به گزارش پایگاه خبری تحلیلی تسریر، با کاهش محدودیت‌های کووید-۱۹ در بیشتر نقاط جهان، دانش‌آموزان تغییراتی را در شیوه‌های یادگیری (از مجازی به حضوری) و پروتکل‌های اجتماعی (مثلاً بدون ماسک) انجام داده‌اند. حتی با بازگشت تدریجی جوامع به حالت عادی، دائماً به ما یادآوری می‌شود که کووید-۱۹ هنوز در جوامع ما بسیار وجود دارد. موارد ابتلا به کووید-۱۹ دیگر بطور عمومی گزارش نمی‌شود، اما ادامه گردش ویروس کرونا در مدارس همچنان به معنای امکان غیبت طولانی‌مدت هم برای معلمان و هم برای دانش‌آموزان است.
در پاسخ به چالش‌هایی که همه‌گیری کرونا در دوره های تحصیلی ایجاد کرده است، مدارس و هیات‌های مدرسه سیاست‌هایی را برای به حداقل رساندن تأثیر منفی کووید-۱۹ بر نمرات دانش‌آموزان اجرا کرده‌اند. با این حال، تناقضات در این سیاست ها بدون شک به بروز چالش هایی از نظر عدالت و انصاف منجر شده است. برخی از دانش‌آموزان دبیرستان نگرانی هایی را در مورد تاثیر نمرات آنها در دوران همه گیری کرونا بر انتخاب رشته دانشگاه بعد از دبیرستان، ابراز کرده‌اند. دانشجویان دانشگاه نیز مسائلی را درباره عادلانه بودن نمرات مطرح کرده‌اند.
ارتباط یادگیری و ارزیابی
یک اولویت مهم در نظام آموزش این است که به کودکان و جوانان فرصتی برای یادگیری و نشان دادن این یادگیری ارائه شود. محققانی که نقش ارزشیابی دانش آموز و خط‌مشی آموزشی را بررسی می‌کنند، می‌دانند که ارزشیابی نه تنها برای نظارت بر پیشرفت مداوم دانش‌آموزان، بلکه برای گزارش آن پیشرفت و تصمیمات آموزشی آینده اهمیت دارد.
کووید-۱۹ یادآور عوامل مهمی است که خارج از کنترل دانش‌آموزان هستند و بر پیشرفت آنها تأثیر می‌گذارد. این موضوع تفاوت‌های را میان دانش‌آموزان فقیر و همسالان مرفه‌ترشان مورد توجه قرار داده است: برای مثال، مربیان شاهد موانع یادگیری و نابرابری‌هایی بوده‌اند که برخی از دانش‌آموزان به دلیل تفاوت در اتصال به اینترنت یا محیط‌های آموزشی حمایتی در خانه با آنها مواجه شده‌اند.
با توجه به این چالش‌ها، مربیان به دنبال راه‌های جایگزینی برای ارائه فرصت‌هایی برای یادگیری و گزارش منصفانه در مورد آن یادگیری هستند. به رغم این تلاش‌ها، محققان پیش‌بینی می‌کنند که کووید-۱۹، به بروز سطوح پایین‌تر یادگیری در ریاضیات و سواد خواندن و نوشتن دانش‌آموزان مقطع ابتدایی منجر شده است.
بالا رفتن نمره
همچنین این احتمال وجود دارد که تغییر در شیوه های نمره دادن و گزارش دهی منجر به بالا رفتن قابل توجه نمره دانش آموزان شود. سیستم های آموزشی رایج غربی عمدتاً توسط سیستم های نمرات مدرسه و آزمون هدایت می شوند. دانش‌آموزان از نمرات استفاده می‌کنند تا مشخص کنند که آیا مهارت‌ها و توانایی‌هایی را برای پیش‌بینی احتمال موفقیت در سال‌های بعدی دارند یا خیر.
دانش آموزان از نمرات برای هدایت انتخاب های تحصیلی آینده خود استفاده می کنند و معلمان از این موضوع آگاه هستند. درست یا نادرست، دانش آموزان دبیرستانی در یک محیط یادگیری رقابتی گرفتار می شوند که نمرات و درصدها معمولاً تأثیر قابل‌توجهی بر آینده آنها دارد. اکنون محققان در برخی شواهد حکایتی از معلمانی که با آنها مصاحبه کرده اند، متوجه شدند که توزیع نمرات دانش آموزان تغییر کرده است بطوریکه نمرات دانش آموزان در کلاس های بالاتر و پایین تر افزایش یافته است.
این موضوع می تواند یکی از نشانه های نابرابری تشدید شده ناشی از همه گیری کرونا باشد که به از دست دادن ساعات حضور در مدرسه و معلمان مربوط می شود.
جایگزین نمره با نتیجه قبولی یا عدم قبولی
آموزگاران به طور مستمر با تأثیرات منفی نمرات دست و پنجه نرم می کنند و از دانش آموزان می خواهند که بر یادگیری تمرکز کنند تا اینکه صرفا به فکر کسب نمره باشند. محققان آموزش و پرورش، مدت‌ها قبل از همه‌گیری از روش‌های رایج رتبه بندی که می‌تواند تمرکز رقابتی را تقویت کند و بر یادگیری دانش‌آموزان تأثیر منفی بگذارد، انتقاد کرده‌اند.
یک رویکرد برای رسیدگی به تناقضات ایجاد شده در نمرات دانش‌آموزان در شرایط فوق‌العاده همه‌گیر کووید-۱۹، تغییر نمره دادن به ارائه نتیجه قبولی/عدم قبولی بوده است. این رویکرد بیشتر در برخی از برنامه‌های دانشگاهی دیده شده است که قبلاً سابقه ارائه نتیجه قبولی/عدم قبولی داشتند.
مطالعات نشان می دهد که ارائه نتیجه قبولی/عدم قبولی منصفانه است و می تواند به دانش آموزان و معلمان کمک کند تا بر یادگیری تمرکز کنند نه صرفا بر کسب نمره. با این حال نگرانی ها در مورد ارائه نتیجه قبولی یا عدم قبولی که به تلاش کمتر دانش آموز منجر می شود را می توان با ایجاد یک محیط فراگیری که در آن هر دانش آموز بتواند به موفقیت برسد و نیز از توقعات فراگیری برای رسیدن به موفقیت حل کرد.
از زمان شروع همه‌گیری کرونا، ارائه نتیجه قبولی/عدم قبولی در آمریکا و کانادا افزایش یافته است.به عنوان مثال، دانشگاه آلبرتا به یک سیستم اعتباری/عدم اعتباری روی آورد که در آن هیچ نمره ای برای دوره های درسی در زمستان ۲۰۲۰ در نظر گرفته نشد.
اعتبار نتیجه قبولی/عدم قبولی برای پذیرش دانشگاه
نتیجه قبولی/عدم قبولی برای پذیرش در دانشگاه ها و کالج ها نیز به رسمیت شناخته شده است، به خصوص در آمریکا که نمره امتحانات پرمخاطره ورودی دانشگاه ها، نمرات متوسطه و یا ترکیبی از آنها، برای مدت طولانی روش های اولیه ای برای تعیین ورودی دانشگاه بوده است. در برخی از مناطق ایالت های آمریکا مدارس به ارائه نمرات اختیاری قبولی/عدم قبولی روی آورده اند و برخی از موسسات پس از متوسطه نیز نمرات قبولی/عدم قبولی را برای مقاصد پذیرش به رسمیت می شناسند.
اما تغییر نمره به ارائه نتیجه قبولی/عدم قبولی برای پذیرش دانشگاه چه معنایی دارد؟ برای پذیرش در دانشگاه به سایر اشکال اطلاعات از جمله مصاحبه حضوری و توصیه نامه برای دانش آموز نیز نیاز است. حتی قبل از همه‌گیری کرونا، از چنین شیوه‌هایی در کنار نمرات برای پذیرش در دانشگاه ها استفاده می‌شد. دانشگاه ها به تلاش بیشتری از سوی دانش آموزان و افرادی که مسئول پذیرش پس از دبیرستان هستند، نیاز دارند. با این وجود، با توجه به اینکه بیش از نیمی از دانشگاه‌های کانادا قبل از همه‌گیری، نرخ فارغ‌التحصیلی کمتر از ۷۵ درصد داشتند، اتکای به نمرات دبیرستان را به سختی می‌توان عملی اشتباه دانست.
پس از همه‌گیری کرونا
بعید به نظر می رسد که کلاس های درس بعد از همه گیری کرونا شبیه به هم باشند. کووید-۱۹ دانش‌آموزان را ملزم کرده است که مسئولیت بیشتری در رابطه با فراگیری خود داشته باشند، و دانش‌آموزان و والدین هر دو ابراز داشته‌اند که با نیازهای آموزشی هماهنگ شده اند. این امکان وجود دارد که کووید-۱۹ فرصتی برای تجدید نظر در تمرکز محققان آموزشی بر رتبه‌بندی و گزارش‌دهی دانش‌آموزان ایجاد کرده باشد تا اطمینان حاصل شود که سیستم‌های آموزشی می‌توانند بهتر بر فراگیری تمرکز کنند و به دانش‌آموزان کمک کند تا انتظارات فراگیری خود را شناسایی و خود را در این راستا تقویت کنند.
