به گزارش تسریر به نقل از اینترستینگ انجینرینگ، گروهی از محققان دانشگاه کلگری کانادا چشم انداز جدیدی را آشکار کرده اند که به پیشرفت های بیشتری در درمان عفونت و زخم ها منجر می شود. ریچل کراتوفی مولف ارشد تحقیق در بیانیه مربوط به آن می گوید: ما کشف مهمی کرده ایم که می تواند درمان عفونت و ترمیم بافت بدن انسان را بهبود بخشد. البته تحقیق ما نیازمند آزمایش های بیشتری است و شامل یک مدل می شود که از نزدیک با بیماری های انسانی مرتبط باشد.
تحقیق مذکور نشان داد مونوسیت ها به تنهایی می توانند فرایند درمان زخم را بهبود بخشند. مونوسیت با تنظیم سطح هورمون لپتین و رشد رگ های خونی به درمان زخم کمک می کند. همچنین آنها هورمونی به نام گرلین تولید می کنند که در درمان زخم موثر است.
محققان معتقدند نوتروفیل ها( گلبول های سفید کروی شکل) و مونوسیت ها برای پاکسازی باکتری از محل عفونت روی پوست به کار گرفته شده اند.
هورمون گرلین زمانی توسط معده ترشح می شود که فرد گرسنه باشد. اما هورمون لپتین پس از آنکه فرد یک وعده غذایی می خورد و احساس سیری می کند توسط سلول های چربی به وجود می آیند. توازن هورمون های گرلین و لپتین برای متابولسیم بدن اهمیت زیادی دارد. با این وجود رابطه این موازنه با مکانیسم سیستم دفاعی و ترمیم بافت در بدن تا به اکنون ناشناخته مانده است.
کراتوفی توانست واکنش سیستم ایمنی به باکتری S. aureus در مدل حیوانی را با استفاده از فواصل میکروبی نشان دهد. S. aureus یک جرم است که به طور معمول در پوست و بینی افراد سالم وجود دارد. این باکتری به انواع مختلفی از عفونت پوست و بافت از جمله ورم چرکی، ذات الریه و غیره منجر شود.
بدن انسان پس از ابتلا به باکتری S. aureus سلول های ایمنی سالم یا نوتروفیل و مونوسیت ها را به کار می گیرد.
مونوسیت ها به درمان بافت و نوتروفیل ها به پاکسازی باکتری کمک می کنند. بدون مونوسیت ها تولید لپتین افزایش می یابد و در نتیجه رشد رگ های خونی در محل عفونت بیشتر می شود. از سوی دیگر گرلین رشد اضافی رگ های خونی را کنترل می کند و در نتیجه بافت بدن ترمیم می شود.
