به گزارش پایگاه خبری تحلیلی تسریر، اختلال بدریختی بدن یا Body Dysmorphic Disorder نوعی اختلال روانی است که فرد در آن بشدت نگران یک نقص خیالی یا بسیار کوچک در بدن خود می شود. و دائما به آن فکر میکند. این نقص معمولا خیالی است و یا اگر نقص فیزیکی واقعا وجود داشته باشد افراد مبتلا به این اختلال آن را بشدت بزرگ خواهند کرد.
افراد مبتلا به BDD، مثل مبتلایان به بی اشتهایی عصبی، تصویر بدنی مختل یا غیرواقعی از خود دارند. یعنی، برداشتی که این افراد از بدن خود دارند غیرواقع بینانه است. این اختلال در نام های دیگری همچون اختلال بدشکلی بدن، اختلال بدریخت انگاری بدن، اختلال خود زشت انگاری، خود بدشکل پنداری نیز نامیده می شود.
علائم افراد مبتلا به اختلال بدریختی بدن
اختلال بدریخت انگاری دارای ویژگی های مشترک با اختلال وسواس است، اما شامل افسردگی و اجتناب اجتماعی نیز است. اختلال بدریخت انگاری اغلب با اختلال اضطراب اجتماعی ارتباط دارد. ناحیه تمرکز بدن می تواند تقریباً هر ناحیه ای باشد، اما معمولاً صورت، مو، معده، ران یا باسن است.
اکثر افراد مبتلا به اختلال بادی دیسمورفیک ناراحتند که اجزای صورتشان زشت است. یا در صورتشان عدم تقارن وجود دارد. موهایشان می ریزد. یاجوش های صورت، چین و چروک، جای زخمی وجود دارد که آنها را زشت کرده است.
سایر اشتغالات ذهنی عبارتند از:
- حالت بدن به طور کلی (مثل تفکر دایمی درباره چاق بودن)، و نارضایتی از اندام های خاص مثل سینه ها، باسن، و…
- افراد مبتلا اختلال بدریخت انگاری از نقص های ظاهری خود خجالت می کشند. و ممکن است همیشه از خود با عنوان زشت یاد کنند.
- دائما به جراحی زیبایی می اندیشند تا عیب و نقص خود را برطرف کنند.
- مطالعه ی افرادی که جراحی پلاستیک می کنند نشان می دهد که ۹/۱ آنها به اختلال بادی دیسمورفیک مبتلا هستند.
- ۴۰ درصد کسانی که متقاضی جراحی زیبایی هستند، هیچ نقصی ندارند یا نقص آنها بسیار کوچک است.
علل ایجاد اختلال بدریختی بدن
مانند بسیاری از اختلالات روانی ، علت اختلال بدریخت انگاری احتمالاً پیچیده است. و از طریق تعامل عوامل مختلفی از جمله ژنتیکی ، رشدی ، روانی ، اجتماعی و فرهنگی ایجاد می شود است.
- اختلال بدریخت انگاری معمولا در طول اوایل نوجوانی توسعه می‌یابد.
- اگر چه بسیاری از بیماران تروما قبل از آن، سوء استفاده، غفلت، اذیت کردن، و یا قلدری را ذکر می‌کنند.
- در بسیاری موارد، اضطراب اجتماعی در اوایل زندگی قبل از اختلال بدریخت انگاری وجود داشته است.
- یک مطالعه موروثی بودن آن را ۴۳٪ تخمین زده است.
عوامل دیگر ممکن است درونگرایی، تصویر منفی بدن، کمال گرایی، افزایش حساسیت زیبایی شناسی، و کودک آزاری و غفلت باشد.
درمان اختلال بد شکل انگاری بدن ( BDD )
دارودرمانی:
- داروهای ضد افسردگی، مانند مهارکننده های انتخابی بازگشت مجدد سروتونین (SSRI) از گزینه های درمان دارویی این اختلال است.
روان درمانی:
- برای پیشگیری و از بین بردن رفتارهای نامطلوب افراد مبتلا می توان از روان درمان گر و مشاور کمک گرفت.
- درمان شناختی رفتاری (CBT)، حساسیت زدایی منظم و مواجهه درمانی از گزینه های روان درمانی این اختلال است.
حساسیت زدایی منظم:
- افراد مبتلا به اختلال بادی دیسمورفیک، معمولا از نگاه کردن به بدن خود اجتناب می کنند یا نقص های (خیالی) خود را، در مکان های عمومی،با لباس می پوشانند.
- این اجتناب باعث تداوم اضطراب می شود.
- بخش مواجه سازی برنامه این است که از درمانجو خواسته می شود تا موقعیت های اجتماعی را، که از آنها می ترسد و اجتناب می کند، به ترتیب میزان ترسناک بودن، از بی خطرترین موقعیت تا ترسناک ترین موقعیت، رده بندی کند.
- بعد، درمانجو با موقعیت های ترسناک، یک به یک، از کم شدت ترین تا ترسناک ترین، مواجه می شود.
- از رفتارهای تکراری که باعث تداوم باورهای غلط درباره نقص اندام ها می شوند، جلوگیری به عمل می آید.
- مثلا، زمان آرایش و به خود رسیدن را محدود سازد و خودش را با دیگران مقایسه نکند.
- افراد مبتلا به این اختلال مجموعه ای از باورهای غلط دارند.
- روان درمانی این باورهای غلط را شناسایی می کند و به چالش می کشد.
- هدف این است که درمانجویان متوجه شوند که زیبایی یک برداشت و باور شخصی است.
- و اعتماد به نفس پیچیده تر از آن است که تنها بر اساس ظاهر فیزیکی تعیین شود.
تسریر مراقب سلامتی شماست!
