به گزارش پایگاه خبری تحلیلی تسریر، نیکی کریمی بازیگر فیلم های “برج مینو” و “بوی پیراهن یوسف” درباره تجربه اش در ” دسته دختران ” گفت: آنچه بیش از همه برای من جذابیت داشت، یک فیلمنامه جدید بود چون حتی اگر من پیش از این، “برج مینو” و “بوی پیراهن یوسف” را کار کردم، آن فیلم ها در پس زمینه اش جنگ بود ولی “دسته دختران” برای من یک کشمکش جدید بود.
این بازیگر و کارگردان سینمای ایران که با ایسنا گفتگو می کرد، ادامه داد: من می توانستم در “دسته دختران” کارهای فیزیکی را خیلی ملموس انجام بدهم اما خارج از این موارد، آنچه برای من مهم تر بود، قصه بود. مادری فرزندانش را در موشک باران های جنگ از دست می دهد و به خط مقدم جنگ می رود تا بمیرد. این قصه برایم از لحاظ درماتیک خیلی مهم بود.
این بازیگر که نقش« یگانه کمایی» را در “دسته دختران” بازی کرده است، خاطرنشان کرد: نمی توان گفت که یگانه کمایی فرمانده است. زنانی به او می پیوندند که هر کدام قصه خود را دارند.
نیکی کریمی همچنین درباره کارکترش در فیلم «دسته دختران» خاطرنشان کرد: این خانم افسرده و غمگین است و بچه هایش را از دست داده و کارگردان تاکید داشت که “یگانه” ( با بازی نیکی کریمی) از همه باید ریکشن هاش کمتر باشد، با نگاه هایی خیره و خسته و تنها انگیزه اش برای اینکه بخواهد بجنگد، کشته شدن بچه هایش است.
او درباره لهجه اش در فیلم “دسته دختران” خاطرنشان کرد: خانم قیدی به شدت تاکید داشت که یگانه کمایی تهران درس خوانده و در جنوب معلم شده و در حقیقت یکی از اشخاصی هست که خیلی محلی صحبت نمی کند و ایشان تأکید داشتند که با لهجه غلیظ جنوبی صحبت نکنم. کارگردان در تمرینات می گفت که هر کسی میزانی از لهجه را باید داشته باشه و در مورد نقش یگانه تاکید داشت که به طور ملموسی باید مشخص باشد که این شخص با لهجه صحبت نمی کند و فقط یکسری کلمات را با لهجه می گوید. خودم من به عنوان بازیگر نگران بودم و به خانم قیدی می گفتم که بهتر نیست لهجه همه یک دست باشد ؟ و او گفت نه من دلم می خواهد که هر کدام تان به یک ترتیبی لهجه داشته باشید و لهجه ها یکدست نباشد و روی این موضوع تاکید داشت.
نیکی کریمی همچنین درباره حادثه ای که سر صحنه این فیلم برایش پیش آمد یادآور شد: بعد از یک ماه از فیلمبرداری “دسته دختران” سانحه ای برایم پیش آمد که هم جمجمه ام شکست و هم مهره گردنم آسیب دید، اما آنقدر به کار علاقه داشتم که هر روز تفنگ چند کیلویی را بلند می کردم و سر فیلمبرداری می رفتم.
این بازیگر و کارگردان در پایان گفت: من به خانم قیدی تبریک می گویم، این جور فیلم ها تولیدشان سخت است و تصمیم گیری برای اینکه چنین فیلمی بسازی کار دشواری است و همچنین باید به همه گروه بازیگران فیلم که تجربه دشواری را آزمودند، هم تبریک گفت.
