به گزارش تسریر، خدیجه شادجو، هیستروسکوپی را یک تکنیک جراحی ایمن و پیشرفته دانست و گفت: در گذشته اگر مشکلاتی داخل رحم وجود داشت، ما معمولاً از روش کورتاژ تشخیصی (D&C) برای نمونه‌برداری و بررسی داخل رحم استفاده می‌کردیم که روش چندان دقیقی نبود. زیرا نمی‌توانستیم داخل رحم را به‌درستی ببینیم و بررسی کنیم. خوشبختانه امروزه ما تکنیک جراحی هیستروسکوپی را در اختیار داریم که این امکان را به ما داده است تا داخل رحم را کاملاً بررسی کنیم و تا حد امکان ناهنجاری‌های آن را برطرف کنیم.
وی توضیح داد: در جراحی هیستروسکوپی ما از ابزاری بسیار دقیق و ظریف به نام هیستروسکوپ استفاده می‌کنیم که یک وسیله میله‌ای شکل بسیار باریک با قطر سه تا پنج میلی‌متر است و مجهز به دوربینی است که می‌توانیم بدون ایجاد برش در شکم، آن را از راه واژن و دهانه رحم وارد رحم کنیم و به ما این امکان را می‌دهد تا داخل حفره رحم را ببینیم و در صورت وجود ناهنجاری آن را برطرف کنیم. در واقع هیستروسکوپی هم یک جراحی تشخیصی است، هم یک جراحی درمانی. این عمل جزو عمل‌های جراحی سبک است که اگرچه تحت بیهوشی انجام می‌شود، اما مدت آن کوتاه است، حدود سی دقیقه، و اغلب نیاز به بستری ندارد، مگر در مواردی که بر اساس پیچیدگی و نوع عمل، پزشک لازم بداند که بیمار برای کنترل علائم یک شب بستری شود. خانم‌هایی که تحت جراحی هیستروسکوپی قرار می‌گیرند، ممکن است بعد از عمل درد خفیف یا خونریزی و لک‌بینی داشته باشند، اما رفته‌رفته این علائم بهبود می‌یابد و بیمار از فردای عمل ِمی‌تواند به کار و زندگی معمول خود بازگردد.
شادجو درباره سازوکار عملکرد داخل حفره رحم بیان کرد: رحم یک کیسه عضلانی است که سطح داخلی آن با لایه‌ای به نام آندومتر پوشیده شده است. این لایه داخلی در در هر سیکل قاعدگی با ترشح هورمون‌های داخلی رشد می‌کند و ضخیم‌تر می‌شود تا به بستری مناسب برای لانه‌گزینی و پذیرش جنین تبدیل شود. اگر بارداری رخ ندهد، عادت ماهانه اتفاق افتاده و این دیواره ریزش می‌کند و به‌صورت خون قاعدگی دفع می‌شود و این چرخه هر ماه تکرار می‌شود.
وی در ادامه افزود: گاهی به دلایلی که هنوز مشخص نیست زایده های گوشتی در دیواره رحم رشد می‌کند که به آن پولیپ گفته می‌شود. این پولیپ‌ها پایه‌های عروقی دارند. وجود پولیپ در رحم ممکن است بدون علامت باشد و به‌طور تصادفی در سونوگرافی دیده شود، اما در مواردی با علائمی همچون خون‌ریزی‌های نامنظم و شدید، گاهاً ناباروری یا سقط مکرر همراه است. عمل برداشتن پولیپ رحم با هیستروسکوپی قابل انجام است. یعنی ما می‌توانیم با استفاده از هیستروسکوپ و قیچی‌های بسیار ظریف و مخصوص آن پولیپ را برداریم.
فلوشیپ لاپاراسکوپی پیشرفته درباره یکی دیگر از کاربردهای این تکنیک جراحی گفت: میوم یا فیبروم ساب موکوز نیز یکی از مواردی است که می‌توان با هیستروسکوپی آن را درمان کرد میوم‌های رحمی سلول‌های عضلانی هستند که در داخل عضله رحمی بصورت کلافه‌های گوشتی مشخص رشد می‌کنند که به سه دسته اصلی ساب‌موکوزال، اینترامورال و ساب‌سروزال تقسیم می‌شوند. فیبروم‌های ساب‌موکوزال آن دسته از فیبروم‌هایی‌اند که در داخل حفره رحم و به سمت فضای داخل رشد می‌کنند. اندازه فیبروم‌ها می‌تواند از چند میلی‌متر تا چند سانتی‌متر باشد و علائمی مثل خون‌ریزی‌های شدید، ناباروری و یا سقط جنین ایجاد کنند. در صورتی که پزشک لازم بداند، می‌توان فیبروم‌های ساب‌موکوزال را با تکنیک هیستروسکوپی برداشت که دراین موارد ازرزکتوسکوپی استفاده می‌شود برداشتن سپتوم یا دیواره رحمی، رفع چسبندگی داخلی رحم و نیز بررسی دقیق داخل رحم از دیگر کاربردهای هیستروسکوپی است.
شادجو درباره شرایط انجام عمل هیستروسکوپی افزود: بهتر است این جراحی بلافاصله پس از پایان خونریزی ماهانه انجام شود تا هم آندومتر نازک باشد و هم خونریزی قطع شده باشد تا دید بهتری در داخل رحم داشته باشیم. البته ممکن است به دلایل اورژانسی این جراحی در هر روز از سیکل قاعدگی انجام شود و جراح این امکان را دارد که در صورت ضرورت، حین عمل خون داخل رحم را تخلیه کند. اگرچه هیستروسکوپی یک عمل سبک و کوتاه است اما باید شرایط بیمار، از جمله سن، سوابق بیماری‌های زمینه‌ای و…، را برای انجام عمل در نظر بگیریم و همچنین لازم است پیش از جراحی حتماً معاینه انجام شود تا اگر زخم یا عفونتی در دهانه رحم یا سرویکس وجود دارد اول آن را برطرف کنیم و سپس جراحی را انجام دهیم.
