به گزارش تسریر، همه بچه ها هر از گاهی تب می کنند. خود تب معمولاً هیچ ضرری ندارد و در واقع اغلب نشانه ای است که بدن در حال مبارزه با عفونت است. اما وقتی کودک شما در نیمه های شب برافروخته، گرم و عرق کرده از خواب بیدار می شود، مطمئن نیستید که چه کاری باید انجام دهید. آیا باید دماسنج را بیرون بیاورید؟ به دکتر زنگ بزنید؟
تب چیست؟
تب زمانی اتفاق می‌افتد که «ترموستات» داخلی بدن، دمای بدن را بالاتر از حد طبیعی خود می‌برد. این ترموستات در قسمتی از مغز به نام هیپوتالاموس یافت می شود. هیپوتالاموس می داند که دمای بدن شما چقدر باید باشد (معمولاً حدود ۹۸.۶ درجه فارنهایت / ۳۷ درجه سانتیگراد) و پیام هایی را به بدن شما می فرستد تا آن را در همان حالت حفظ کند.
دمای بدن اکثر افراد در طول روز کمی تغییر می کند: معمولاً در صبح کمی پایین تر و در عصر کمی بالاتر است و می تواند با دویدن، بازی و ورزش بچه ها متفاوت باشد.
با این حال، گاهی اوقات هیپوتالاموس بدن را به دمای بالاتری در پاسخ به عفونت، بیماری یا علت دیگری بازنشانی می کند. چرا؟ محققان بر این باورند که افزایش گرما راهی برای بدن برای مبارزه با میکروب هایی است که باعث عفونت می شوند.
چه چیزی باعث تب می شود؟
مهم است که به یاد داشته باشید که تب به خودی خود یک بیماری نیست و معمولاً نشانه یا علامت مشکل دیگری است.
تب می تواند به دلایل مختلفی ایجاد شود، از جمله:
عفونت: بیشتر تب ها در اثر عفونت یا سایر بیماری ها ایجاد می شوند. تب با تحریک مکانیسم های دفاعی طبیعی به بدن کمک می کند تا با عفونت ها مبارزه کند.
لباس پوشیدن بیش از حد: نوزادان، به ویژه نوزادان تازه متولد شده، ممکن است تب کنند، اگر بیش از حد بسته باشند یا در یک محیط گرم باشند، زیرا دمای بدن خود را به خوبی کودکان بزرگتر تنظیم نمی کنند. اما از آنجایی که تب در نوزادان می تواند نشان دهنده عفونت جدی باشد، حتی نوزادانی که بیش از حد لباس پوشیده اند نیز در صورت تب باید توسط پزشک معاینه شوند.
واکسیناسیون: نوزادان و کودکان گاهی پس از واکسینه شدن تب خفیف پیدا می کنند.
اگرچه دندان درآوردن ممکن است باعث افزایش جزئی دمای بدن شود، اما اگر دمای کودک بالاتر از ۱۰۰ درجه فارنهایت (۳۷.۸ درجه سانتیگراد) باشد، احتمالاً علت آن نیست.
چه زمانی تب نشانه چیزی جدی است؟
در بچه های سالم، همه تب ها نیازی به درمان ندارند. با این حال، تب بالا می تواند کودک را ناراحت کند و مشکلاتی مانند کم آبی بدن را بدتر کند.
پزشکان با در نظر گرفتن درجه حرارت و وضعیت کلی کودک در مورد درمان تب تصمیم می گیرند .
کودکانی که دمای آنها کمتر از ۱۰۲ درجه فارنهایت (۳۸.۹ درجه سانتیگراد) است، اغلب به دارو نیاز ندارند، مگر اینکه ناراحتی داشته باشند.
یک استثنا مهم وجود دارد: اگر دمای یک نوزاد ۳ ماهه یا کوچکتر از مقعد ۱۰۰.۴ درجه فارنهایت (۳۸ درجه سانتیگراد) یا بالاتر است، با پزشک خود تماس بگیرید یا فوراً به بخش اورژانس بروید. حتی یک تب خفیف می تواند نشانه ای از یک عفونت بالقوه جدی در نوزادان بسیار جوان باشد.
اگر کودک شما بین ۳ ماه تا ۳ سال دارد و تب ۱۰۲.۲ درجه فارنهایت (۳۹ درجه سانتیگراد) یا بالاتر دارد، با پزشک تماس بگیرید تا ببینید آیا پزشک شما نیاز به معاینه دارد یا خیر. برای بچه های بزرگتر، رفتار و سطح فعالیت را در نظر بگیرید. تماشای رفتار فرزندتان به شما می‌داند که آیا یک بیماری جزئی علت آن است یا اینکه آیا کودک شما باید توسط پزشک معاینه شود.
این بیماری احتمالاً جدی نیست اگر فرزند شما:
هنوز به بازی علاقه دارد
خوب می خورد و می نوشد
هوشیار است و به شما لبخند می زند
رنگ پوست معمولی دارد
و در مورد کودک تب دار که نمی خواهد غذا بخورد زیاد نگران نباشید. این در مورد عفونت هایی که باعث تب می شوند بسیار رایج است. برای بچه‌هایی که هنوز به طور معمول می‌نوشند و ادرار می‌کنند، نخوردن به اندازه معمول مشکلی ندارد.
یک بوسه ملایم روی پیشانی یا قرار دادن یک دست به آرامی روی پوست اغلب کافی است تا به شما نشان دهد که فرزندتان تب دارد. با این حال، این روش اندازه گیری دما (به نام دمای لمسی) اندازه گیری دقیقی را ارائه نمی دهد.
اندازه گیری تب
برای تایید تب از یک دماسنج دیجیتال قابل اعتماد استفاده کنید . این تب زمانی است که دمای کودک در یکی از این سطوح یا بالاتر باشد:
اندازه گیری خوراکی (در دهان): ۱۰۰ درجه فارنهایت (۳۷.۸ درجه سانتیگراد)
اندازه گیری مقعدی (در پایین): ۱۰۰.۴ درجه فارنهایت (۳۸ درجه سانتی گراد)
اندازه گیری در وضعیت زیر بغل (زیر بازو): ۹۹ درجه فارنهایت (۳۷.۲ درجه سانتیگراد)
اما اینکه چقدر تب بالا است، چیز زیادی از بیمار بودن فرزندتان به شما نمی گوید. یک سرماخوردگی ساده یا سایر عفونت‌های ویروسی گاهی اوقات می‌تواند باعث تب نسبتاً بالا شود (در محدوده ۱۰۲-۱۰۴ درجه فارنهایت/۳۸.۹-۴۰ درجه سانتیگراد)، اما این معمولاً به معنای وجود یک مشکل جدی نیست. در واقع، یک عفونت جدی، به ویژه در نوزادان، ممکن است باعث عدم تب یا حتی دمای پایین بدن (زیر ۹۷ درجه فارنهایت یا ۳۶.۱ درجه سانتیگراد) شود.
از آنجایی که تب می تواند بالا و پایین بیاید، ممکن است کودک با شروع به افزایش دمای بدن دچار لرز شود. با شروع کاهش دما، کودک ممکن است عرق کند تا گرمای اضافی را آزاد کند.
گاهی اوقات بچه هایی که تب دارند سریعتر از حد معمول نفس می کشند و ممکن است ضربان قلبشان سریعتر باشد. اگر کودک شما مشکل تنفسی دارد، سریعتر از حد طبیعی نفس می‌کشد یا بعد از پایین آمدن تب همچنان تند نفس می‌کشد، با پزشک تماس بگیرید.
چگونه می توانم به فرزندم کمک کنم تا احساس بهتری داشته باشد؟
باز هم، همه تب ها نیازی به درمان ندارند. در بیشتر موارد، تب تنها در صورتی باید درمان شود که باعث ناراحتی کودک شود.
در اینجا راه هایی برای کاهش علائمی که اغلب همراه با تب هستند وجود دارد:
داروها
اگر کودک شما بداخلاق یا ناراحت است، می توانید بر اساس توصیه های بسته برای سن یا وزن ، استامینوفن یا ایبوپروفن بدهید. (مگر با دستور پزشک، به دلیل ارتباط آن با سندرم ری، یک بیماری نادر اما بالقوه کشنده، هرگز آسپرین را به کودک ندهید.) اگر دوز توصیه شده را نمی دانید یا کودک شما کمتر از ۲ سال دارد، با این دارو تماس بگیرید.
به نوزادان کمتر از ۲ ماه نباید هیچ دارویی برای تب بدون معاینه پزشک داده شود. اگر کودک شما هر گونه مشکل پزشکی دارد، با پزشک مشورت کنید تا ببینید کدام دارو برای استفاده بهتر است. به یاد داشته باشید که داروی تب می تواند به طور موقت دما را پایین بیاورد، اما معمولاً آن را به حالت عادی بر نمی گرداند و دلیل اصلی تب را درمان نمی کند.
فراهم کردن آسایش در خانه
به کودک خود لباس سبک بپوشید و با یک ملحفه یا پتوی سبک بپوشانید. پوشیدن بیش از حد لباس و پوشیدن بیش از حد می تواند از خروج گرمای بدن جلوگیری کند و باعث افزایش دما شود.
اطمینان حاصل کنید که اتاق خواب کودک شما دمای مناسبی دارد و نه خیلی گرم است و نه خیلی سرد.
غذا و نوشیدنی
برای جلوگیری از کم آبی مایعات فراوان بدهید زیرا تب باعث می شود بچه ها سریعتر از حد معمول مایعات را از دست بدهند. آب، سوپ، یخ و ژلاتین طعم‌دار همگی انتخاب‌های خوبی هستند. از نوشیدنی‌های حاوی کافئین، از جمله نوشابه و چای خودداری کنید، زیرا می‌توانند با افزایش ادرار (ادرار کردن) کم‌آبی بدن را بدتر کنند.
اگر کودک شما استفراغ می کند و یا اسهال دارد، از پزشک بپرسید که آیا باید محلول الکترولیت (هیدراتاسیون مجدد) مخصوص بچه ها به او بدهید. اینها را می توانید در داروخانه ها و سوپرمارکت ها پیدا کنید. نوشیدنی‌های ورزشی به کودکان ندهید! این نوشیدنی‌ها برای کودکان کوچکتر ساخته نشده‌اند و قندهای اضافه شده می‌توانند اسهال را بدتر کنند. همچنین مصرف میوه ها و آب سیب را برای کودک خود محدود کنید.
به طور کلی، اجازه دهید بچه ها هر چه می خواهند بخورند (به مقدار معقول)، اما اگر تمایلی به آن ندارند، آن ها را مجبور نکنید.
به کودک خود سخت نگیرید
اطمینان حاصل کنید که کودک شما به اندازه کافی استراحت می کند. ماندن در رختخواب در تمام طول روز ضروری نیست، اما یک کودک بیمار باید آن را امتحان کند.
بهتر است کودک مبتلا به تب را از مدرسه یا مهد کودک دور نگه دارید. اکثر پزشکان احساس می‌کنند وقتی دمای هوا برای ۲۴ ساعت طبیعی است، بازگشت بی‌خطر است.
چه زمانی باید با دکتر تماس بگیرم؟
دمای دقیقی که باید باعث تماس با پزشک شود بستگی به سن کودک، بیماری و وجود علائم دیگری در تب دارد.
اگر موارد زیر را دارید با پزشک خود تماس بگیرید:
نوزاد کمتر از ۳ ماه با دمای مقعدی ۱۰۰.۴ درجه فارنهایت (۳۸ درجه سانتیگراد) یا بالاتر
کودک بزرگتر با دمای بالاتر از ۱۰۲.۲ درجه فارنهایت (۳۹ درجه سانتیگراد)
همچنین اگر کودک بزرگتر تب کمتر از ۱۰۲.۲ درجه فارنهایت (۳۹ درجه سانتیگراد) دارد، تماس بگیرید، اما همچنین:
از مایعات امتناع می کند یا به نظر می رسد که برای نوشیدن کافی بیمار است
اسهال طولانی مدت یا استفراغ مکرر دارد
علائم کم آبی بدن (کمتر ادرار کردن، نداشتن اشک در هنگام گریه کردن، هوشیاری کمتر و فعالیت کمتر از حد معمول)
شکایت خاصی دارد (مانند گلودرد شدید یا گوش درد)
هنوز بعد از ۲۴ ساعت (در بچه های کمتر از ۲ سال) یا ۷۲ ساعت (در بچه های ۲ سال یا بیشتر) تب دارد.
تب شدید دارد، حتی اگر هر شب فقط چند ساعت طول بکشد
یک مشکل پزشکی مزمن مانند بیماری قلبی، سرطان، لوپوس یا بیماری سلول داسی شکل دارد
جوش زده است
هنگام ادرار کردن درد دارد
اگر کودک شما یکی از علائم زیر را نشان داد، مراقبت های اورژانسی دریافت کنید:
گریه ای که متوقف نمی شود
تحریک پذیری یا بی قراری شدید
کندی و مشکل در بیدار شدن
بثورات یا لکه های بنفش که شبیه کبودی روی پوست هستند (که قبل از بیمار شدن کودک شما وجود نداشتند)
لب ها، زبان یا ناخن های آبی
به نظر می رسد که لکه نرم روی سر نوزاد بیرون زده یا فرو رفته است
گرفتگی گردن
سردرد شدید
لنگ زدن یا امتناع از حرکت
مشکلات تنفسی که با پاک کردن بینی بهتر نمی شود
خم شدن به جلو و آبریزش
درد متوسط تا شدید شکم
همچنین، بپرسید که آیا پزشک شما دستورالعمل خاصی در مورد زمان تماس در مورد تب دارد یا خیر
چه چیز دیگری باید بدانم؟
همه بچه ها تب می کنند و در بیشتر موارد ظرف چند روز کاملاً به حالت عادی برمی گردند. برای نوزادان و کودکان بزرگتر، نحوه عملکرد آنها می تواند مهمتر از خواندن دماسنج شما باشد. همه وقتی تب دارند کمی بداخلاق می شوند. این طبیعی است و باید انتظار داشت.
اما اگر در مورد اینکه چه کاری باید انجام دهید یا تب ممکن است به چه معنا باشد شک دارید، یا اگر فرزندتان به گونه‌ای رفتار می‌کند که شما را نگران می‌کند، حتی اگر تب نداشته باشید، همیشه با پزشک خود تماس بگیرید تا راهنمایی شود.
علائم تب ویروسی
معمولا اولین علامت تب ویروسی لرز است. نشانه دیگر آن افزایش دمای بدن بین ۱-۱.۵درجه سانتی گراد است که کودک دچار درد در کل بدن به ویژه پا و کمر می شود. عفونت های ویروسی متعددی وجود دارد که علایم آن بسته به نوع ویروس متفاوت است.
سرفه
گلودرد
آب ریزش یا گرفتگی بینی
سردرد
لرز
خستگی مفرط
حالت تهوع
استفراغ
اسهال
معده درد
بی قراری
گریه
نفس کشیدن سریع
احساس گرما
تغییر در عادت غذایی و خواب
تفاوت بین عفونت های ویروسی و باکتریایی چیست؟
هر دو می تواند باعث تب، لرز و کسالت شود. تشخیص دادن تفاوت این دو نوع عفونت مشکل است. ویژگی عفونت باکتریایی، قرمزی، احساس گرما، ورم و درد در یک قسمت از بدن است. بنابراین اگر کودک دچار گلودرد شود، درد در یک طرف گلو بیشتر خواهد بود. عفونت های باکتریایی اغلب با آنتی بیوتیک درمان می شود و تنها باید باکتری که بیماری را ایجاد کرده است، از بین برد. اما عفونت های ویروسی، همزمان قسمت های مختلف بدن را درگیر می کند. بنابراین اگر کودک عفونت ویروسی دارد دچار آب ریزش بینی، سرفه و بدن درد نیز خواهد شد. مصرف آنتی بیوتیک هیچ تأثیری در درمان عفونت های ویروسی مانند سرماخوردگی و آنفلوآنزا ندارد. تنها زمانی باید آنتی بیوتیک مصرف کرد که عفونت باکتریایی باشد. درمان عفونت ویروسی اغلب شامل مصرف کافی مایعات، استراحت، مصرف مسکن و داروهای کاهش دهنده تب است. بیشتر انواع عفونت های ویروسی مانند آنفلوآنزا دارای واکسن است که به بدن برای مقابله با این ویروس کمک می کند.
چگونه می توان از بروز تب ویروسی در کودک پیشگیری کرد؟
اگر کودک بین ۶ماه تا ۲سال سن دارد، با مشورت پزشک می توان سالانه از واکسن آنفلوآنزا استفاده کرد تا از کودک در برابر برخی از شایع ترین ویروس ها محافظت شود.
کودک را از افراد بیمار دور نگه دارید.
از اطرافیان بیمار بخواهید بهداشت را رعایت کنند.
به طور منظم دست کودک را بشویید.
در زمان تغییر فصل، عفونت های ویروسی شایع تر است بنابراین احتیاط کنید.
علائم خطر تب ویروسی
تب ویروسی اغلب مشکل جدی نیست و با درمان درست باید رفع شود اما در صورت بروز هر یک از علایم زیر بلافاصله کودک را به پزشک برسانید:
سرفه هایی که بیش از ۳هفته ادامه دارد.
اسهالی که بیش از ۲هفته ادامه دارد.
مشاهده خون در مدفوع
تب به مدت یک هفته یا بیشتر
تشنج
اجتناب از خوردن یا آشامیدن
استفراغ مداوم
مشکل تنفسی
ورم هر ۲ پا
خواب آلودگی غیرطبیعی
