به گزارش پایگاه خبری تحلیلی تسریر، به نقل از پایگاه خبری علمی و تخصصی میگنا، لطفا توجه داشته باشید که محتوای این مقاله تنها مختص روابطی است که عاری از بدرفتاری یا سواستفاده هستند.لحظاتی هست که یکی از زوجین بی‌اراده به مسیر اشتباهی می‌رود و کاری انجام می‌دهد که احتمالا برای شریک عاطفی‌اش ناراحت‌کننده است.اگر بخواهیم شفاف باشیم، نمی‌توان از همه اشتباهات گریخت و از آنجا که ما انسانیم و هر کسی دچار اشتباه می‌شود، حتما مرتکب برخی خطاها می‌شویم.وقتی در رابطه عاطفی مرتکب اشتباه می‌شویم بهترنی راه صحبت کردن است ما میدانیم که اشتباه در روابط عاشقانه چگونه جبران میشوند در واقع گفتگو در باره اشتباهات احساسات زوجین را بهبود بخشیده و موجب تاب آوری و توانایی آنها باشد.
اشتباه در روابط عاشقانه اجتناب ناپذیر است .
برای مثال، شاید شما به شریک عاطفی‌تان قول انجام کاری را دادید و بعد آن را از یاد بردید. شاید بابت کلمات نسنجیده‌ای که چند روز پیش به شریک عاطفی‌تان گفتید افسوس می‌خورید. یا شاید شریک عاطفی‌تان از نقاط آسیب‌پذیری خود با شما درد دل می‌کرده و شما بحث را خاتمه دادید و به آنها گوش نکردید. فرقی ندارد که پای اشتباهات مهم‌تر یا خطاهای کوچک در میان باشد، در مسیر مشترکِ ارتباط عاطفی، لغزش‌ها رخ می‌دهد و تا زمانی که زوجین با هم ماندن را انتخاب کنند، توانایی ترمیم موثر زخم‌ها حایز اهمیت است.
پس از ارتکاب اشتباهات در رابطه عاطفی ، زوجین چگونه واکنش می‌دهند؟
جبران اشتباهات در رابطه عاطفی
این ما را به این پرسش می‌رساند که چطور زوجین می‌توانند به طرز کارآمدی زخم‌های بین فردی را ترمیم کنند؟
در یک مطالعه که اخیرا منتشر شد، گروهی از پژوهشگران با طراحی پرسشنامه‌ای با ایده همنشخوارگری، این پرسش را بررسی کردند. همنشخوارگری عبارت است از بحث طولانی یا مکرر درباره مسایل در روابط اجتماعی.
پژوهشگران از آن دسته پژوهش‌های روانشناختی قبلی استفاده کردند که توصیه می‌کرد نحوه تفکر یک فرد در مورد تجارب دشوارش با بهتر یا بدترشدن احساساتش ارتباط دارد. به طور خاص‌تر، آنها به دو مفهوم اشاره کردند که با ایده نشخوارگری مرتبط بود: تامل و غم‌اندیشی.
تامل، دربردارنده فکر کردن درباره مشکل و تلاش در جهت حل آن است؛ در حالی که غم‌اندیشی شامل تکرار افکاری یکسان در این مورد است که چه اتفاقی افتاده و میزان ناراحتی فرد چقدر است؛ غم‌اندیشی مشکل را بزرگ‌نمایی می‌کند. همانطور که می‌توانید حدس بزنید، اولی مفید است و شما را به نتیجه‌ای می‌رساند اما دومی می‌تواند در عین قانع‌کننده به نظر رسیدن، آسیب‌رسان باشد.
اگرچه این عناصر نشخوار فکری در رابطه به کار می‌رفتند (یعنی هم‌اندیشی و غم اندیشی مشترک دو جنبه همنشخوارگری هستند)، تیم پژوهشی دریافت که از این ایده‌ها تاکنون برای درک این دو موضوع استفاده نشده است:
اینکه شریکان عاطفی به دنبال یک اشتباه چطور گفتگو می‌کنند و اینکه آیا هم‌اندیشی و غم‌اندیشی مشترک ممکن است به نحوه انجام گفتگو ربطی داشته باشد. بنابراین، آنها نخست ابزاری را برای اندازه‌گیری همنشخوار گری طراحی کردند که سه شکل از ارتباط را نشان می‌داد: هم اندیشی، غم‌اندیشی مشترک و اجتناب مشترک.
پژوهش‌ها در این باره چه می‌گویند؟
اشتباه در روابط عاشقانه پیش می آید و بیقین ترمیم پدیر و قابل جبران خواهند بود. هم‌اندیشی درباره اشتباهات در رابطه عاطفی ، شامل تلاش برای دستیابی به درکی مشترک و حل و فصل مسیله بود.
در حالی که غم اندیشی مشترک عبارت بود از تمرکز یک فرد بر دیدگاه و احساسات خود و عدم موفقیت در حل مسیله. اجتناب مشترک یعنی هر دو طرف از نزدیک شدن به مسیله دوری می‌کردند. آنگاه، تیم پژوهشی نحوه ارتباط این سه عنصر را با چگونگی احساس شریکان عاطفی پس از بحث درباره اشتباهات رابطه بررسی کرد.
هم اندیشی تنها سبکی بود که با تجارب بهتر شریکان عاطفی مانند ایثارگری بیشتر در رابطه، حُسن نیت بیشتر و توانایی فرد در مسیولیت‌پذیری صادقانه و بخشش خود رابطه داشت. غم اندیشی و اجتناب مشترک با تجاربی همچون حُسن نیت کمتر، کینه‌جویی بیشتر، ایثارگری کمتر و ظرفیت پایین‌تر برای مسیولیت پذیری واقعی و بخشش خود مربوط بود.
چگونه هم اندیشی کنیم؟
مطمینا هیچ مطالعه‌ای کامل نیست. تیم پژوهشی به درستی بر نیاز به تحقیقات بیشتر بر گروه‌های متنوع‌تر از مردم تاکید کرد. همچنین، پژوهشگران به درستی بیان کردند که تحقیقات آنها این امکان را نمی‌دهد که بگوییم هم اندیشی، غم اندیشی مشترک یا اجتناب مشترک به دنبال اشتباهات در رابطه عاطفی منجر به یک نتیجه خاص می‌شود و مطالعات دیگر باید ارتباط بین نحوه گفتگوی شریکان عاطفی را در مورد خطاها در رابطه و نتایج آن مکالمات روشن کنند.
در هر صورت، با توجه به اینکه هم اندیشی با تجارب مثبت‌تری در شریکان عاطفی همراه است، احتمالا ایده بدی نباشد تا دفعه بعدی که با شریک عاطفی‌تان در حال رسیدگی به یک لغزش و احساسات آسیب دیده‌تان هستید، آن را امتحان کنید.
چطور می‌توانید این کار را انجام دهید؟ بر اساس پژوهش این تیم و پرسشنامه آنان، چند توصیه برایتان داریم:
بکوشید تا واقعا به احساسات شریک عاطفی‌تان (برای مثال، آسیب دیده، امیدوار، ترسیده، خشمگین، غمگین، سردرگم) اقرار کنید، آنها را بپذیرید و از آنان حمایت کنید.
سعی کنید موقعیت خود را برای یک لحظه کنار بگذارید. در عوض، بکوشید تا واقعا به شریک عاطفی‌تان گوش کنید و ببینید آیا می‌توانید دلیل ناراحتی‌شان را درک کنید سعی کنید در گفتگو نسبت به شریک عاطفی‌تان گشوده و پذیرا باشید. و در در صورت نیاز، از مشاورین ازدواج و خانواده کمک بگیرید.
انتهای پیام
