به گزارش تسریر به نقل از خبرگزاری مهر، «لاریسا گیرهارت سرنا»، نویسنده اصلی این پژوهش در موسسه سرطان دوک در دوره‌ام کارولینای شمالی، گفت: «تحلیل‌های ما ارتباط قابل‌توجهی بین کیفیت محیطی و بروز سرطان سینه را نشان می‌دهد.» EQI، ارزیابی شهرستان به شهرستان از هوا، آب، زمین، محیط ساخته شده و همچنین محیط اجتماعی جمعیت شناختی است.
محققان داده‌های EQI را با اطلاعات مربوط به بروز موارد سرطان سینه و مرحله سرطان پس از تشخیص کارولینای شمالی مقایسه کردند. این تیم دریافتند افرادی که در شهرستان‌هایی با کیفیت محیطی ضعیف زندگی می‌کنند، در مقایسه با شهرستان‌هایی با کیفیت محیطی خوب، حدود ۱۱ مورد بیشتر سرطان سینه در هر ۱۰۰۰۰۰ ساکن داشتند.
آنها خاطرنشان کردند که این مسئله به ویژه برای موارد سرطان پستان اولیه صادق است. شهرستان‌های شهری با کیفیت زیست‌محیطی ضعیف به‌ویژه توسط موارد بیش از حد سرطان سینه آسیب دیده‌اند. به گفته محققان، در برخی از شهرستان‌ها (اعم از شهری و روستایی)، آلاینده‌های زمین مانند آفت‌کش‌ها، مواد شیمیایی سمی ناشی از صنعت یا کشاورزی در میزان سرطان نقش دارند. این یافته‌ها برای شناسایی نیاز حیاتی برای ارزیابی مواجهه‌های محیطی تجمعی در زمینه سرطان بسیار مهم هستند. این پتانسیل ایجاد اقداماتی برای کاهش بروز بیماری در جوامع آسیب‌پذیر است.
