به گزارش تسریر به نقل از پایگاه خبری «سای‌تِک دیلی»، روش شیمی‌درمانی از زمان آغاز پیدایش تاکنون یکی از ابزارهای سودمند در درمان بسیاری از انواع سرطان بوده است اما یک ایراد مهم داشته و آن اینکه علاوه بر کشتن سلول‌های سرطانی همچنین می‌تواند سلول‌های سالم مانند سلول‌های موجود در فولیکول‌های مو را نیز نابود کند و موجب ریختن مو شود یا اینکه با کشتن سلول‌های دیگر موجب حالت تهوع شود.
اکنون دانشمندان در موسسه فناوری کالیفرنیا راه حل بهتری یافته‌اند و آن یک باکتری مهندسی شده ژنتیکی و کنترل شده با صدا است که سلول‌های سرطانی را جست و جو و نابود می‌کند.
دانشمندانی از آزمایشگاه «میخائیل شاپیرو» استاد مهندسی شیمی موسسه پزشکی «هاروارد هیوز» در یک مقاله جدید نشان داده‌اند که چگونه نوع جدیدی از باکتری موسوم به «ای. کولی» (Escherichia coli /E. coli) را تولید کرده‌اند.
این باکتری زمانی که به بدن بیمار تزریق می‌شود، به دنبال تومورهای سرطانی می‌گردد و به درون آنها نفوذ می‌کند. زمانی که باکتری‌ها به مقصد خود می‌رسند، پالس‌های فراصوتی آنها را وامی‌دارد که داروی ضد سرطان تولید کنند.
پروفسور شاپیرو می‌گوید: هدف از این فناوری بهره‌برداری از پروبیوتیک‌های مهندسی شده برای نفوذ به تومورها و استفاده از فراصوت به منظور فعال کردن آنها برای آزاد کردن دارو در درون تومور است.
نوعی از باکتری «ای. کولی» موسوم به «نیسل-۱۹۱۷» (Nissle ۱۹۱۷) که برای کاربردهای پزشکی در انسان تایید شده، نقطه آغازین این کار بوده است. این باکتری‌ها پس از تزریق به بدن بیمار در سرتاسر بدن پراکنده می‌شوند. سیستم ایمنی بدن بیمار باکتری‌ها را در تمام نقاط به جز در منطقه سرطانی نابود می‌کند.
پژوهشگران با مهندسی ژنتیکی روی این باکتری دو دسته ژن جدید روی آن گذاشته‌اند که به کار مبارزه با سلول‌های سرطانی کمک می‌کنند.
محققان برای آزمایش این باکتری آن را روی موش آزمایشگاهی دچار تومور امتحان کردند. بعد از نفوذ باکتری‌ها به درون تومور، محققان از فراصوت برای گرم کردن آنها استفاده کردند. نتایج تحقیق نشان داد که تومور سرطانی در موش تحت آزمایش با این باکتری‌ها رشد آهسته‌تری نسبت به شرایط دیگر داشته است.
شاپیرو می‌گوید: این نتایج امیدوارکننده است زیرا نشان می‌دهد که ما می‌توانیم در زمان و مکان مناسب درمان مناسب را انجام دهیم.
وی تاکید کرد: مانند هر فناوری جدید در این مورد هم برخی جنبه‌های کار نیازمند بهینه‌سازی هستند از جمله اینکه باید توانایی مشاهده کار باکتری با فراصوت پیش از فعال کردن آنها و هدف قرار دادن محرک گرمایی را به طور دقیق‌تر مدنظر قرار دهیم.
