به گزارش پایگاه خبری تحلیلی تسریر، مننژیت با توجه به عامل بوجودآورنده آن به انواع مختلف تقسیم می‌شود. مننژیت ویروسی، باکتریایی، قارچی، انگلی و غیرعفونی. بعضی از این انواع عوارض بیشتری نسبت به انواع دیگر دارند. به همین دلیل برای بررسی این موضوع که آیا مننژیت در کودکان و نوزادان قابل درمان است باید ابتدا نوع مننژیت را تشخیص داد. به غیر مننژیت باکتریایی و ویروسی که شایع‌ترین انواع مننژیت هستند، بعضی داروها نیز می‌توانند منجر به مننژیت شوند. داروهایی مانند بروفن، ایمونوگلبولین وریدی و داروهای درمان بیماری‌های خود ایمنی و …. همچنین نوزدانی که نارس به دنیا می‌آیند و یا با یک نقیصه در سیستم ایمنی خود به دنیا می‌آیند، در ابتلا به مننژیت مستعدتر هستند. همچنین ضربه به سر نوزادان نیز می‌تواند از دیگر دلایل ابتلا به مننژیت در آن‌ها باشد.
در این مطلب به بررسی دو نوع باکتریال و ویروسی که شایع‌ترین انواع مننژیت هستند می‌پردازیم.
مننژیت ویروسی
در بسیاری موارد ممکن است شما مننژیت ویروسی فرزندتان را حتی تشخیص هم ندهید و یا آن را با آنفولانزا اشتباه بگیرید. ویروس‌های مختلفی ممکن است باعث ایجاد مننژیت ویروسی شوند. از جمله ویروس آنتروویروس، ویروس هرپس سیمپلکس نوع ۲، ویروس زونا، اوریون و…
مننژیت باکتریال
مننژیت باکتریال بسیار پرخطر است و نباید برای درمان آن تأخیر کنید. مننژیت باکتریایی اگر زود تشخیص داده شود و درمان آن به سرعت آغاز شود می‌تواند به راحتی درمان شود و اثرات جانبی نیز بر نوزاد شما باقی نگذارد. این نوع مننژیت از آنجا که عوارض بیشتری دارد نیاز به درمان جدی‌تری هم دارد. ممکن است مننژیت در نوزادان باعث ایجاد مشکلات تنفسی و کمبود اکسیژن شود که در این حالت کودک باید هرچه سریعتر به دستگاه اکسیژن وصل شود. همچنین مننژیت در نوزادان عوارضی همچون تشنج را هم می‌تواند به دنبال داشته باشد که برای جلوگیری از تکرار دوباره تشنج باید از داروهای ضدتشج استفاده کرد.
درمان اصلی مننژیت باکتریال آنتی بیوتیک است که به طور معمول به صورت وریدی در بیمارستان به نوزاد تزریق می‌شود و دوره درمان آن نیز بین ۱۰ تا ۲۱ روز است. پس در مرحله اول با دیدن علائم مننژیت در فرزندتان او را نزد متخصص اطفال ببرید تا متخصص مغز و اعصاب نوع مننژیت فرزندتان را تشخیص داده و نسبت به نوع آن، داروها و مراقبت‌های پزشکی لازم را برای او تجویز کند.
آیا درمان کامل مننژیت در نوزادان امکان‌پذیر است؟
کودکانی که تحت درمان سریع قرار می‌گیرند به طور کامل بهبود پیدا می‌کنند. اما هرگونه تعلل در درمان منجر به عوارض جبران ناپذیری می‌شود. مننژیت باکتریایی ممکن است منجر به آسیب‌های عصبی، کم هوشی، عقب ماندگی ذهنی، کم شدن شنوایی یا بینایی، اختلالات حرکتی و تشنج شود. همچنین قلب، کلیه و غدد آدرنال نیز ممکن است تحت تأثیر عفونت دچار مشکل شوند.
بعد از تولد واکسیناسیون و تغذیه کودک خود را جدی بگیرید
ممکن است عامل عفونی در زمان جنینی به کودک منتقل شده باشد و کودک بعد از تولد حامل آن باشد، پس لازم است واکسیناسیون او را جدی بگیرید تا احتمال بروز مننژیت را پائین بیاورید. همچنین تغذیه با شیر مادر از جمله نکاتی است که به تقویت سیستم ایمنی کودک بعد از تولد کمک بسیاری می‌کند و او را برای مواجه شدن با عوامل عفونی آماده می‌کند. اگر کودک شما مبتلا به مننژیت شده باشد ممکن است دکتر برای شما و دیگر نزدیکان کودک نیز تجویز آنتی بیوتیک و یا برخی اقدامات مراقبتی را لازم بداند.
تسریر مراقب سلامتی شماست!
