به گزارش تسریر، صدمه به خود زمانی اتفاق می افتد که شخصی عمداً به خود صدمه بزند. صدمه به خود را “خودآزاری، خودزنی، خودآزاری عمدی، رفتار پارا خودکشی ” نیز می‌گویند.
صدمات اغلب در بازوها، پاها و جلوی بدن اتفاق می‌افتد، زیرا دسترسی به آنها آسان‌تر است و زیر لباس پنهان می‌شوند. با این حال، آسیب ها می تواند هر قسمت از بدن را تحت تاثیر قرار دهد.
چه کسی بیشتر در معرض آسیب به خود است؟
بیشتر افرادی که به خود آسیب می رسانند نوجوانان هستند. افرادی که به خود آسیب می رسانند معمولاً این رفتار را در سنین جوانی شروع می کنند. صدمه به خود معمولاً به جای یک بار، بارها اتفاق می افتد.
چگونه یک نفر به خود آسیب می رساند؟
می توان از هر یک از روش های زیر استفاده کرد:
گاز گرفتن
شکستن استخوان
سوزاندن
حک کردن کلمات یا نمادها بر روی پوست
ایجاد بریدگی یا خراش روی پوست با اجسام نوک تیز مانند چاقو، سوزن، تیغ، قیچی، سنجاق، ناخن و غیره
مو کشیدن
ضربه زدن یا مشت زدن (با چکش یا جسم دیگر)
ضربه زدن به سر (کوبیدن سر)
سوراخ کردن پوست با استفاده از اجسام نوک تیز
برداشتن پوست یا بازکردن مجدد زخم ها به طوری که نتوانند التیام پیدا کنند
نیشگون گرفتن
مسمومیت (یا نوشیدن مواد شیمیایی مضر)
مصرف بیش از حد داروها
آسیب به خود منجر به بروز چه مشکلاتی میشود؟
کودکانی که به خود صدمه می زنند معمولاً قصد ندارند آسیب های پایداری ایجاد کنند. با این حال، آسیب به خود ممکن است باعث مشکلات پزشکی جدی شود، از جمله:
از دست دادن خون تهدید کننده زندگی
برش های عمیق نیاز به بخیه دارد
عفونت های ناشی از زخم ها یا اشیاء برش کثیف
افزایش احساس شرم، گناه و اعتماد به نفس پایین
خودکشی ناخواسته (خودآزاری معمولاً رفتار خودکشی نیست، اما ممکن است منجر به مرگ شود.)
خطر بالای اقدام به خودکشی (بیشتر افرادی که به خود آسیب می رسانند سعی نمی کنند با خودکشی بمیرند. با این حال، مشکلات عاطفی و دردهایی که منجر به صدمه به خود می شود ممکن است منجر به اقدام به خودکشی شود.)
آسیب‌دیدگی مکرر به خود (آسیب به خود می‌تواند به یک رفتار اجباری تبدیل شود. این بدان معناست که هر چه فرد بیشتر این کار را انجام دهد، نیاز بیشتری به انجام آن احساس می‌کند.)
چرا کسی عمداً به خود صدمه می زند؟
آسیب رساندن به خود معمولاً تلاش نوجوان برای تلاش برای احساس بهتر است، نه پایان دادن به زندگی خود. نوجوانان ممکن است از آسیب به خود به عنوان راهی برای مقابله با (یا تسکین) درد عاطفی، احساسات قوی (مانند عصبانیت، آسیب، غم، ناامیدی، شرم، سرخوردگی، طرد شدن، یا انزوا)، فشار شدید یا رابطه استفاده کنند. چالش ها و مسائل.
نوجوانانی که به خود آسیب می رسانند ممکن است با احساساتی دست و پنجه نرم کنند که نمی توانند با آن کنار بیایند یا موقعیت های سختی که فکر می کنند نمی توانند تغییر کنند. آنها ممکن است برای رهایی از این احساسات ناامید شوند. این نوجوانان گاهی مشکلات روانی دیگری نیز دارند که بر درد عاطفی آنها می افزاید. آنها ممکن است ضربه روحی، مانند زندگی از طریق سوء استفاده، خشونت، یا یک فاجعه را تجربه کرده باشند.
علائم هشدار دهنده آسیب به خود چیست؟
آسیب به خود اغلب مخفی نگه داشته می شود، بنابراین ممکن است دیدن علائم هشدار دهنده دشوار باشد. علائم هشدار دهنده آسیب به خود عبارتند از:
اسکار (ناشی از سوختگی، بریدگی و غیره)
بریدگی های تازه، خراشیدگی، سوختگی یا زخم های دیگر
کبودی
استخوان های شکسته
نگه داشتن اجسام نوک تیز در دست
همیشه دست‌ها و پاها را بپوشانید و لباس‌های هوای سرد را حتی در هوای گرم بپوشید
مشکل در کنترل حالت عاطفی خود (به ویژه غم، ترس و عصبانیت)
عزت نفس پایین
اختلالات اشتها
سوء مصرف مواد
گذراندن زمان زیادی به تنهایی
اگر فرزندم هر یک از این علائم هشدار دهنده را داشت، چه کاری باید انجام دهم؟
نگرانی، حمایت و عشق خود را آشکارا ابراز کنید.
به دنبال خدمات سلامت روان باشید.
فرزندتان را تشویق کنید تا با شما، سایر بزرگسالان و دوستان مورد اعتماد صحبت کند.
