به گزارش پایگاه خبری تحلیلی تسریر، آسیب دیسک – به دلیل بیماری دژنراتیو دیسک (یا DDD) یا علت ناشناخته – می تواند به علت التهاب یا اسپاسم عضلات منجر به درد گردن شود. در موارد شدید، تحت فشار قرار گرفتن ریشه های عصب گردنی یا نخاع، ممکن است منجر به درد و بی حسی در بازوها شود.
جراحی که برای بیماری دیسک گردنی انجام می شود معمولاً شامل برداشتن دیسکی است که عصب یا نخاع را تحت فشار قرار می دهد. به این جراحی دیسککتومی گفته می شود. بسته به محل دیسک، جراح می تواند ضمن بیهوشی، آن را از طریق برش کوچکی در قسمت جلو (دیسککتومی قدامی) یا پشت (دیسککتومی خلفی) گردن بردارد. میکرودیسکتومی روش مشابهی است که طی آن دیسک از طریق برش کوچکتری با استفاده از میکروسکوپ یا سایر دستگاه های بزرگنمایی برداشته می شود.
غالباً رویکردی برای پر کردن فضای باقی مانده پس از برداشتن دیسک و بازگرداندن ستون فقرات به طول اولیه انجام می شود. بیماران دو انتخاب دارند:
-
تعویض دیسک گردنی مصنوعی
-
فیوژن گردنی
در سال ۲۰۰۷، FDA اولین دیسک مصنوعی، یعنی دیسک گردنی Prestige را تأیید کرد، که ظاهر و عملکرد مشابه نمونه واقعی دارد، اما از فلز ساخته شده است. از آن زمان تاکنون چندین دیسک مصنوعی گردنی تولید و تأیید شده است. تحقیقات در دست اجرا نشان داده است که دیسک مصنوعی می تواند ضمن فراهم آوری دامنه حرکتی بهتر و قابل قبول تری نسبت به فیوژن گردنی، درد گردن و بازو را به همان اندازه ایمن و مؤثر، بهبود بخشد. افرادی که دیسک مصنوعی دریافت می کنند اغلب سریعتر می توانند به کار خود بازگردند. با این حال، جراحی تعویض دیسک مدت زمان بیشتری بطول می انجامد و نسبت به فیوژن گردنی می تواند منجر به از دست دادن خون بیشتری شود. همچنین مشخص نیست دیسک های مصنوعی با گذشت زمان چقدر دوام می آورند. افرادی که دیسک مصنوعی دارند همیشه می توانند بعداً فیوژن گردن را برگزینند. اما اگر بیمار در ابتدا فیوژن گردن داشته باشد، بعداً نمی توان دیسک مصنوعی را در همان نقطه قرار داد.
در جراحی فیوژن گردن، جراح دیسک آسیب دیده را برداشته و پیوند استخوان (که از لگن بیمار یا از جسد گرفته شده است) را در فضای بین مهره ها قرار می دهد. در نهایت پیوند استخوان به مهره های بالا و پایین آن جوش خواهد خورد. ممکن است یک صفحه فلزی به مهره های بالا و پایین پیوند پیچ شود تا استخوان را ضمن بهبود و جوش خوردن به مهره ها، در جای خود ثابت نگه دارد. دیسککتومی همراه با فیوژن گردن اغلب می تواند به تسکین درد بیماری دیسک ستون فقرات کمک کند. تنها نکته قابل توجه این است که بسیاری از افراد پس از جراحی متوجه می شوند که قادر به انجام برخی از حرکات گردنی نیستند.
خطرات ناشی از جراحی های دیسک گردن
اگرچه جراحی دیسک گردن رحم عموماً بی خطر است، اما با خطراتی مانند موارد زیر همراه است:
-
عفونت
-
خون ریزی بیش از حد
-
واکنش نسبت به بیهوشی
-
درد مزمن گردن
-
آسیب به اعصاب، عروق خونی، نخاع، مری یا تارهای صوتی
-
عدم بهبود
روند بهبودی پس از جراحی دیسک گردن
احتمالاً می توانید چند ساعت پس از عمل جراحی دیسک گردن از جای خود بلند شده و حرکت کنید و همان روز یا صبح روز بعد به خانه بروید. شما در محل جراحی مقداری درد احساس خواهید کرد، که باید با گذشت زمان تسکین یابد.
ثابت شدن فیوژن پس از جراحی ممکن است سه ماه تا یک سال بطول بیانجامد و ممکن است در این مدت هنوز علائمی داشته باشید. ممکن است پزشکان متخصص ارتوپد برای چهار تا شش هفته اول برای حمایت از گردن به استفاده از گردن بند توصیه داشته باشد. شما می توانید با داشتن رژیم غذایی سالم، اجتناب از سیگار کشیدن، ورزش منظم و تمرین وضعیت بدنی صحیح به تسریع این روند کمک کنید. پیش از شروع ورزش بعد از جراحی، در مورد سطح فعالیت مناسب برای شما با جراح خود مشورت کنید.
تسریر مراقب سلامتی شماست!