آشنایی با گوشه گیری و انزوا طلبی

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی تسریر، با ترس از مکان‌های شلوغ، شما از شرایط واقعی یا پیش بینی شده‌ای چون استفاده از وسایل نقلیه عمومی، حضور در فضاهای باز یا بسته، ایستادن در صف و یا بودن در شلوغی وحشت دارید.

اضطراب از ترسی ناشی می‌شود که در حالت اضطراب پیشرفته راه آسانی برای رهایی از آن، وجود ندارد و نمی توان به دنبال کمک بود. اغلب افرادی که دچار ترس از مکان‌های شلوغ می‌باشند؛ بعد از چند حمله هراس آمیز، به ترس پیشرفته مبتلا می‌گردند، که منجر به ترس آن‌ها از حمله بعدی و خودداری از مکانی که حادثه رخ داده است، می‌شود.

افراد مبتلا به انزوا طلبی اغلب در مکان‌های عمومی، به ویژه در جاهای شلوغ، به سختی احساس امنیت می‌کنند. ممکن است احساس کنند که به یک همدم از جمله یک دوست و یا یک نفر از بستگان نیاز دارند که همراه او به مکان‌های عمومی برود. این ترس زمانی طاقت فرسا می‌شود که شما قادر به ترک خانه نباشید.

درمان انزوا طلبی چالش برانگیز است، به این دلیل که معمولا به معنای مبارزه با ترس خود می‌باشد. اما با صحبت درمانی (روان درمانی) و دارو می‌توانید از دام انزوا طلبی رها شوید و زندگی لدت بخش تری را تجربه نمایید.

علائم گوشه گیری و انزوا طلبی

علائم متداول انزوا طلبی عبارتند از:

• ترس از تنها بودن در هر وضعیت

• ترس از حضور در مکان های شلوغ

• ترس از دست دادن کنترل در یک محل عمومی

• ترس از بودن در مکان های که ترک کردن آن ها ممکن است دشوار باشد، مانند آسانسور و یا قطار

• عدم توانایی ترک خانه خود (خانه متصل) و یا تنها قادر به ترک آن اگر شخص دیگری همراه شما باشد.

• حس درماندگی

• وابستگی بیش از حد به دیگران

علل گوشه گیری و انزوا طلبی

داشتن اختلال پنیک و یا سایر انواع فوبیا و یا تجربه حوادث استرس زا در زندگی، می‌تواند نقش مهمی در پیشرفت انزوا طلبی داشته باشد.

فاکتورهای خطر:

انزوا طلبی معمولا قبل از سن ۳۵ سالگی آغاز می‌شود، اما بزرگسالان مسن‌تر نیز می‌توانند آن را تجربه کنند. خانم‌ها اغلب بیشتر از آقایان با انزوا طلبی روبه‌رو می‌شوند. علاوه بر اختلال پنیک و یا سایر ترس‌ها، فاکتورهای خطر انزوا طلبی شامل موارد زیر می‌باشند:

• داشتن زمینه عصبی یا اضطراب

• تجربه حوادث پراسترس زندگی از جمله مورد تهمت واقع شدن، از دست دادن والدین و یا مورد حمله قرار گرفتن

• داشتن بستگانی که مبتلا به بیماری انزوا طلبی باشند

عوارض گوشه گیری و انزوا طلبی

انزوا طلبی می‌تواند به طور اساسی فعالیت های زندگی شما را محدود کند. چنانچه انزوا طلبی شما حاد باشد، شما حتی قادر نخواهید بود خانه خود را ترک کنید.

بدون درمان، بعضی از افراد برای سال ها خانه نشین می‌شوند. شما قادر به ملاقات خانواده و دوستان، رفتن به مدرسه یا محل کار، انجام کارهای در حال اجرا و یا شرکت در فعالیت های روزمره طبیعی، نخواهید بود.

ممکن است برای کمک گرفتن به سایرین وابسته شوید. انزوا طلبی می‌تواند منجر به موراد زیر گردد یا با آن ها همراه باشد:

• افسردگی

• سایر اختلالات روانی، از جمله سایر ترس ها و دیگر اختلالات اضطرابی

• سوء مصرف الکل و یا دارو را به منظور کنار آمدن با ترس، گناه، ناامیدی، انزوا و تنهائی

درمان و داروهای گوشه گیری و انزوا طلبی

درمان انزوا طلبی معمولا شامل روان درمانی و دارو درمانی می‌باشد. ممکن است مدتی طول بکشد اما درمان به شما کمک می‌کند تا بهبود یابید.

روان درمانی:

اگرچه تحت عنوان صحبت درمانی یا مشاوره روانی شناخته می‌شود، اما روان درمانی شامل کار کردن با یک درمانگر به منظور کاهش علائم اضطراب شما می‌باشد. رفتار درمانی شناختی یکی از مهمترین روش‌‌های موثر روان درمانی برای اختلالات اضطرابی از جمله انزوا طلبی می‌باشد.

اساسا یک درمان کوتاه مدت رفتار درمان شناختی، بر روی آموزش مهارت های خاص به شما تمرکز می‌کند تا به آرامی شما را به فعالیت هایی که به دلیل اضطراب از انجام آن ها دوری کرده اید، برگرداند. از طریق این فرایند علائم شما بهبود میابد که به عنوان موفقیت اولیه شما می‌باشد.

آنچه شما خواهید آموخت عبارت است از:

• ترس های شما به حقیقت نخواهند پیوست

• کاهش تدریجی اضطراب و شما می‌توانید در جمع باقی بمانید و تا زمانی که بخواهید می‌توانید آن علائم را مدیریت کنید.

• کدام فاکتورها یک حمله پنیک را تحریک کرده و یا علائم شبه پنیک ایجاد می‌کنند و چه فاکتورهایی این ها را تشدید می‌نمایند؟

• چگونه با این علائم کنار بیاید؟

• چگونه رفتارهای ناخواسته و یا ناسالم را از طریق حساسیت زدایی تغییر دهید.

  این روش همچنین در معرض قرار گرفتن یا روبرو شدن با مکان ها و موقعیت های ترس آور و اضطرابی، به صورت ایمن نامیده می‌شود.

دارو درمانی

اغلب برای درمان علائم پنیک و انزوا طلبی که معمولا با ترس از شلوغی همراه است، داروهای ضد افسردگی و ضد اضطراب مورد مصرف قرار می‌گیرند. ممکن است روانپزشک از شما بخواهد داروهای متعدد متفاوتی را امتحان کنید تا دریابید کدام یک با شما سازگارتر می‌باشد و در مورد شما بهتر عمل می‌کند.

عمده‌ترین داروهای تجویزی برای درمان گوشه گیری و انزوا طلبی عبارت است از:

• داروهای ضد افسردگی
  داروهای ضد افسردگی خاصی که مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs)نامیده می‌شوند؛ همچون پاروکستین (پاکسیل، Pexeva) و فلوکستین (Prozac)، برای درمان اختلال پنیک همراه با اضطراب استفاده می‌شوند.

  سایر انواع ضدافسردگی ها مانند ضد افسردگی های سه حلقه ای و یا مهارکننده های مونوآمین اکسیداز ممکن است به طور موثری به درمان انزوا طلبی بپردازند؛ هرچند عوارض جانبی بیشتری نسبت به SSRI ها دارند.

• داروهای ضد اضطراب
  همچنین بنزودیازپین‌ها نیز نامیده می‌شوند، داروهای ضد اضطراب آرام بخش هایی هستند که در شرایط محدود؛ پزشکتان ممکن است برای تسکین علائم اضطراب تجویز نماید.

  داروهایی که در این دسته قرار می‌گیرند و برای درمان اختلال پنیک همراه با اضطراب استفاده می‌شوند عبارتند از آلپرازولام (Niravam، زاناکس) و کلونازپام (Klonopin).

  بنزودیازپین ها به طور کلی فقط برای تسکین اضطراب حاد به صورت کوتاه مدت استفاده می‌شوند؛ به این دلیل که می‌توانند وابستگی ایجاد کنند. این داروها در صورتیکه شما مشکلات سوء مصرف الکل یا مواد مخدر داشته اید گزینه های مناسبی نیستند.

طب جایگزین:

ادعا می‌شود رژیم خاص و مکمل های گیاهی فوایند آرامش بخش و ضد اضطراب دارند. قبل از اینکه هرکدام از این گزینه‌ها را برای درمان انزوا طلبی استفاده کنید، حتما با مشاور خود مشورت نمایید. اگرچه این مکمل ها بدون تجویز پزشک در دسترس هستند، همچنان خطرات احتمالی سلامتی را در مورد برخی افراد ایجاد می‌کنند.

برای مثال یک مکمل گیاهی که کاوا نامیده می‌شود به نظر یک داروی درمانی امیدوار کننده برای اضطراب و نگرانی می‌باشد، اما گزارشاتی از آسیب های مخرب شدید به کبد، حتی با مصرف کوتاه مدت آن، گزارش شده است، که بر همین مبنا کشورهای اروپایی متعدد و کشور کانادا، این دارو را از بازار خود جمع آوری کرده اند و سازمان غذا و دارو هم هشدارهایی را صادر کرده است؛ اما هنوز فروش آن در ایالات متحده ممنوع نشده است.

از مصرف کاوا تا هنگامی که مطالعات اطمینان بخش دقیق‌تری صورت بگیرد پرهیز نمایید؛ به ویژه چنانچه دچار مشکلات کبدی هستید و یا داروهایی استفاده می‌کنید که بر روی کبدتان تاثیر می‌گذارند.

پیشگیری از گوشه گیری و انزوا طلبی

هیچ راه مطمئنی برای پیشگیری از گوشه گیری و انزوا طلبی وجود ندارد. هرچند اضطراب زمانی تمایل به افزایش پیدا می‌کند که شما از موقعیت های استرس زا بیشتر اجتناب نمایید.

اگر ترس‌های خفیف از رفتن به مکان‌های ایمن در شما شکل گرفت، سعی کنید پیش از آنکه ترستان غیر قابل کنترل گردد با تمرین رفتن به این مکان‌ها بر آن‌ها غلبه کنید.

اگر انجام این کار به تنهایی برایتان بسیار دشوار است، از یکی از اعضای خانواده یا یک دوست بخواهید تا با شما بیاید و یا به دنبال کمک های تخصصی باشید.

اگر شما در رفتن به مکان های مختلف استرس را تجربه کردید و یا دچار حملات پنیک شدید، هر چه سریع تر تحت درمان قرار بگیرید. درمان زودهنگام از وخیم تر شدن علائم جلوگیری می‌کند. استرس، همانند بسیاری از سایر بیماری های سلامت روان، اگر درمان آن ها به تاخیر بیفتد؛ می‌تواند نسبت به درمان مقاوم‌تر شود.

تسریر مراقب سلامتی شماست!