به گزارش پایگاه خبری تحلیلی تسریر، طبق گزارش سازمان بهداشت جهانی، سالانه تا ۵۹۰۰۰ نفر در سراسر جهان بر اثر هاری جان خود را از دست میدهند. ۹۹ درصد این افراد نیز معمولا توسط سگ دچار گاز گرفتگی شده اند. با این حال، در دسترس بودن واکسن برای حیوان و انسان باعث کاهش شدید مشکل هاری در ایالات متحده شده است، جایی که سالانه دو تا سه مرگ براثر هاری وجود دارد.
هاری توسط ویروسی ایجاد می شود که بر سیستم عصبی مرکزی تأثیر گذاشته و التهاب مغز یکی از عوارض اصلی آن است. سگهای خانگی، گربهها و خرگوشها و حیوانات وحشی مانند راسوها ، راکونها و خفاشها می توانند این ویروس را از طریق گزش و خراش به انسان منتقل کنند. کلید مبارزه با ویروس پاسخ سریع است.
علائم هاری
در بیماری هاری به دوره بین گاز گرفتگی و شروع علائم، دوره کمون یا نهفتگی گفته می شود. معمولاً ۴ تا ۱۲ هفته طول می کشد تا پس از آلوده شدن فرد، علائم هاری در او ظاهر شود. با این حال، دوره کمون می تواند از چند روز تا شش سال هم باشد.
شروع اولیه هاری با علائم شبیه آنفلوانزا شروع می شود، از جمله:
-
تب
-
ضعف عضلانی
-
مور مور شدن
-
همچنین ممکن است در محل گاز گرفتگی احساس سوزش کنید.
با ادامه حمله ویروس به سیستم عصبی مرکزی، دو نوع بیماری مختلف ایجاد می شود.
۱) هاری خشمگین
افراد آلودهای که به هاری خشمگین مبتلا می شوند بیش فعال و تحریک پذیر خواهند بود و ممکن است رفتارهای نامنظمی از خود بروز دهند. علائم دیگر عبارتند از:
-
بیخوابی
-
اضطراب
-
گیجی
-
تحریک پذیری
-
توهم
-
ترشح زیاد بزاق
-
مشکلات بلع
-
ترس از آب
۲) هاری ساکت (فلجی)
این نوع هاری مدت زمان بیشتری طول می کشد، اما اثرات آن به همان شدت است. افراد آلوده به آرامی فلج می شوند، سرانجام به کما می روند و جان خود را از دس میدهند. طبق گزارش سازمان بهداشت جهانی، ۳۰ درصد موارد هاری از نوع ساکت است.
افراد چگونه هاری می گیرند؟
حیوانات مبتلا به هاری ویروس این بیماری را به دنبال گاز گرفتن یا ایجاد خراش از طریق بزاق به سایر حیوانات و انسان منتقل می کنند. با این حال، هر گونه تماس با غشای مخاطی یا زخم باز نیز می تواند سبب گسترش ویروس شود.
انتقال این ویروس به صورت انحصاری از حیوان به حیوان و حیوان به انسان در نظر گرفته می شود. هر چند انتقال ویروس از انسان به انسان بسیار نادر است، اما در موارد معدودی در پی پیوند قرنیه نیز این بیماری منتقل شده است. برای افرادی که به هاری مبتلا می شوند، گاز گرفتگی توسط سگ واکسینه نشده تا حد زیادی شایع ترین علت است.
حیواناتی که می توانند منجر به هاری شوند
حیوانات وحشی و اهلی می توانند ویروس هاری را گسترش دهند. حیوانات زیر منابع اصلی عفونت هاری در انسان هستند:
-
سگ
-
خفاش
-
راسوی اهلی
-
گربه
-
گاو
-
بز
-
اسب
-
خرگوش
-
سگ آبی
-
کایوت (گرگ صحرایی)
-
روباه
-
میمون
-
راکون
-
راسو
-
موش خرمای کوهی امریکا
آیا بیماری هاری قابل درمان است؟
بعد از قرار گرفتن در معرض ویروس هاری، برای جلوگیری از ایجاد عفونت یک سری تزریق توصیه می شود. ایمونوگلوبولین هاری، حاوی دوز فوری آنتی بادی هاری برای مقابله با عفونت، به جلوگیری از تثبیت ویروس کمک می کند. واکسن هاری نیز کلید پیشگیری از بیماری است. برای واکسن هاری در یک دوره ۵ تزریق در طول ۱۴ روز تجویز می شود.
سازمان کنترل حیوانات سعی در یافتن حیوانی دارد که شما را گاز گرفته است تا از نظر هاری آزمایش شود. اگر حیوان هار نیست، نیازی به واکسن با دوز بالا نیست. با این حال، اگر حیوان پیدا نشود، مطمئن ترین اقدام دریافت واکسن های پیشگیرانه است.
انجام واکسیناسیون هاری در اسرع وقت پس از گزش حیوان بهترین راه پیشگیری از عفونت است. پزشکان زخم را با شستشو به مدت حداقل ۱۵ دقیقه با آب و صابون، مواد شوینده یا ید معالجه می کنند. سپس، ایمونوگلوبین هاری را به شما می دهند و دوره تزریق واکسن هاری را شروع خواهید کرد. این پروتکل به عنوان “پروفیلاکسی پس از مواجهه” شناخته می شود.
عوارض جانبی درمان هاری
واکسن هاری و ایمونوگلوبولین به ندرت عوارض جانبی دارند. این عوارض عبارتند از :
-
درد، تورم، یا خارش در محل تزریق
-
سر درد
-
حالت تهوع
-
دل درد
-
دردهای عضلانی
-
سرگیجه
راه های پیشگیری از بیماری هاری
هاری یک بیماری قابل پیشگیری است. اقدامات ساده ای وجود دارد که می توانید برای جلوگیری از ابتلا به هاری انجام دهید:
-
قبل از سفر به کشورهای در حال توسعه، کار نزدیک با حیوانات یا فعالیت در آزمایشگاهی که روی ویروس هاری کار می کنند، واکسن هاری را دریافت کنید.
-
حیوانات خانگی خود را واکسینه کنید.
-
اجازه ندهید حیوانات خانگی تان در بیرون از خانه پرسه بزنند.
-
حیوانات ولگرد را به سازمان کنترل حیوانات گزارش دهید.
-
از تماس با حیوانات وحشی خودداری کنید.
-
از ورود خفاش ها به محل زندگی خود جلوگیری کنید.
شما عزیزان برای کسب اطلاعات در مورد بیماری هاری میتوانید از راهنماییهای پزشکان متخصص عفونی استفاده کنید. البته برای دریافت این راهنماییها لزومی ندارد که صبر کنید تا در زمان ممکن مراقبتهای درمانی مورد نیاز خود را به دست آورید.
تسریر مراقب سلامتی شماست!