به گزارش پایگاه خبری تحلیلی تسریر، به نقل از خبرگزاری ایرنا، این داستانی است که بیش از یک دهه پیش در دانشگاه آریزونا شروع شد، زمانی که «دیوید استون» دانشجوی دکتری با ساخت ماده‌ای جایگزین برای سیمان با تراشه‌های ضایعات فولاد در یک مسابقه نوآوری برنده شد. در سال ۲۰۱۳ حق ثبت اختراع برای ساخت «فروک» به استون داده شد و او اقداماتی را برای تجاری‌سازی آن شروع کرد. استون در این خصوص گفت: همه این ماجرا از یک کشف اتفاقی و تصادفی در آزمایشگاه شروع شد.
ابداع شیوه‌های ساختمانی پایدارتر در کانون تمرکز محققان در سرتاسر جهان قرار دارد و در این زمینه از انواع مواد شامل شبکه‌های قارچی (fungal networks) و کاه استفاده می کنند. ضایعات فولاد نیز در این زمینه کاربرد دارد. «ایلوی بونفین» در مقاله‌ای برای «سرتیفاید انرژی» درباره فروک نوشت: جست‌وجو برای یافتن جایگزین های پایدار برای سیستم‌های ساخت و ساز کنونی موجب پدیدار شدن بسیاری از مواد جدید شده است.
این ماده به نوبه خود بر اساس چند شاخص از سیمان محکم‌تر و مقاوم تر است؛ ۱۳.۵ درصد برای نیروی تراکمی، ۲۰ درصد برای نیروی شکافی و ۱۸ درصد برای نیروی موجی (flexural).
این ماده از براده‌های فولاد که معمولا دور ریخته می‌شود و همچنین سیلیکا از شیشه سابیده شده ساخته می شود. در حقیقت ۹۵ درصد از موادی که فروک را می‌سازند بازیافتی هستند که موجب می شود این ماده یک گزینه مقرون به صرفه باشد. همچنین شاخصه‌های شیمیایی وجود دارد که در زمان سفت شدن این ماده موجب گرفتن دی اکسید کربن از هوا و کاهش آلودگی می شود.
سالانه در جهان حدود چهار میلیارد تن سیمان تولید می شود و تولید این مقدار سیمان موجب ایجاد هشت درصد از آلودگی هوای جهان می شود. گزارش ها حاکی است که در حال حاضر پروژه‌های در مقیاس کوچک امکان‌پذیرتر است تا زمانی که مقادیر زیادی از ضایعات فولاد قابل تامین باشد.
انتهای پیام
