به گزارش پایگاه خبری تحلیلی تسریر، کلاب فوت یک ناهنجاری پیچیده و مادرزادی پا است که در اثر رشد غیرطبیعی استخوان‌ها، رباط‌ها و ماهیچه‌های کودک در دوران بارداری ایجاد می‌شود. از نظر بصری، به نظر می‌رسد پایی که تحت تاثیر پاچنبری قرار گرفته است به سمت داخل و پایین پیچ خورده است. پا کوتاه‌تر از پای معمولی و عضلات ساق پا در اندام آسیب‌دیده کوچک‌تر خواهد بود. تغییر شکل احساس می‌شود که “تثبیت شده” قابل اصلاح به صورت دستی نیست و به خودی خود برطرف نمی‌شود.
لازم به ذکر است بر اساس آمارهای موجود، در سراسر جهان، سالانه ۱۵۰۰۰۰ تا ۲۰۰۰۰۰ نوزاد مبتلا به فوت پرانتزی متولد می‌شوند. تقریباً ۸۰ درصد از این موارد در کشورهای کم درآمد و متوسط خواهد بود. بروز پاچنبری در سراسر جهان متفاوت است. بدون درمان، بدشکلی پای پرانتزی باعث یک عمر ناتوانی می‌شود زیرا فرد مبتلا درد و مشکل در راه رفتن را تجربه می‌کند.
علائم کلاب فوت
در پاچنبری، تاندون‌های داخل ساق کوتاه شده، استخوان‌ها شکل غیرعادی دارند و تاندون آشیل سفت می‌شود. اگر درمان نشود، ممکن است به نظر برسد که فرد روی مچ پا یا کناره‌های پا راه می‌رود.
در نوزادی که این‌گونه متولد شده است:
-
قسمت بالای پا به سمت پایین و داخل می‌پیچد.
-
قوس برجسته‌تر است و پاشنه پا به سمت داخل می‌چرخد.
-
در موارد شدید، پا ممکن است وارونه به نظر برسد.
-
ماهیچه‌های ساق پا به سمت توسعه نیافتگی تمایل دارند.
-
اگر فقط یک پا تحت تأثیر قرار گرفته باشد، معمولاً کمی کوتاه‌تر از پای دیگر است، مخصوصاً در پاشنه
-
فرد مبتلا به این عارضه معمولاً هنگام راه رفتن احساس ناراحتی یا درد نمی‌کند.
علت بروز کلاب فوت
-
کلاب فوت عمدتاً ایدیوپاتیک است، به این معنی که علت ناشناخته است. اعتقاد بر این است که عوامل ژنتیکی نقش اصلی را ایفا می‌کنند و برخی تغییرات ژنی خاص با آن مرتبط است، اما این هنوز به خوبی درک نشده است. به نظر می‌رسد از طریق خانواده‌ها منتقل می‌شود.
-
البته در نظر داشته باشید که بر خلاف باور عموم این عارضه به دلیل موقعیت جنین در رحم به وجود نیامده است.
-
گاهی اوقات ممکن است با ناهنجاری‌های اسکلتی، مانند اسپینا بیفیدا سیستیکا، یا یک بیماری رشدی لگن معروف به دیسپلازی هیپ، یا دیسپلازی رشدی هیپ (DHH) مرتبط باشد.
-
ممکن است به دلیل اختلال در مسیر عصبی عضلانی، احتمالاً در مغز، نخاع، عصب یا عضله، منبع قابل اعتماد باشد.
-
عوامل محیطی ممکن است نقش داشته باشند. تحقیقات نشان داده است که منبع معتبر ارتباطی بین بروز کلاب فوت و سن مادر و هم‌چنین سیگار کشیدن مادر و ابتلا به دیابت وجود دارد.
-
هم‌چنین ارتباطی بین احتمال بیشتر پاچنبری و آمنیوسنتز اولیه، قبل از هفته ۱۳ بارداری در دوران بارداری مشاهده شده است.
درمان کلاب فوت
گزینه‌های درمان پاجنبری متفاوت است اما دو گزینه اصلی وجود دارد:
-
کشش و گچ‌گیری
-
جراحی پاچنبری
کشش و گچ‌گیری
کشش و گچ‌گیری رایج‌ترین درمان کلاب فوت است. در این روش، پزشک پا یا پای کودک شما را در موقعیت صحیح قرار می‌دهد. سپس در مرحله بعد، پزشک پا یا پا را در گچ قرار می‌دهد تا در جای خود بماند. در نهایت، پزشک شما یک جراحی جزئی برای گسترش تاندون آشیل انجام خواهد داد. پس از درمان، پزشک احتمالاً تمرینات کششی منظم همراه با کفش‌های مخصوص یا بریس‌ها را برای حفظ شکل مناسب پای کودک توصیه می‌کند. کودک شما احتمالاً به مدت ۳ ماه ۲۴ ساعت در روز از کفش‌ها و بریس‌ها استفاده می‌کند و سپس در طول خواب شبانه و استراحت‌ها تا سه سال است.
عمل جراحی
در موارد شدیدتر این بیماری ممکن است نیاز به جراحی باشد. در طی جراحی، پزشک تاندون‌ها و رباط‌های پای کودک را کشیده یا تغییر می‌دهد. این کمک می‌کند تا پا را در یک راستا مناسب قرار دهید. پس از جراحی، کودک شما به مدت دو ماه از گچ استفاده می‌کند و به دنبال آن یک بریس مخصوص به مدت یک سال برای حفظ وضعیت سالم پا قرار می‌گیرد.
عوارض ابتلا کودکان به کلاب فوت
معمولاً با درمان زودهنگام و مناسب پای چنبری عوارض کمی وجود دارد. پای اصلاح شده هیچ تفاوتی با پای نوزاد دیگر ندارد. پس از درمان، اکثر کودکانی که با کلاب فوت متولد می‌شوند، هیچ عارضه ماندگاری را تجربه نمی‌کنند و به راه رفتن، دویدن و بازی به زندگی خود ادامه می‌دهند.
تسریر مراقب سلامتی شماست!
