به گزارش پایگاه خبری تحلیلی تسریر، حاضرین این جلسه جمعی از اعضای کمیته دانشجویی سندیکای تولید کنندگان مواد دارویی و اساتید برجسته دانشگاه تهران و شهید بهشتی و اعضای هیئت مدیره سندیکا بودند. همچنین مهندس علیپور، مهندس اختراعی، دکتر قاسم‌پور، دکتر بلالایی، دکتر ستوده و دکتر مستشاری در این همایش به سخنرانی پرداختند.
در انتهای برنامه نیز به اعضای فعال کمیته دانشجویی سندیکا در دانشگاه‌های سراسر کشور لوح تقدیر اهدا گردید و مراسم رونمایی از پوستر نمایشگاه بین‌المللی فارمکس ۲۰۲۲ توسط اساتید برجسته شیمی، مهندسی شیمی و داروسازی کشور برگزار شد.
نمایشگاه فارمکس بزرگ‌ترین رویداد عرصه داروسازی کشور است و چهارمین دوره آن قرار است ۱ تا ۴ شهریور ۱۴۰۱ در مجموعه نمایشگاهی ایران مال برگزار شود.
مهندس علیپور دبیر کمیته دانشجویی سندیکا در ابتدای مراسم به معرفی فعالیت‌های این کمیته در دانشگاه‌های سراسر کشور پرداخت و بر ضرورت ارتباط بین صنعت داروسازی و دانشگاه تاکید کرد.
وی همچنین بخش‌های مختلف کمیته دانشجویی را معرفی و وظایف و مسئولیت‌های هر بخش را تشریح نمود.
فرامرز اختراعی رئیس هیأت مدیره سندیکا نیز در ابتدای سخنرانی خود به معضل مهاجرت دانشجویان از کشور پرداخت و خطاب به دانشجویان گفت: شما موتور محرک و توسعه و نقطه عزیمت و نجات دهنده این کشور هستید، راه رانت و مافیا را ببندید و با بی‌سوادانی که از طریق نفوذ، جریان سالم صنعت را تجاری و به سمت سودجویی‌های خودشان و فرزندان‌شان سوق می‌دهند، مبارزه کنید.
وی با بیان اینکه امروزه با گذشته بسیار متفاوت است و سودآوری بنگاه‌های اقتصادی همسو با نیازهای مردم در حوزه دارو نیست، افزود: در حال حاضر ما می‌بینیم با وجود اینکه بنگاه‌های اقتصادی زیادی در کشور تأسیس شده است ولی داروهای ضروری مورد نیاز مردم در اختیارشان قرار نمی‌گیرد و بنگاه‌ها کمتر توجهی به نیازهای واقعی آنان دارند چون متأسفانه بسیاری در عرصه دارو بنگاه محورانه فکر می‌کنند و توجهی به تحقیق علمی ندارند.
اختراعی ضمن اشاره به ۷۲ درصد تولید مواد اولیه دارویی در کشور که با نیازهای داروسازی منطبق است، به مصوبه اخیر مجلس هم اشاره کرد و گفت: دارو باید اثربخش باشد و باید ارزان و در دسترس همگان باشد. اگر یک دلار هزینه دارو نشود، شما مجبورید ۴۰ دلار هزینه درمان را بپردازید.
وی ضمن اشاره به پیشرفت‌های کشور در صنعت داروسازی و تولید مواد اولیه دارویی، افزود: خوشبختانه در حوزه صنعت دارو، ایران جز معدود کشورهایی است که بخش بزرگی از مواد اولیه را تولید می‌کند و با وجود تحریم‌ها به پیشرفت‌های قابل ملاحظه‌ای دست پیدا کرده است و امروز بیشتر از گذشته به تحقیق دانشجویان و همت محققان و صنعتگران احتیاج داریم.
قاسم پور رئیس پژوهشکده گیاهان و مواد اولیه دارویی دانشگاه شهید بهشتی نیز در ادامه مراسم به دلایل عدم دستیابی به توسعه پایدار پرداخت و این معضل را در عواملی نظیر مدیریت، آموزش، تحقیقات و فرهنگ دانست.
وی در بحث مدیریت از روش قیاس استفاده کرد و به مقایسه سال‌های خدمت مدیران دانشگاه‌های دنیا و ایران پرداخت.
قاسم پور نتیجه قیاس خود را اینگونه بیان کرد: به طور کلی عمر متوسط مدیران دانشگاه‌های دنیا ۱۳ سال است در حالی که مدیران دانشگاه شهید بهشتی هر سه سال یکبار تغییر می‌کند. این مسئله باعث می‌شود که مدیران ما همچنان به صورت مقطعی برنامه‌ریزی کنند و نتوانند اقدامی زیربنایی برای تحول ارائه نمایند.
دکتر بلالایی عضو هیئت علمی دانشکده شیمی دانشگاه خواجه نصیرالدین طوسی نیز سخنران بعدی این مراسم بود.
وی گفت: اگر ما بخواهیم قدم‌های درستی در مسیر توسعه برداریم باید چهار عامل را در نظر بگیریم. این عوامل عبارتند از: پایداری، نوآوری، تنوع و آموزش.
این استاد برجسته دانشگاه افزود: ما در مملکتی زندگی می‌کنیم که قطعاً مشکلات زیادی در آن وجود دارد و فعالیت کردن در این شرایط سخت است ولی من به عنوان یک معلم یا شما به عنوان دانشجو وظیفه داریم که قدم‌هایمان را درست برداریم و انتخاب مسیر درست بدون توجه به آینده رشته‌ای که در آن متخصص هستیم ممکن نیست.
دکتر ستوده استاد تمام دانشکده فنی دانشگاه تهران نیز به ایده شکل گیری رشته مهندسی داروسازی دانشگاه تهران پرداخت و گفت: مجموع بودجه کل آموزش عالی کشور ۱.۵ میلیارد دلار است که کمتر از نصف بودجه ثابت دانشگاه هاروارد که ۴ میلیارد دلار است. با این وجود من بارها به مسئولین گفته‌ام که شما دارید مملکت را خیلی گران اداره می‌کنید حتی با این بودجه می‌توان اقدامات بسیار مناسبی انجام داد.
دکتر مستشاری به عنوان آخرین سخنران به بیان نظرات خود در خصوص واردات و صادرات مواد دارویی و شیمیایی پرداخت.
وی گفت: ما به کمک خام فروشی منابع زیر زمینی اعم از نفت گاز کواد معدنی خودمان را جایگاهی رسانده‌ایم که رفاه قابل قبولی داریم ولی این رفاه دروغین است چون حاصل تلاش تولیدی ما نیست ما حتی توان تغذیه خودمان را نداریم ما در سال ۱ میلیون و ۲۰۰ هزار تن روغن خام و فرآوری شده وارد می‌کنیم ما ۴۰۰ هزار تن برنج وارد می‌کنیم.
این استاد پیشکسوت افزود: توانایی فراهم آوردن نیازهای مردم سرزمین و تراز مثبت صادرات کالاهایی که می‌تواند بیش از نیاز خود تولید کند با ارزش واردات آنچه توانایی تولید اقتصادی آن را ندارد بنیان اقتصاد هر کشور است.
