به گزارش پایگاه خبری تحلیلی تسریر، به نقل از خبرگزاری مهر، ابوالقاسم ابوطالبی افزود: طبق برنامه ریزی صورت گرفته از قبل، قرار بود در افق ۱۴۰۴ نسبت پرستار به تخت ۲.۵ پرستار به‌ازای هر تخت باشد و در پایان برنامه ششم، ۱.۸ پرستار به‌ازای هر تخت باشد که این امر محقق نشد.
نایب رئیس دوم شورای‌عالی تاکید کرد: در چند سال اخیر استخدام پرستاران به صورت قطره چکانی بوده است. در حال حاضر ما حدود ۲۴۰ هزار پرستار در کل کشور داریم که اگر بخواهیم برسیم به استاندارد مناسب برسیم، باید نسبت‌ها ۳ برابر شود، اما استخدام نداریم؛ یعنی اگر ما ۲۴۰ هزار پرستار هم بگیریم تازه می‌رسیم به آن ۱.۸ دهم و نسبت به استاندارد ۲.۵ خیلی عقب هستیم.
وی ادامه داد: اصلاً زیبنده نظام سلامت ما نیست که در داخل کشور پرستار تربیت کنیم و آنها مهاجرت کنند به کشور دیگر، سال گذشته نزدیک ۳۰۰۰ نفر مهاجرت کردند، در صورتی‌که در دانشکده‌های ما حدود ۱۰ هزار نفر نیرو تربیت می‌شوند و این حجم خروج از کشور فاجعه است.
عضو شورای عالی نظام پرستاری افزود: مهاجرت پرستار دیگر مشکل نیست، بلکه به مرز بحران رسیده و لازم است دولتمردان ما و کسانی که مسئول هستند و این آمارها را می‌شنوند، فکری به حال این بحران کنند.
وی گفت: وقتی که استخدام نداشته باشیم برای تداوم خدمت، به همکاران اضافه‌کار اجباری می‌دهند که طبق قانون بهره‌وری پرستاری این تخلف است. یعنی اگر شما اضافه‌کار می‌دهید رضایت طرف مقابل هم باید جلب بشود، اما به دلیل نبود نیرو به آنها اضافه‌کار اجباری می‌دهیم که مبالغ این اضافه‌کار بسیار ناچیز است.
ابوطالبی بیان کرد: اضافه‌کاری اجباری باعث فرسودگی شغلی می‌شود تبعات آشکار آن ترک شغل است بعد از اینکه دوره پرستاری را گذراندن شروع به کار نمی‌کنند یا به کشورهای دیگر مهاجرت می‌کنند. همچنین تبعات پنهان کمبود نیرو، اُفت کیفیت خدمات و آسیبی است که بیماران می‌بینند.
نایب رئیس دوم شورای‌عالی گفت: قانون تعرفه‌گذاری خدمات پرستاری بعد از ۱۵ سال که اجرا شد، در تأمین منابع و اجرای درست آن شدیداً سنگ‌اندازی می‌شود. در بیشتر مراکز درمانی فقط اسم تعرفه‌گذاری آمده، اما همکاران ما هیچ مبلغی دریافت نکردند.
در بحث کارانه هم به همین صورت است مبالغ پرداخت نمی‌شود با این تورمی که داریم همکاران ما شدیداً در معیشت خودشان دچار مشکل هستند انتظار داریم که مسئولین ما بار دیگر اجازه بدهند این تعرفه‌ها بازبینی شود.
انتهای پیام
