان به حمایت متخصصان بهداشت روانی نیاز دارد یا نه.
چگونه با عزیزتان مورد دریافت کمک صحبت کنید
اگر فکر می‌کنید یکی از عزیزانتان علائم اختلال روانی مثل افسردگی یا اضطراب را تجربه می‌کند، مهم است که در نظر بگیرید چه زمانی، چگونه و کجا باید مکالمه‌ای در مورد دریافت کمک حرفه‌ای شروع کنید.
مسلماً عنوان یک دوست یا عضو خانواده نگران نمی‌خواهید این فرد نزدیک به خودتان را خجالت‌زده کنید یا در حالت تدافعی قرار دهید.
این فرد ممکن است با کمک گرفتن از متخصصان مخالفت کند، به ویژه اگر تحت تأثیر انگ‌زنی‌های معمول در جامعه درباره اختلال روانی و درمان‌های آن باشد. همچنین او ممکن است قبلاً سعی کرده باشد چنین کمکی را بگیرد، اما در ین راه به دشواری برخورده باشد.
پیدا کردن یک درمانگر مناسب می‌تواند وقت‌گیر باشد، و اغلبمقابله با موانع واقعی مراقبت مثل پوشش بیمه، اغلب هنگام مقابله با یک اختلال روانی ناامیدکننده است. بااین‌حال، اگر وضعیت آنها جدی‌تر شود، کمک حرفه‌ای ممکن است بهترین گزینه باشد – هرچند پیدا کردن مراقبت مناسب نیاز به تلاش دارد.
– زمان و مکان مناسب را انتخاب کنید
اجازه ندهید این گفتگو نتیجه یک جروبحث اخیر باشد. مکانی پیدا کنید که امن، راحت، خصوصی باشد. به عنوان مثال، از صحبت کردن در جمع‌های خانوادگی یا زمانی‌که فرد یک ضرب‌الاجل کاری دارد، پرهیز کنید.
از آنها بپرسید که آیا وقت دارند تا صحبت کنید تا رضایت آنها را برای گفتگو بگیرید و احتمال اینکه حواس‌شان پرت شود را کاهش دهید.
– با همدلی گفتگو کنید
برخوردی مهربانانه و همدلانه می‌تواند به جلوگیری از واکنش‌های تدافعی عزیزتان کمک کند. سعی کنید سؤال کنید، نه اینکه مستقیماً مشاوره دهید. جمله «نظرت درمورد ایده رفتن به روان‌درمانی یا ویزی روانپزشکی چیست؟» می‌تواند شروع‌کننده خوبی برای گفتگو باشد.
استفاده از عبارات «من» مثل «من نگرانت هستم» ممکن است به او کمک کند تا احساس نکند مورد سرزنش قرار می‌گیرد یا مقصر شناخته می‌شود. همچنین اگر او احساس نکند که مورد حمله قرار گرفته است، با احتمال بیشتری به شما گوش می‌دهد.
محور اصلی گفتگوی شما باید همدلی و نگرانی برای سلامتی عزیزتان باشد، نه ناراحتی از اینکه خلق‌وخوی او چطور بر شما تأثیر می‌گذارد.
– روان درمانی و ویزیت روانپزشکی را عادی جلوه دهید
روان‌درمانی جایی عالی و بدون قضاوتگری برای هرکسی است – حتی افراد بدون اختلال روانی – تا درباره چالش‌های زندگی صحبت کنند. انتقال این برداشت از روان‌درمانی در طول گفتگو می‌تواند به از بین بردن انگ‌زنی اجتماعی درباره دریافت حمایت روانی کمک کند. ویزیت روانپزشکی نیز همین‌گونه است.
مهم است که در مورد رفتن به روان‌درمانی یا ویزیت روانپزشکی به عنوان بخشی عادی از زندگی صحبت کنیم که هیچ تفاوتی با مراجعه به یک پزشک برای یک بیماری جسمی ندارد.
اگر خودتان قبلاً روان‌درمانی شده‌اید یا درمان روانپزشکی گرفته‌اید، می‌توانید تجربیات خود را هم با نزدیکانتان به اشتراک بگذارید. این می‌تواند به آنها کمک کند بدانند که در جستجوی کمک تنها نیستند.
– مثال‌هایی مشخص بزنید
اگر عزیزتان متوجه نشده که وضعیت بهداشت روانی‌اش بر زندگی‌اش تأثیر گذاشته یا به طور متفاوتی رفتار می‌کنند، ممکن است از شما مثال‌های مشخصی بخواهند. چند مثال از رفتار قبلی آنها را آماده کنید تا با رفتار فعلی‌شان مقایسه کنید.
این مثال‌ها را به شیوه‌ای بدون قضاوت با استفاده از عبارت‌هایی مثل «متوجه شدم…”ه یا «تغییری در… مشاهده کرده‌ام» مطرح کنید.
– در کارها کمک کنید
اگر قرار است رفتن به روان‌درمانی یا ویزیت روانپزشکی را مطرح کنید، حمایت از دوستان و خانواده‌تان برای یافتن اطلاعاتی که برای پیدا کردن کمک لازم است، می‌تواند مهم باشد. مثلاً نشستن کنارشان هنگام جستجو در اینترنت برای یافتن روان‌درمانگر یا روانپزشکی، پیشنهاد بردن آنها با ماشین به جلسات روان‌درمانی یا ویزیت روانپزشکی یا نشستن در اتاق انتظار در طول ویزیت شدن فرد.
– به تصمیم او احترام بگذارید
در نهایت، تصمیم برای دریافت کمک حرفه‌ای با خود شخص است. حتی اگر تصمیمش مطابق میل شما نیست، به آن احترام بگذارید.
