به گزارش پایگاه خبری تحلیلی تسریر، سیستم ایمنی بدن وظیفه دارد در مقابل ویروس‌ها و میکروب‌های مضر مقاومت کرده و آن‌ها را از بین ببرد. هنگامی که سیستم ایمنی بدن دچار اختلال شود علاوه بر ویروس‌ها و میکروب‌های مضر به سلول‌های مفید نیز حمله کرده و آن‌ها را از بین می‌برد. این از بین بردن سلول‌های مفید سبب ایجاد بیماری‌های خودایمنی می‌شود که بیماری میاستنی گراویس یکی از این بیماری‌هاست.
بیماری میاستنی گراویس چیست؟
همان‌طور که گفته شد بیماری میاستنی یک بیماری خودایمنی است که سبب تضعیف عضلات می‌شود. در این بیماری سیستم ایمنی و آنتی‌بادی‌های موجود در بدن به عضلات حمله کرده و باعث ضعیف شدن و از بین رفتن عضلات می‌شود و بیشترین تاثیر آن بر از بین بردن عضلات دهان، چشم و گلو است. با ازبین رفتن عضلات اسکلتی در بدن انجام فعالیتهای روزانه بسیار سخت و طاقت فرسا شده و مشکلاتی چون افتادگی پلک، مشکل در صحبت کردن و همین‌طور بلع غذا به‌وجود می‌آید. احتمال ابتلا به بیماری میاستنی در همه افراد با سنین مختلف وجود دارد اما در زنان، بین ۲۰ تا ۴۰ سال و در مردان بالای سن ۵۰ سال بیش‌تر مشاهده شده است.
علائم ابتلا به بیماری میاستنی گراویس
ابتلا به این عارضه با علائم و نشانههایی همراه است. در آغاز ابتلا به آن، به مرور عضلات تضعیف شده و با انجام فعالیتهایی در طول روز تشدید می‌شود. در ابتدای ابتلا معمولا این ضعف عضلات در آغاز روز کم‌تر بوده و در شب وضعیت بدتری پیدا می‌کند. ایجاد ضعف و از کار افتادگی هریک از عضلات سختی‌ها و مشکلات فراوانی به دنبال خود دارد.
ضعف عضلات چشم‌ها
در اکثر افراد با مشکل تضعیف عضلههای چشم، عضلات قسمت دور چشم ضعیف شده و مشکلاتی از جمله دوبینی و افتادگی پلک در افراد را به‌وجود میآورد. با انجام کارهایی مانند تماشا کردن تلویزیون، رانندگی و مطالعه این عضلات ضعیفتر شده و مشکلات بیشتری ایجاد می‌شود. برای کاهش آسیب‌های ناشی از این فعالیت‌ها استفاده از عینکهای آفتابی میتواند گزینه مناسبی باشد.
ضعف عضلات گلو و مشکل در بلعیدن
با تضعیف عضلات بلع مشکلاتی در بلعیدن غذا به‌وجود می آید به این صورت که فرد در بلع کامل و درست غذا دچار مشکل می‌شود یعنی با تلاش برای بلعیدن غذا هم‌چنان مقداری از آن داخل دهان باقی مانده و یا به جای ورود نوشیدنیها و غذا به گلو، وارد قسمت بینی می‌شود.
ضعف عضلات صورت و مشکل در صحبت کردن
ضعیف شدن عضلات صورت و عضلات داخلی دهان باعث ایجاد مشکل در قدرت تکلم و صحبت کردن می‌شود. با آسیب به عضلات صورت و دهان قدرت سخنگفتن در فرد مبتلا به بیماری کاهش یافته و گفتار وی به‌صورت نامفهوم، آهسته و حالت تو دماغی می‌شود. گاه با ضعف این عضله جویدن و حتی بستن دهان نیز دچار مشکل شده و حالت صورت همیشه به حالت غمگین و ناراحت درمی‌آید.
ضعف عضلات سر و گردن
ضعیف شدن عضلات سر و گردن گاه موجب افتادگی سر و عدم توان در نگهداری مناسب آن می‌شود. یعنی با ضعیف شدن عضلات گردن سر به سمت جلو و یا دو طرف بدن افتاده و گردن نمی‌تواند آن را روی تن نگه دارد.
علل ابتلا به بیماری میاستنی گراویس
همان‌گونه که ذکر شد این بیماری به علت اختلال در سیستم ایمنی بدن به‌وجود می‌آید و باعث تضعیف عضلات ارادی می‌شود. علل متفاوتی در ابتلا به این بیماری وجود دارد:
آنتی بادی و گیرنده‌های عصبی
انتقال دهندههای عصبی در قسمت گیرنده‌های سلول عصبی در بدن وجود دارند. در ابتلا به این بیماری گاه بعضی از قسمت‌های گیرنده سلول عصبی دچار انسداد شده و یا از بین می‌روند. پس ارتباط بین عضله و عصب از بین می‌رود. در این بیماری آنتیبادیهایی تولید می‌شود، که این آنتی‌بادی‌ها باعث می‌شود استیل کویین که یک گیرنده عصبی در قسمت اتصال عصب و عضله است تخریب و یا مسدود شود. در نتیجه بر اثر این تخریب، هماهنگی بین اعضا ازبین رفته و توانایی حرکت در آن‌ها با مشکل روبه‌رو می‌شود.
غده تیموس
قسمتی از سیستم ایمنی بدن را غده تیموس شکل میدهد. غده تیموس در قسمت بالایی زیر استخوان قفسه سینه قرار گرفته است. براساس تحقیقات صورت گرفته غده تیموس باعث تحریک یا تولید آنتیبادیهایی می‌شود که استیل کویین (گیرنده عصبی) را مسدود می‌کنند. این غده در ابتدای تولد نوزاد بزرگ بوده و با افزایش سن اندازه آن کاهش پیدا می‌کند اما در افراد بزرگسال مبتلا به میاستنی گراویس اندازه غده تیموس بزرگ است.
سایر عوامل بروز ابتلا به بیماری میاستنی گراویس
این بیماری یک بیماری است که قدرت سرایت به افراد دیگر را ندارد همین‌طور احتمال ابتلا به آن از طریق وراثت بسیار اندک است اما در صورت انتقال بیماری از مادر باردار به فرزند، اگر نوزاد بلافاصله پس از تولد تحت درمان قرار گیرد معمولا تا سن دوماهگی درمان شده و اثری از بیماری در آن‌ها باقی نمی‌ماند.
پیشگیری از بیماری میاستنی گراویس
همان‌طور که علت ابتلا به این بیماری مشخص نیست، را‌های پیشگیری و تلاش برای عدم ابتلا به آن نیز هنوز مشخص نشده است. این بیماری یک بیماری شایع نبوده و درصد ابتلا به آن بسیار کم است.
درمان بیماری میاستنی گراویس
بیماری میاستنی از قابلیت کنترل و درمان مطلوبی برخوردار است و با انجام روش‌هایی می‌توان تا حد زیادی آن را کنترل کرده و علائم را کاهش داد.
درمان دارویی
استفاده از داروهای کنترل کننده بیماری و افزایش‌دهنده میزان استیل کولین در خون که سبب تقویت ارتباط از سمت عصب به عضله می‌شود، عضلات را تقویت کرده و مانع از ازبین رفتن آن‌ها می‌شود.
جراحی
هنگامی که علت بیماری غده توموس باشد، با خارج کردن این غده به صورت کامل و یا برداشت قسمت توموری غده بیماری درمان می‌شود.
تعویض پلاسما
پلاسمای موجود در خون حاوی مقدار زیادی آنتی بادی است، با انجام پلاسما فرز آنتی‌بادی موجود در خون جدا شده و پلاسمای خون بدون آنتی بادی به بدن باز می‌گردد. در این روش بیماری در فرد بهطور موقت درمان می‌یابد.
تسریر مراقب سلامتی شماست!
