به گزارش پایگاه خبری تحلیلی تسریر، به نقل از خبرگزاری فارس، «چرا هر چی می‌گم گوش نمیکنی؟ حواست کجاست دارم با تو صحبت می‌کنم؟! چرا به حرف های من اهمیت نمیدی؟اصلا منو دوست داری!؟» شاید این جملات برای یک سری از زوج ها آشنا باشد. زوج هایی که هنوز شروع به صحبت نکرده حرف هایشان به سمت جر و بحث و دعوا می رود و آخرش با قهر و قهربازی تمام می شود! اما اگر روش های خوب حرف زدن را بلد باشند زندگی برایشان شیرین می شود. در مورد روش های گفت و گو خوب و اصولی با همسر، «علی بورقانی، استاد دانشگاه، مدرس و کارشناس خانواده» چنین می گوید:
گاهی اوقات می بینیم خانم یا آقا می گویند، من باهمسرم در حد دو دقیقه هم نمی‌توانم صحبت کنم و همان اول حرف زدنمان کار به دعوا می کشد. این کارشناس در مورد راه حل این مسئله می گوید: «از جملات و کلماتی که بوی« طعنه، تمسخر، تحقیر، سرزنش، متهم کردن و…» می دهد استفاده نکنید، این موارد هیچ اثری جز ایجاد یک رابطه سمی بین شما وهمسرتان ندارد. سعی کنید لحن کلامتان را متناسب با گفت و گو تنظیم کنید و با لحن آرام و محبت آمیز صحبت کنید. اینکه بخواهید با صدای بلند و داد وبیداد حرف بزنید ، بعد در مقابل انتظار داشته باشید همسرتان با آرامش به حرف های شما گوش دهد تصور اشتباهی است.»
هرچه برای خود می‌پسندی برای دیگران هم بپسندی!
علی بورقانی در مورد اثرگذاری بیشتر حرف‌ها بین همسران چنین می گوید: « این نکته را در ذهنتان داشته باشید که باهمسرتان به نحوی باید صحبت کنید که دوست دارید او هم باشما صحبت کند، سعی کنید همیشه مراقب زبانتان باشید که حرفی نزنید که موجب کدورت همسر بشود. هم چنین زور گویی و تحکم ممنوع است. اساس گفت و گو باید بر اساس منطق باشد و سعی نکنید حرفتان را به همسرتان تحمیل کنید. این با فلسفه گفت و گو تعارض و منافات دارد شما قرار است با حرف زدن به یک تفاهم بیشتر برسید. زور گویی کلامی در گفت و گو هیچ فایده ای ندارد جز اینکه شما را از همسرتان دور میکند.»
*حق جویی و حق پذیری را از یاد نبر!
بعضی اوقات با وجود اینکه حساسیت های همسرمان را می دانیم و خیلی مراقب حرف هایمان هستیم ولی باز در نهایت همسرمان از حرف زدنمان شاکی می‌شود و به اختلاف نظر بر می‌خوریم. در مورد علت این موضوع این کارشناس چنین می‌گوید:« نباید در گفت و گو طوری حرف بزنید که حساسیت های طرف مقابلتان را تحریک کنید. هم چنین روحیه حق جویی و حق پذیری را در خود تقویت کنید. کلا افرادی که حق پذیر نیستند و حق جویی ندارند یک مقدار زندگی کردن با آنها سخت است. در حوزه ازدواج حق پذیری آقایان خیلی مهم تر است.»
مقدمه چینی کردن در مواقعی ضروری است!
مقدمه چینی کنم بهتره یا نه؟ شاید فکر کنیم مقدمه چینی باعث شود حرف هایمان خسته کننده شود و همسرمان به صحبت هایمان گوش نکند اما این کارشناش در این باره چنین می‌گوید:«در مواردی شروع به صحبت در مورد بعضی موضوعات حتما نیاز به مقدمه چینی دارد، حتی شاید بعضی حرف‌ها باشد که حتی نیاز به یک ماه مقدمه چینی داشته باشد. این کار دقت و ظرافت کلامی زیادی می طلبد که خانم یا آقا باید آن را در نظر داشته باشند. همین طور زمان مطرح کردن مسئله را. نکته بعدی صبور بودن است باید صبور باشید برای نتیجه گرفتن به هیچ وجه نباید این تصور را داشته باشید که بعد از مدت کمی گفت و گو سریع از موضع خود کوتاه بیاید و نظرش عوض شود.نکته مهم دیگر توجه به حوصله همسر است. اگر احساس می‌کنید اگر این گفت و گو به درازا می کشد و همسرتان حوصله ادامه گفت و گو را ندارد قطعا در این وضعیت باید گفت و گو را قطع کنید و این کار را به یک فرصت دیگری موکول کنید.»
تمام توجهت فقط به همسرت باشد!
این را یادمان باشد که در زمان گفت وگو باید توجه کامل به حرف های همسرمان داشته باشیم. یعنی دقیقا در صورتش نگاه کنیم و فضاکاملا جدی باشد، یعنی فضای گفت و گو این طور نباشد که سرمان در گوشی باشد یا در حال غذا خوردن باشیم. کار دیگری نکنیم و حواسمان به کار دیگری پرت نشود. یک زمان در حد نیم ساعت، یک ساعت تعیین کنید و در این مدت هیچ کاری انجام ندهید و این چنین نباشد که در این زمان ده کار را همزمان باهم انجام دهید.کار دیگری که باید انجام دهید این است که از جدال و جر و بحث کردن بپرهیزید. اگر دیدید فضای گفت و گو به سمت جر وبحث کردن می رود حتی اگر حق با شما بود همان لحظه گفت و گو را تمام کنید. زیرا ادامه دادن این گفت و گو باعث دعوا و کینه می شود.
جدل کردن از آفت های بزرگ گفت وگو است. همین طور فضای گفت و گو نباید به سمت محاکمه رود. ما در گفت و گو نمی‌خواهیم کسی را محاکمه کنیم و بگوییم «دیدی تو مقصر بودی دیدی تو اشتباه کردی گفتم اونجا نباید صحبت کنیم» این حالت خیلی خطرناک است.
عدالت داشته باشید!
نکته دیگر رعایت عدالت درگفت و گو است، یعنی هر دو طرف بتوانند حرف هایشان را بزنند. این طور نباشد که جلسه گفت و گو را بنا کنید و فقط یک نفر صحبت کند. باید اجازه دهید طرف مقابلتان هم صحبت کند اگر دیدید همسرتان همراهی نمی کند کاری کنید که او را هم وارد بحث کنید. یعنی زمینه صحبت کردن طرف مقابلتان را فراهم کنید با سوال کردن و پرسش کردن برای مثال بپرسید نظر تو در این قضیه چیست؟
نباید های گفت و گو!
در گفت و گو نباید همسرتان را با کسی مقایسه کنید. اگر شما قرار است کسی را تغییر دهید قطعا با مقایسه این اتفاق نمی افتد. با ادبیات این شکلی که «دیدی شوهر فلانی رو دیدی خانم فلانی رو ». در این حالت حتما طرف مقابلتان موضع گیری خواهد داشت. نکته طلایی هم این است که گفت و گو روزمره تان با این گفت و گو باید تفاوت داشته باشد و در مورد اختلافات، اشتراکات، خواسته‌ها و انتظارات باشد و اگر به هر دلیلی نتوانستید این گفت و گو را انجام دهید عدا حتما در فرصت مناسب انجام دهید. تمرین خوب حرف زدن را فراموش نکنید. گفت و گوی خوب باعث حال خوب و سبک شدن خانم و اقا می شود و تخلیه روحی وروانی را به دنبال دارد.
انتهای پیام
