به گزارش پایگاه خبری تحلیلی تسریر، اختلال اضطرابی منتشر یا GAD که در فارسی با نام اختلال اضطراب فراگیر هم شناخته‌می‌شود، با اضطراب بیش‌از‌حد و اغراق شده و نگرانی در مورد همه‌ی اتفاقات زندگی بدون هیچ دلیل واضحی برای نگرانی، مشخص‌می‌شود. افرادی که علائم اختلال اضطرابی منتشر دارند، همیشه منتظر اتفاقات بد هستند و نمی‌توانند نگرانی در مورد سلامتی، پول، خانواده، یا مدرسه را متوقف کنند.
در این افراد، نگرانی اغلب غیرواقعی و نامتناسب با موقعیت است. زندگی روزانه به حالت نگرانی، ترس و وحشت دائمی تبدیل می‌شود. نهایتا، اضطراب بر تفکر فرد غلبه می‌کند و با عملکرد روزانه از جمله کار، تحصیل، فعالیت‌های اجتماعی و ارتباطات تداخل پیدا می‌کند. همچنین GAD اغلب در کودکی یا نوجوانی آغاز می‌شود، اما ممکن است در بزرگسالی نیز آغاز شود. به‌علاوه این بیماری در خانم‌ها رایج‌تر است.
علائم اختلال اضطراب فراگیر یا اختلال اضطراب اجتماعی چیست؟
اختلال اضطرابی منتشر، علاوه‌بر اینکه بر تفکر فرد تاثیر می‌گذارد، می‌تواند علائم جسمانی نیز ایجاد کند، به‌طور کلی علائم همراه با این اختلال، موارد زیر هستند:
-
تنش و نگرانی دائمی و بیش‌از‌حد
-
دید غیرواقعی نسبت به مشکلات
-
فکرکردن بسیار زیاد به برنامه‌ها و راه حل‌ها برای بدترین اتفاقات ممکن
-
مشکل در کنترل اتفاقات غیرقابل پیش‌بینی
-
مشکل در تصمیم‌گرفتن و ترس از تصمیم اشتباه
-
دشواری در تمرکز یا احساس اینکه ذهن خالی شده‌است
-
بی‌قراری
-
تحریک‌پذیری
-
کشیدگی یا درد عضلات (گرفتگی عضلات)
-
سردرد
-
تعریق
-
اختلال تمرکز
-
تهوع
-
اسهال یا سندرم روده‌ی تحریک‌پذیر (IBS)
-
احتیاج مکرر به دستشویی رفتن
-
خستگی
-
اشکال در به‌خواب‌رفتن یا در خواب ماندن
-
لرزش
-
به‌راحتی وحشت‌زده‌شدن
-
به‌علاوه، افراد با GAD اغلب سایر اختلالات اضطرابی (مانند اختلال پانیک یا فوبیاها)، اختلالات وسواسی-جبری، افسردگی بالینی، یا مشکلات دیگر مرتبط با سوءمصرف مواد یا الکل را نیز دارند.
عوامل خطر ابتلا به اختلال اضطراب فراگیر چیست؟
برخی از عواملی که می‌توانند در ابتلا به اضطراب موثر باشند، شامل موارد زیر هستند:
-
ژنتیک: برخی مطالعات نشان‌می‌دهند که سابقه‌ی خانوادگی احتمال ابتلا به GAD را افزایش می‌دهد. بنابراین احتمالا مستعد بودن به GAD در خانواده‌ها منتقل می‌شود.
-
مواد شیمیایی در مغز: GAD با اختلال عملکرد مسیرهای عصبی خاصی که مناطق مشخصی از مغز که در تفکر و احساس مشارکت دارند، را به‌هم متصل می‌کنند، مرتبط است. این ارتباطات سلولی عصبی به مواد شیمیایی که نوروترنسمیتر نامیده‌می‌شوند و اطلاعات را از یک سلول عصبی به سلول عصبی بعدی منتقل می‌کنند، وابسته است. داروها، سایکوتراپی، یا سایر درمان‌هایی که به‌نظر‌می‌رسد این نوروترنسمیترها را تنظیم می‌کنند، ممکن است پیام‌رسانی بین مسیرها را بهبود بخشند و به بهبود علائم مرتبط با اضطراب یا افسردگی کمک‌کنند.
-
فاکتورهای محیطی: تروما و حوادث پراسترس، مانند سوء‌استفاده‌ی جنسی، فوت افراد مورد علاقه، طلاق، تغییر شغل یا مدرسه، ممکن است در GAD مشارکت داشته‌باشند. GAD همچنین ممکن است طی دوره‌های استرس بدتر شود. سوء‌استفاده یا محرومیت از مواد اعتیادآور نظیر الکل، کافئین و نیکوتین نیز می‌تواند اضطراب را بدتر کند.
راه های درمان اختلال اضطراب فراگیر چیست؟
۱. داروی اختلال اضطراب فراگیر
دارو درمانی: داروها مخصوصا برای افرادی که اضطراب با فعالیت‌های روزانه‌ی آنها تداخل دارد، مورد استفاده قرار‌می‌گیرند. داروهایی که اغلب در کوتاه‌مدت برای درمان GAD مورد استفاده قرار‌می‌گیرند، بنزودیازپین‌ها هستند (که می‌توانند اعتیادآور باشند یا خواب‌آور هستند و می‌توانند با حافظه و توجه، تداخل پیداکنند). به این داروها گاهی “آرام‌بخش‌های جزئی” می‌گویند. زیرا می‌توانند احساسات شدید اضطراب حاد را کاهش دهند.
۲. درمان شناختی رفتاری اختلال اضطراب فراگیر
درمان شناختی-رفتاری: افرادی که از اختلالات اضطرابی رنج‌می‌برند، اغلب این نوع درمان را استفاده می‌کنند. در این نوع درمان، فرد می‌آموزد که الگوهای فکری و رفتاری که منجر به احساسات اضطرابی می‌شوند را بشناسد و تغییر دهد. این نوع درمان به محدود‌کردن تفکر تحریفی با نگاه واقعی‌تر نسبت‌به نگرانی‌ها، کمک‌می‌کند.
۳. درمان اختلال اضطراب و افسردگی مختلط
اضطراب طولانی مدت می‌تواند ایجاد افسردگی هم بکند. در مواردی نیز ممکن است که این دو مشکل همراه با هم بروز کنند. بنابراین برای درمان آنها از داروهای مشترک استفاده می‌شود.
۲. درمان شناختی رفتاری اختلال اضطراب فراگیر
درمان شناختی-رفتاری: افرادی که از اختلالات اضطرابی رنج‌می‌برند، اغلب این نوع درمان را استفاده می‌کنند. در این نوع درمان، فرد می‌آموزد که الگوهای فکری و رفتاری که منجر به احساسات اضطرابی می‌شوند را بشناسد و تغییر دهد. این نوع درمان به محدود‌کردن تفکر تحریفی با نگاه واقعی‌تر نسبت‌به نگرانی‌ها، کمک‌می‌کند.
۳. درمان اختلال اضطراب و افسردگی مختلط
اضطراب طولانی مدت می‌تواند ایجاد افسردگی هم بکند. در مواردی نیز ممکن است که این دو مشکل همراه با هم بروز کنند. بنابراین برای درمان آنها از داروهای مشترک استفاده می‌شود.
آیا می توان از اضطراب منتشر پیشگیری کرد؟
برخی از روش‌ها می‌توانند در پیشگیری از بروز اختلال اضطرابی به شما کمک کنند یا احتمال وقوع آن را کاهش دهند. در ادامه به برخی از آنها اشاره کرده‌ایم:
-
کاهش یا توقف مصرف محصولاتی که حاوی کافئین هستند، مانند قهوه، چای و شکلات، می‌تواند کمک‌کننده باشد.
-
هنگام خرید داروهای گیاهی یا داروهای بدون نسخه، با پزشک یا داروساز در مورد اثر بر روی علائم اضطراب مشورت‌کنید.
-
روزانه ورزش‌کنید و رژیم غذایی سالم داشته‌باشید.
-
بعد از تجربه‌های سخت و حوادث، از حمایت‌های مشاوره‌ای استفاده‌کنید.
-
تکنیک‌های مدیریت استرس، مانند یوگا یا مدیتیشن را تمرین کنید.
تسریر مراقب سلامتی شماست!
