به گزارش پایگاه خبری تحلیلی تسریر، به نقل از خبرگزاری ایرنا، دکتر مروئه وامقی، در نشست خبری با عنوان «بهزیستی کودکان در همه گیری کووید ۱۹ در ایران» اظهار داشت: این تحقیق روی حدود چهار هزار کودک ۷ تا ۱۸ سال در شهرهای تهران و کرج در سال ۱۴۰۱ صورت گرفته است که در آن کودکان افغان نیز مشارکت داشتند. به گفته وی،۹۲ درصد کودکان شرکت کننده در این تحقیق ایرانی و هشت درصد آنها افغان بودند.
وی توضیح داد: در این مطالعه از کودکان سوالاتی درباره سلامت روان پرسیده شد که بر اساس آن ۱۹ درصد کودکان نگرانی زیاد و خیلی زیاد داشتند؛ ۱۵ درصد از کودکان گفتند بسیار غمگین هستند؛ یک پنجم کودکان خستگی و ۲۲ درصد کودکان نیز علائم تحریک پذیر بودن و زود عصبانی شدن را ابراز داشتند و یک پنجم کودکان نیز با احساس تنهایی شدید روبرو بودند.
وامقی ادامه داد: از این کودکان پرسیده شد که در سه ماه اخیر (در دوره مورد مطالعه) وضعیت سلامت روان خود را چگونه می بینید که ۱۰ درصد پاسخ بد و خیلی بد دادند و بیش از یک سوم کودکان نیز گفتند سلامت روان آنها در دوران کرونا بد و خیلی بد شده است.
کودکان درحال تحصیل، سلامت روان بهتری دارند
رئیس مرکز تحقیقات مدیریت رفاه اجتماعی دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی بالا رفتن سن را عامل مهمی در سلامت روان کودکان عنوان کرد و گفت: با افزایش سن، احتمال بدتر شدن وضعیت سلامت روان بدتر شد. همچنین وضعیت سلامت روان کودکانی که کرونا بر اقتصاد خانواده تاثیری نداشته، بهتر بوده است. وامقی افزود: کودکانی که در مدرسه ثبت نام کرده بودند، ۴۶ درصد سلامت روان بهتری داشتند.
وی خاطر نشان کرد: از کودکان سئوال شد که آیا در دوران کرونا به دلیل حضور همزمان خانواده، وضعیت اقتصادی و فشار روانی، بدرفتاری بزرگسالان خانواده نسبت به همدیگر بیشتر شده که یک سوم کودکان موافق بودند که بیشتر شده است. همچنین پرسیده شد که آیا در این دوران، بدرفتاری بزرگسالان با کودکان ۱۵ تا ۱۸ سال بیشتر شده است که ۳۵ درصد موافق بودند که این بدرفتاری ها بیشتر شده است. به طور کلی مادران و کودکان افغان بیشتر موافق بودند که بدرفتاری با کودکان بیشتر شده است.
هفت درصد کودکان در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۴۰۱ در مدرسه ثبت نام نکردند
رئیس مرکز تحقیقات مدیریت رفاه اجتماعی دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی اظهار داشت: کودکان در دوران همه گیری کووید تعطیلی مدارس را تجربه کردند و اولین سئوال از مشارکت کنندگان در این مطالعه این بود که آیا کودک در مدرسه ثبت نام کرده است که حدود ۹۳ درصد کودکان پاسخ مثبت دادند و بقیه بازمانده از تحصیل بودند.
وامقی در توضیح دلایل برای عدم ثبت نام کودکان گفت: ۶۰ درصد دلایل به مشکلات خود کودک بازمی‌گشت که از این رقم ۴۱ درصد مربوط به بی علاقگی کودک به تحصیل بوده‌است و ۴۵ درصد کسانی که ثبت نام نکرده بودند، علت را گرانی لباس و لوازم التحریر نام برده بودند.
مشکلات آموزش مجازی برای کودکان
رئیس مرکز تحقیقات مدیریت رفاه اجتماعی دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی، با برشمردن مشکلات آموزش مجازی کودکان در دوران کووید ۱۹ اظهار داشت:آموزش مجازی به ابزار نیاز دارد و در این تحقیق نیز ۳۴ درصد کودکان به مشکلات اینترنتی برای تحصیل آنلاین اشاره داشتند.
وامقی با بیان اینکه در ۲۳ درصد موارد ثبت نام نکردن در آموزش حضوری، کودکان مشکل رفت و آمد داشتند، افزود: ۲۱ درصد مشکلات آموزش مجازی مربوط به یادگیری و کیفیت پایین آموزش توسط معلم بود.
رئیس مرکز تحقیقات مدیریت رفاه اجتماعی دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی اظهار داشت: به نظر می‌رسد متغیرهای مختلفی در عدم ثبت نام دانش آموزان تاثیر داشته است.
وی این نکته را هم یادآور شد که سن یکی از متغییرهای موثر در ثبت نام دانش آموزان بوده به طوری که به ازای هر یک سال افزایش سن، شانس عدم ثبت نام پنج درصد افزایش داشته است.
وامقی همچنین با بیان اینکه پسران ۲.۲ درصد بیش از دختران مشکل عدم ثبت نام در مدارس داشتند، یادآور شد: داشتن تابعیت افغان، شانس عدم ثبت نام دانش آموزان را در دوران کووید ۱۹ افزایش داده بود.
وی وضعیت اقتصادی خانواده را از دیگر مولفه های اثرگذار بر بازماندگی کودکان از تحصیل برشمرد و گفت: کودکانی که سرپرست آنها همیشه شاغل بوده در مقایسه با کودکانی که سرپرست “گاهی شاغل” یا بیکار را داشتند، شانس عدم ثبت نام کمتری داشتند.
فقط ۲۵ درصد دانش آموزان در آموزش مجازی، مشکل اینترنت نداشتند
رئیس مرکز تحقیقات مدیریت رفاه اجتماعی دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی درباره شیوه آموزش مجازی دانش آموزان در دوران کرونا نیز اظهار داشت: بیشتر دانش آموزان از سامانه شاد برای آموزش مجازی استفاده کردند اما باید گفت که بیشترین مشکلات آنان در فضای مجازی مربوط به اینترنت بوده است.
وامقی با یادآوری اینکه در این تحقیق فقط ۲۵ درصد کودکان گفته بودند که برای آموزش مجازی مشکل اینترنت نداشتند، افزود: سرعت پایین، قطعی مکرر و هزینه بالای دسترسی به اینترنت از مواردی بود که کودکان به آن اشاره داشتند.
وی کیفیت پایین آموزش و دسترسی نداشتن به معلم برای رفع مشکل را از دیگر مشکلات آموزش مجازی برشمرد و گفت: در این مطالعه، ۲ درصد خانواده‌ها مایل نبودند که کودکان از گوشی و ابزار الکترونیکی استفاده کنند و به طور کلی موافق استفاده از فضای مجازی نبودند.
این روانپزشک اضافه کرد: گاهی همزمان دو کودک در یک خانواده امتحان داشتند اما فقط یک گوشی موجود بود و در عین حال در آموزش حضوری نیز مشکلاتی مانند هزینه های ثبت نام و لباس و لوازم التحریر عنوان شد.
کیفیت یادگیری در مدارس غیردولتی بهتر بود
رئیس مرکز تحقیقات مدیریت رفاه اجتماعی دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی درباره کیفیت یادگیری کودکان در این مطالعه نیز گفت: در این تحقیق کیفیت آموزش حدود نیمی از کودکان خیلی خوب و خوب توصیف شده است در حالی که ۳۳ درصد آن را معمولی و ۱۵ درصد نیز آن را بد دانستند.
وی با بیان اینکه بیش از نیمی از کودکان گفته اند وضعیت یادگیری آنها در دوران کووید بد و بدتر شده است، یادآور شد: شانس اینکه کیفیت یادگیری بد شده باشد، با هر سال افزایش سن، چهار درصد کمتر می‌شود.
به گفته وامقی یکی از مسائل دیگر در کیفیت یادگیری، نوع مدرسه است. کودکانی که در مدارس غیردولتی در مقایسه شانس اینکه کیفیت یادگیری بدتر باشد، ۳۵ درصد کمتر بود.
کودکان ایرانی در مقایسه با کودکان افغان روابط بیشتری با دوستان خود دارند
رئیس مرکز تحقیقات مدیریت رفاه اجتماعی دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی گفت: در این مطالعه مشخص شد روابط بالاتر با دوستان در کودکان ایرانی بیشتر از کودکان افغان بوده به طوری که دلیل ارتباط کمتر کودکان افغان با دوستان، ارتباط کمتر به خاطر ابتلا به کرونا و سپس مشکلات اقتصادی بوده است. وی با بیان اینکه بیش از نیمی از کودکان کیفیت ارتباط با دوستان در دوران کرونا را خوب توصیف کردند، یادآور شد: بیشترین راه ارتباطی کودکان در این دوران ارتباط در بیرون و ۲۷ درصد از طریق اینترنت بوده است.
وامقی با بیان اینکه در دوران همه‌گیری کووید ۱۹، روابط ۶۰ درصد کودکان با دوستان تغیر نکرده است، افزود: ۲۰ درصد کودکان نیز گفتند ارتباط آنها با دوستان بدتر شده‌است. وی با اشاره به اینکه ارتباط با خانواده در کودکان افغان بهتر بوده است، اضافه کرد: ۷.۵ درصد کودکان به بهتر شدن روابط خانواده اشاره کردند. هرچه سن افزایش پیدا کرده احتمال بد شدن ارتباط با خانواده سه درصد بیشتر شده است. همچنین اقتصاد بر بدشدن روابط خانوادگی، تاثیر تشدید کننده داشته است.
متغیرهای تاثیرگذار همه گیری کووید بر جنبه های مختلف زندگی کودکان
رئیس مرکز تحقیقات مدیریت رفاه اجتماعی دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی گفت: ابتلا به کرونا، واکسیناسیون، دسترسی به خدمات آموزشی، مهاجر بودن، ویژگی خود کودکان و افزایش سن متغییرهایی هستند که تاثیر همه گیری را بر جنبه های مختلف زندگی کودکان بیشتر کرد.
وامقی با اشاره به تاثیرات مستقیم و غیرمستقیم ساز همه گیری کرونا مانند ابتلا به کووید ۱۹ و تعطیلی مدارس و مشاغل بر شرایط کودکان ابراز امیدواری کرد، نتایج این مطالعه بتواند تلنگر و هشداری باشد که کودکان به رغم اینکه ابتلای کمتری داشتند به دلیل آسیب پذیری بیشتر، صدمه دیدند و نشان می دهد که بسیاری از این مسائل اثرات طولانی مدت می تواند داشته باشد به طورمثال ترک تحصیل با احتمال کمتر برگشت به تحصیل روبرو است بنابراین لازم است در حوزه های مختلف مجموع شرایط را بررسی کنند.
وی با اشاره به اینکه همه گیری کرونا در ایران از انتهای سال ۱۳۹۸ آغاز شد، تصریح کرد: در جهان ۱۱ درصد مبتلایان را افراد زیر ۲۰ سال تشکیل می دادند و هرچند گذشت زمان نشان داد که کودکان کمتر مبتلا می شوند اما شواهد نشان داد که تاثیرات این همه گیری در کشورهای در حال توسعه در مقایسه با سایر کشورها نتایج دیگری دارد؛ برای مثال بر اساس گزارش یونیسف در سال ۲۰۲۰ میلادی موارد ابتلا در سنین زیر ۲۰ سال در کشورهای پردرآمد کمتر از هفت درصد و در کشوری مانند پاراگوئه ۲۳ درصد بوده است.
وامقی افزود: تصمیم‌هایی مانند تعطیلی مدارس، شروع آموزش مجازی و مشکلات مشاغل برای کنترل همه گیری ضروری بود اما منجر به پیامدهای آموزشی و ایمنی برای کودکان شد. همه‌گیری در همه جای جهان کودکان را متاثر کرده و تاثیر یکسان نبوده است. شواهد جهانی نشان داد کودکان در حوزه های سلامت جسمی و روانی، امکانات غذایی و آموزش مجازی مورد اثر منفی همه گیری کرونا قرار گرفتند.
وی ادامه داد: گزارش های جهانی درباره تاثیرات منفی همه گیری شامل مواردی مانند افزایش خشونت، افزایش مشکلات خدماتی و حمایتی، اشتغال کودکان به دلیل عدم امکان آموزش و همچنین ازدواج زودهنگام دختران شد.
تاثیر کووید ۱۹ بر زندگی کودکان ایرانی
رئیس مرکز تحقیقات مدیریت رفاه اجتماعی دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی گفت: در ایران مانند بسیاری کشورهای جهان از همه‌گیری کووید ۱۹ متاثر شدیم. گزارش مرکز پژوهش های مجلس و مرکز آمار ایران نشان می‌دهد که از حیث آموزشی در پایان سال تحصیلی ۹۸-۹۹ یعنی اولین سال همه گیری تعداد قابل توجهی از کودکان به سامانه شاد دسترسی پیدا نکردند و بخشی از آنها به دلیل نداشتن تبلت و گوشی هوشمند دچار مشکل شده بودند. براساس گزارش مرکز پژوهش های مجلس در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۴۰۱ تعداد کودکان بازمانده از تحصیل حدود ۹۱۱ هزار نفر بود و ۲۷۰ هزار کودک نیز ترک تحصیل کردند.
وامقی افزود: اطلاعات رسمی در مورد میزان پیامدهای و مرگ و میر کودکان مشاهده نشده و آمار پژوهشکده در شهریور ۱۳۹۹ نشان می دهد که از کل مبتلایان ۹.۶ درصد آنها کمتر از ۱۸ سال بودند و یک دهم درصد مبتلایان فوت شده از کودکان بودند.
به گفته این روانپزشک، بنابراین مرکز رصد خانه اجتماعی کووید ۱۹ دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی مطالعه‌ای را از تیرماه ۱۴۰۱ آغاز کرده تا مشخص شود پیامدهای همه‌گیری اقتصادی آموزشی بر کودکان در سال سوم همه گیری در چه وضعیتی بوده است. اهداف مطالعه در مورد شناخت پیامدها و ارتباط آن با شرایط کودکان و خانواده های آنها است.
بیش از ۵۰ درصد کودکان در دوران کرونا از ماسک استفاده نکردند
محمدساعتچی دبیر رصدخانه کووید ۱۹ نیز در این نشست گفت: این مطالعه توصیفی – تحلیلی در مناطق ۲۲ گانه تهران و ۱۲ گانه کرج روی کودکان ۷ تا ۱۸ سال انجام شد. به طور مثال در مناطق ۲۲ گانه تهران در هر منطقه تعدادی ناحیه داشتیم و از درون هر ناحیه یک یا بیش از یک محله به عنوان بلوک های مورد نظر انتخاب شدند که این مدل در شهر کرج نیز انجام شد. حداقل حجم نمونه در تهران ۲۰۶۲ نفر بود.
وی افزود: از مشارکت کنندگان در مطالعه پرسیده شد که کووید چه تاثیری روی خانواده داشت؛ ۴۱ درصد گفتند هیچ تاثیری نداشت؛ ۳۶ درصد گفتند شرایط خانواده را بد کرد و ۱۷.۶ درصد پاسخ دادند خیلی بدتر کرده است.
دبیر رصدخانه کووید ۱۹ با بیان اینکه بیش از ۵۰ درصد کودکان در دوران کرونا از ماسک استفاده نمی کردند، گفت: دلیل این امر این بوده که خانواده ها معتقد بودند کودک نمی تواند ماسک را تحمل کند. ۳۸ درصد خانواده ها گفته بودند کرونا تمام شده است (در زمان شیوع اومیکرون) و ۳.۷ درصد خانواده ها به کرونا اعتقادی نداشتند و ۴ درصد خانواده ها نیز به ماسک اعتقاد داشتند اما گفتند که هزینه ماسک زیاد است و کودک نمی تواند تحمل کند.
ساعتچی زمان انجام این مطالعه را از تیرماه تا آذرماه ۱۴۰۱ اعلام کرد و گفت: ۵۴ درصد کودکان مطالعه حداقل یک دوز واکسن زده بودند در حالی که بین ۵۸ تا ۶۳ درصد انتظار داشتیم کودکان یک دوز واکسن را زده باشند. وی خاطر نشان کرد: دلایل مختلفی برای واکسن نزدن کودکان وجود داشت که همان دلایل برای بزرگسال است؛ یعنی نگرانی از عوارض واکسن.
وی در عین حال با یادآوری اینکه ۱.۳ درصد شرکت کنندگان گفته بودند کودکان کووید نمی گیرند، افزود: ۲ درصد نمونه ما کودکانی بودند که طبق قوانین مشمول زدن واکسن نشده بودند و ۲۰ درصد کودکان در مطالعه کووید گرفته بودند اما فقط بیماری ۲.۵ درصد از این کودکان از طریق تست پی سی آر اثبات شده بود.به گفته دبیر رصدخانه کووید ۱۹ ، نتایج این مطالعه نشان داد پنج درصد کودکان به دلیل ابتلا به این بیماری بستری شدند.
انتهای پیام
