لارنژیت رفلاکس؛ درباره التهاب حنجره ناشی از رفلاکس اسید چه می‌دانید؟

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی تسریر، سوزش سر دل، درد قفسه سینه و حالت تهوع همگی از علائم رفلاکس هستند. اما بعضی از افراد به جای این علائم، لارنژیت رفلاکس (laryngopharyngeal reflux)، LPR یا التهاب حنجره ناشی از رفلاکس را تجربه می‌کنند.

از آنجا که LPR علائم کلاسیک رفلاکس اسید را ندارد، تشخیص آن دشوار است و به همین دلیل به آن رفلاکس خاموش می‌گویند. این مشکل زمانی ایجاد می‌شود که محتویات معده به سمت مری، گلو، حنجره و حتی مجرای بینی برمی‌گردد.

علائم التهاب حنجره ناشی از رفلاکس

همان‌طور که از نام رفلاکس خاموش مشخص است، این بیماری علائم کمی ایجاد می‌کند و اکثر افراد مبتلا به آن، سوزش سر دل را تجربه نمی کنند. اما در مقابل، بیماری رفلاکس معده به مری (GERD) با علامت همراه است. آشنایی با تفاوت این نوع ۲ رفلاکس به شما در تشخیص بهتر کمک می‌کند. جدول زیر تفاوت‌ LPR و GERD را نشان می‌دهد:

عوارض لارنژیت رفلاکس

بافت نازکی که مری شما را می‌پوشاند حساس است و اسید معده باعث تحریک آن می‌شود. در نتیجه، می‌تواند بافت داخل مری، گلو و حنجره را بسوزاند و به آن آسیب برساند.  در بزرگسالان، تحریک طولانی‌مدت، اسکار بافتی، زخم و افزایش خطر ابتلا به بعضی از انواع سرطان از شایع‌ترین عوارض رفلاکس خاموش است.

اگر لارنژیت رفلاکس در کودکان و شیرخواران به درستی درمان نشود، می‌تواند به بروز عوارض زیر منجر شود:

• مشکلات تنفسی
• اختلالات تنفسی، مانند آپنه یا مکث در تنفس
• سرفه‌های مکرر
• خس‌خس سینه
• گرفتگی صدا
• مشکل در بلع

علت بروز لارنژیت رفلاکس

وقتی غذا می‎خورید، غذا از دهان و مری عبور می‌کند و به معده می‌رسد. سپس دستگاه گوارش فرآیند تجزیه غذا، استخراج مواد مغذی و تولید مواد زائد را شروع می‌کند.

در حالت طبیعی، اسفنکتر تحتانی مری یا عضله حلقوی شکلی که بین مری و معده قرار دارد، منقبض می‌شود تا از برگشت محتویات معده به مری و گلو جلوگیری کند. در افراد مبتلا به رفلاکس، اسفنکتر به درستی بسته نمی‌شود و محتویات معده به سمت بالا برمی‌گردد. ضعف اسفنکتر تحتانی مری، افزایش فشار داخل شکم (برای مثال، به دلیل چاقی یا پوشیدن لباس‌های تنگ) و فتق هیاتال خطر رفلاکس را افزایش می‌دهد.

وقتی رفلاکس اسید باعث التهاب مری‌ می‌شود و علائمی مثل سوزش سر دل را ایجاد می‌کند، به آن «بیماری رفلاکس معده به مری» یا GERD می‌گویند. اما هنگامی که اسید به حنجره برسد، این وضعیت به عنوان «لارنژیت رفلاکس» شناخته می‌شود.

درمان لارنژیت رفلاکس

معمولا راه‌کارهای زیر برای درمان التهاب حنجره ناشی از رفلاکس به‌کار می‌روند:

۱. دارو درمانی

داروهای رفلاکس می‌توانند بهترین دارو برای درمان لارنژیت رفلاکس باشند. اگر این داروها علائم شما را کاهش دهند، ممکن است بتوانید به مصرف آن‌ها ادامه دهید. داروهای رفلاکس از بروز عوارض ناشی از برگشت اسید به سمت حنجره جلوگیری می‌کنند، اما نمی‌توانند این عوارض را درمان کنند.

رایج‌ترین داروهای مورد استفاده برای درمان رفلاکس خاموش عبارتند از:

• آنتی‌اسیدها
• مهارکننده‌های پمپ پروتون (PPIs)، مثل امپرازول و لانسوپرازول
• مسدودکننده‌های H2، مثل فاموتیدین، سایمتیدین و نیزاتیدین

۲. اصلاح سبک زندگی

پزشک احتمالا تغییر سبک زندگی را برای درمان لارنژیت رفلاکس توصیه می‌کند. این تغییرات برای کمک به کاهش عوامل خطری که احتمال رفلاکس را افزایش می‌دهند، طراحی شده‌اند و شامل موارد زیر هستند:

• از مصرف وعده‌های غذایی سنگین برای شام بپرهیزید.
• حداقل سه ساعت قبل از اینکه بخواهید بخوابید از خوردن و آشامیدن خودداری کنید.
• هنگام خواب سر خود را بالاتر از بدن قرار دهید.
• مصرف غذاهای محرک را محدود یا حذف کنید. این‌ها معمولا شامل شکلات، نعناع، غذاهای تند، مرکبات، پیاز، غذاهای سرخ شده و غذاهای حاوی گوجه‌فرنگی هستند.
• اگر سیگار می‌کشید، آن را ترک کنید.
• در صورت لزوم، وزن خود را کاهش دهید.

۲. اصلاح سبک زندگی

پزشک احتمالا تغییر سبک زندگی را برای درمان لارنژیت رفلاکس توصیه می‌کند. این تغییرات برای کمک به کاهش عوامل خطری که احتمال رفلاکس را افزایش می‌دهند، طراحی شده‌اند و شامل موارد زیر هستند:

• از مصرف وعده‌های غذایی سنگین برای شام بپرهیزید.
• حداقل سه ساعت قبل از اینکه بخواهید بخوابید از خوردن و آشامیدن خودداری کنید.
• هنگام خواب سر خود را بالاتر از بدن قرار دهید.
• مصرف غذاهای محرک را محدود یا حذف کنید. این‌ها معمولا شامل شکلات، نعناع، غذاهای تند، مرکبات، پیاز، غذاهای سرخ شده و غذاهای حاوی گوجه‌فرنگی هستند.
• اگر سیگار می‌کشید، آن را ترک کنید.
• در صورت لزوم، وزن خود را کاهش دهید.

تسریر مراقب سلامتی شماست!