به گزارش پایگاه خبری تحلیلی تسریر، افراد مبتلا به بولیمیا مقدار زیادی غذا میخورند و سپس سعی میکنند از طریق رفتارهای جبرانی مانند استفراغ، استفاده از ملین ها، مصرف قرصهای لاغری و ورزش، کالریهای اضافی را دفع کنند. در این چرخه، حس شرم و خجالتی به فرد دست میدهد که حاضر است برای مدت طولانی این اختلال را مخفی نگه دارد.
در حالی که بسیاری از افراد در مورد وزن یا ظاهر خود نگرانی دارند، افراد مبتلا به پرخوری عصبی با اندازه و شکل بدن خود نگرانی بیش از حدی دارند که منجر به پرخوری اجباری و سپس استفاده از روشهای مختلف برای جبران مقدار غذای مصرفی بیش از حد میشود.
نشانههای پرخوری عصبی
اکثر اوقات با یک چرخه مزمن افراطی (پرخوری) و پاکسازی (استفاده از روشهای مختلفی برای خلاص شدن بدن از کالری دریافتی اضافی) مشخص میشود، پرخوری عصبی، که عموماً به عنوان ساده پرخوری شناخته میشود، یکی از شایعترین اختلالات خوردن در جهان است. طبق تحقیقاتی که توسط انجمن ملی اختلالات خوردن جمع آوری شده است، بولیمی تقریباً ۱.۵٪ از زنان جوان و ۱/۰٪ از مردان جوان را مبتلا میکند که علائم آن اغلب در اوایل ۱۲ سالگی و بعضی اوقات زودتر بروز میکند. بیشتر افرادی که از پرخوری رنج میبرند دارای وزن متوسط هستند.
اگر با پرخوری عصبی دست و پنجه نرم میکنید، بیشتر وقت خود را صرف خوردن مقادیر بیش از حد غذا میکنید و سپس سعی میکنید از کالریهایی که تازه مصرف کردهاید خلاص شوید. شما به احتمال زیاد چندین بار در هفته یا در موارد شدید، چندین بار در روز این چرخه افراط و پاکسازی را تجربه میکنید. ممکن است مخفیانه و تا حد درد بیش از حد معده بخورید تا زمانی که دچار درد شوید. افراد مبتلا به پرخوری اغلب غذاهایی را که دارای کربوهیدرات زیاد هستند ترجیح میدهند.
برای از بین بردن کالریهای اضافی که مصرف کردهاید، ممکن است سعی کنید بدن خود را با استفراغ یا با استفاده از داروهای ادرار آور، ملین و یا جوش شیرین پاکسازی کنید. یا، ممکن است سعی کنید با رفتارهایی غیر از پاکسازی مانند روزه گرفتن، رژیمهای غذایی سخت و یا تمرینات ورزشی بسیار سنگین، آن را جبران کنید.
علتهای پرخوری عصبی
اگرچه پرخوری در عادتهای غیر طبیعی خوردن و پاکسازی تجلی پیدا میکند، اما ریشه مشکل، داشتن تصور منفی نسبت خود و یک تصور تحریف شده از بدن است. اگر از بیماری پرخوری رنج میبرید، نسبت به هرگونه نقص واقعی یا تصور شده نسبت به خود بسیار سختگیرانه و نا عادلانه عمل میکنید. و هرچند که شما احتمالاً میدانید که خوردن افراطی و پاکسازی پس از آن یک رفتار غیر معمول است و میتواند برای سلامتی فیزیکی و روحی شما مضر باشد، اما به نظر نمیرسد که بتوانید خودتان را متوقف کنید. به نظر میرسد که هیچ کنترلی بر روی عادتهای غذایی خود ندارید.
مانند همه اختلالات غذا خوردن، علت واحدی وجود ندارد، اما تعدادی عوامل بیولوژیکی، روانشناختی، محیطی و رفتاری مرتبط با پرخوری وجود دارند و شرایطی که میتواند شما را در معرض خطر بیشتری برای ابتلاء به این بیماری قرار دهد شامل:
سابقه خانوادگی بیماری پرخوری یا سایر اختلالات خوردن. اگر یک خویشاوند نزدیک مانند مادر یا خواهر و برادر دارید که مبتلا به پرخوری است، شما چهار برابر بیشتر از یک فرد معمولی برای ایجاد این بیماری در خطر هستید.
سابقه خانوادگی یا شخصی از اختلالات خلقی مانند افسردگی یا اضطراب یا سو مصرف مواد.
عزت نفس ضعیف، شاید به دلیل یک محیط بحرانی خانوادگی باشد که تأکید زیادی به موفقیت و کامیابی میکند.
خصوصیات شخصیتی مانند تکانشگری، سختگیری، ترس بیش از حد، کمرویی، بدبینی و مشکل در “آینده نگری”
بحرانهای خانوادگی یا شخصی دشوار
سابقه سوءاستفاده جنسی، سوءاستفاده جسمی و سایر تجربیات آسیب زا
تسلیم شدن در برابر فشارهای فرهنگی، خانوادگی یا همسالان برای کاهش وزن و لاغر بودن
ارتباط بین استرس و پرخوری عصبی
وقتی کسی دچار استرس و اضطراب میشود سلولهای بدن او به خاطر اینکه بتوانند انرژی خود را تأمین کنند به سرعت قند میسوزانند.
پس طبیعی است تا قند خون افت کرده و علائمی مثل گرسنگی و ضعف، لرزش بدن و از بین رفتن تمرکز وعصبانی شدن در فرد ظاهر میشود.
در این شرایط است که شخص به خاطر رفع این علائم شروع به خوردن غذا مخصوصاً خوراکیهای شیرین و پر کالری میکند.
غافل از اینکه این نوع خوراکیها فقط برای مدت کوتاهی باعث افزایش قند خون میشوند.
بعد کمتر از یک ساعت خواهند دید که غول گرسنگی دوباره ظاهر میشود.
افرادی که در هنگام استرس درگیر پرخوری میشوند، باید یاد بگیرند که تنها راه حل خوردن حجم زیادی خوراکی نیست.
با خوردن حال آنها بهتر نخواهد شد، آنها میتوانند از مقدار کمی غذاهای بدون قند استفاده کنند.
همچنین به جای خوردن پیاده روی کنند، یا گوش دادن به موسیقی را جایگزین خوردن کنند.
چگونه پرخوری بر سلامت و تندرستی شما تأثیر میگذارد
پس به طور حتم، رفتارهای افراطی و پاکسازی باعث بروز مشکلات جسمی میشود، مانند:
التهاب و گلو درد یا التهاب مری، زخم دهان، غدد بزاقی متورم
مینای دندان پوسیده و پوسیدگی دندان – ناشی از قرار گرفتن بیش از حد در معرض اسید معده در هنگام استفراغ مکرر عمدی
نوسان وزن – بالا و پایین رفتن
مشکلات دستگاه گوارش – اسهال، نفخ، یبوست، رفلاکس اسید، تهوع، درد شکم، زخم معده
کم آبی
بوی بد دهان
فشار خون پایین
عدم تعادل الکترولیت به دلیل از بین رفتن سدیم، کلسیم، پتاسیم و سایر مواد معدنی، که در نهایت میتواند منجر به ضربان قلب غیر طبیعی، حمله قلبی یا مرگ شود.
چگونه جلوی پرخوری عصبی را بگیریم؟
پرخوری عصبی به سادگی با غذا خوردن تمام نمیشود. شاید غذاخوردن در همان لحظه آرام تان کند اما بعد از مدتی سبب میشود غمگینتر از قبل باشید. این چرخه تا زمانی که فرد احساسات خود را ریشه یابی نکند، متوقف نمیشود.
۹ راهکار برای مقابله با استرس
غذا خوردن راهی مناسب برای کاهش استرس است اما باید روشهای دیگری مانند نوشتن یک دفترچه خاطرات، خواندن کتاب و یا چند دقیقه وقت گذاشتن برای ریلکس کردن برای مقابله با استرس انجام دهید.
۱. ورزش کنید
برخی افراد با انجام ورزش روزانه احساس آرامش میکنند. پیاده روی، دویدن آهسته و یا انجام روتین حرکات یوگا برای مقابله با احساس پرخوری مناسب است. در یک تحقیق به داوطلبان گفته شد به مدت هشت هفته یک روتین یوگا را دنبال کنند. سپس محققان به ارزیابی آرامش ذهنی و درک در این افراد یعنی درک شخص از خود و شرایطی اطرافش پرداختند. نتایج این تحقیق نشان داد که انجام یوگا به خنثی کردن احساساتی نظیر اضطراب و افسردگی کمک میکند.
۲. مدیتیشن را امتحان کنید
برخی نیز ادعا میکنند مدیتیشن به از بین بردن چنین احساسی کمک میکند. تحقیقات بسیاری نشان دادند که تمرین مدیتیشن برای آرامش دهی به ذهن راه مناسبی برای درمان اختلال پرخوری و همچنین غذا خوردن احساسی است. نفس عمیق کشیدن خود به سادگی یک نوع مدیتیشن است. در جایی آرام بنشینید و روی تنفستان تمرکز کنید. هوا را به آرامی داخل و خارج بینی خود هدایت کنید.
۲. یک دفترچه غذایی برای خود درست کنید
دفترچه یادداشت برای ثبت اینکه هر غذایی را در چه زمان و در چه حالتی خوردید کمک میکند تحریک کنندههای خوردن عصبی را شناسایی کنید. با اینکه کمی چالش برانگیز است اما سعی کنید تمام چیزهایی که میخورید را در آن دفترچه یادداشت کنید (چه وعدهای بزرگ و چه کوچک) همچنین احساسی که در آن لحظه داشتید را نیز بنویسید. اگر خواستید برای مشاوره به پزشک مراجعه کنید این دفترچه بسیار مفید است.
۴. یک رژیم غذایی سالم را مورد استفاده قرار دهید
مطمئن شوید مواد مغذی سالم و کافی به بدنتان میرسانید چون این مورد نیز بسیار مهم است. تفاوت قائل شدن بین گرسنگی فیزیکی و احساسی بسیار دشوار است اما وقتی رژیم غذایی سالمی داشته باشید به راحتی زمانهایی که از روی ناراحتی و کسلی غذا میخورید قابل شناسایی است.
۵. مظنونین همیشگی را از سبد غذایی خود حذف کنید
سعی کنید غذاهایی که هنگام عذا خوردنهای عصبی به سراغشان می روید را از سبد خرید حذف کنید و آنهایی را هم که دارید دور بیندازید. غذاهایی را برای حذف از این لیست مانند چیپس، شکلات و بستنی در نظر بگیرید که چربی بالا دارند، شیرین و یا سرشار از کالری هستند. همچنین در هنگام ناراحتی به خرید نروید. غذاهایی که در زمان ناراحتی، استرس و کسلی هوس میکنید را خارج از دسترس قرار دهید که این کار به شکستن چرخه غذا خوردن عصبی کمک بسیاری میکند.
۶. به حجم غذایتان توجه کنید
در برابر خوردن یک بسته کامل چیپس یا دیگر غذاها در حجم بالا مقاومت کنید. وعدههای خود را اندازه بگیرید و بشقابهای کوچک را انتخاب کنید تا به کنترل وعدهها کمک کند. همین که یک وعده را تمام کردید ابتدا کمی به خود فرصت دهید و بلافاصله برای بشقاب دوم اقدام نکنید. چند نفس عمیق بکشید و تمرکز کنید تا ببینید آیا واقعاً هنوز گرسنه هستید یا خیر.
۷ – به دنبال حمایت باشید
اگر احساس تنهایی و افسردگی میکنید در برابر تنها بودن مقاومت کنید. حتی یک تماس تلفنی کوتاه با یک دوست یا یکی از اعضای خانواده برای خلق و خویتان معجزه میکند. در رژیم غذایی به اندام این امکان برای شما وجود دارد که با مشاور خود تماس بگیرید و اوضاع را کنترل کنید
۸. چیزهایی که مورد حواسپرتی میشوند را حذف کنید
شاید در مقابل تلویزیون، کامپیوتر یا موارد دیگری که سبب پرت شدن حواستان میشوند غذا بخورید. سعی کنید دفعه بعدی خود را در این شرایط قرار ندهید. با تمرکز روی غذا، لقمههایی که میجوید و سطح گرسنگی متوجه خواهید شد که آیا غذا خوردتان عصبی است یا خیر. بعضی نیز ۱۰ تا ۳۰ بار جویدن غذا را قبل از بلعیدن توصیه میکنند و معتقدند این کار باعث تمرکز میشود. انجام این کارها به مغزتان زمان میدهد تا پیام سیری از معده را دریافت کند.
۹. روی مثبت صحبت کردن با خود کار کنید
احساس گناه و پشیمانی با خوردن عصبی ارتباط دارد. اگر با غذاخوردن احساس ناراحتی دارید هرگز خود را ناامید نکنید و از تجربهای که داشتید استفاده کنید تا به عنوان فرصتی جهت برنامه ریزی برای آینده استفاده کنید.