به گزارش پایگاه خبری تحلیلی تسریر، به نقل از خبرگزاری آنا، «به» میوه زرد و خوش عطری است که پاییز و زمستان مهمان میوه‌فروشی‌ها و خانه‌های ما می‌شود. درخت «به» از زمان‌های خیلی قدیم در ناحیه آسیا کشت می‌شده و به‌تدریج به تمام نقاط دنیا گسترش پیدا کرد. چوب، برگ، میوه، دانه و حتی رایحه این میوه کاربردهای درمانی و صنعتی زیادی دارد.
مریم تقوی شیرازی، متخصص طب ایرانی در مورد خواص «به» گفت: این میوه طلایی کرکدار پر از فایده است. خوردن و بوئیدنش شادی‌آور بوده و غم و اندوه را کم می‌کند و قلب، مغز، ریه و رحم را قوت می‌بخشد.
وی با بیان اینکه اثرات میوه «به» بر گوارش نظیر ندارد و اگر معده و کبد ضعیف باشد، آن‌ها را قوی می‌کند، افزود: «به» با تقویت دهانه معده، به بهبود افرادی که از برگشت اسید معده و رفلاکس رنج می‌برند، کمک می‌کند. التهاب و درد سر معده را نیز کاهش می‌دهد.
تقوی شیرازی ادامه داد: این میوه در کنترل تهوع و استفراغ به‌ویژه در دوران بارداری و کودکی نیز فوق‌العاده است، حتی ویار حاملگی را به‌خوبی کنترل می‌کند. این متخصص طب ایرانی گفت: «به» اگر بعد از غذا میل شود، می‌تواند حرکت روده‌ها را زیاد کرده و لینت مزاج دهد. درعین‌حال اگر «به» طعمش به ترشی بزند، دربند آوردن اسهال مؤثر است.
وی ادامه داد: در مطالعه‌ای اثربخشی شربتی از میوه «به» را با امپرازول در کودکان و نوجوانان مبتلابه رفلاکس به مدت چهار هفته مقایسه کردند و نتیجه پژوهش نشان داد که شربت «به» با ارزش غذایی خوب و با عارضه جانبی کمتر می‌تواند مشابه امپرازول، علائم رفلاکس را کاهش دهد و شرایط زندگی را برای کودکان و نوجوانان بهبود ببخشد.
این متخصص طب ایرانی گفت: همچنین مطالعات نشان داده است که عصاره «به» می‌تواند رشد میکروب هلیکوباکترپیلوری را که عامل مهم سوءهاضمه و زخم‌های گوارشی است، مهار کند.
