به گزارش تسریر به نقل از مدیکال اکسپرس، سال گذشته، دکتر “جفری سوریل” (Jeffrey SoRelle) و همکارانش، یک تست سریع کووید-۱۹ به نام “CoVarScan” را توسعه دادند که الگوی هشت نقطه داغ در ویروس کروناویروس سندرم حاد تنفسی ۲ را تشخیص می‌دهد.
اکنون، پس از آزمایش CoVarScan بر روی بیش از ۴۰۰۰ نمونه بیمار جمع‌آوری‌شده در مرکز پزشکی دانشگاه تگزاس ساوت‌وسترن، محققان گزارش دادند که آزمایش آنها به اندازه سایر روش‌های مورد استفاده برای تشخیص کووید-۱۹ دقیق است و می‌تواند با موفقیت بین همه انواع فعلی کروناویروس سندرم حاد تنفسی ۲ تمایز قائل شود.
دکتر “سوریل”، استادیار پاتولوژی و نویسنده ارشد این مطالعه گفت: با استفاده از این آزمایش، ما می‌توانیم خیلی سریع تشخیص دهیم که چه سویه‌هایی در جامعه وجود دارد و آیا سویه جدیدی در حال ظهور است یا خیر.
نتایج آزمایش در مرکز ژنومیک انسانی در مرکز پزشکی دانشگاه تگزاس ساوت‌وسترن به رهبران بهداشت عمومی کمک کرده است تا شیوع کووید-۱۹ در شمال تگزاس را ردیابی کنند و بر اساس شیوع انواع آن تصمیمات سیاسی اتخاذ کنند. پزشکان همچنین از نتایج آن برای انتخاب آنتی‌بادی‌های مونوکلونال که در برابر سویه‌های خاصی که بیماران مبتلا به کووید-۱۹ را مبتلا می‌کنند، مؤثرتر هستند، استفاده کرده‌اند.
پادتن‌های تَک‌تیره یا آنتی‌بادی مونوکلونال (Monoclonal antibodies) به اختصار mAb یا moAb، پادتن‌هایی تک‌گونه و همانند یکدیگر هستند. علت این همانندی این است که پادتن‌های مونوکلونال توسط نوعی سلول ایمنی همانندسازی‌شده از یک سلول والد تولید می‌شوند. البته معمولاً با تکثیر ریکامبیننت این پادتن‌ها ساخته می‌شوند.
در حالی که تعدادی آزمایش دیگر برای کووید-۱۹ وجود دارد، آنها معمولا یا قطعه‌ای از ماده ژنتیکی کروناویروس سندرم حاد تنفسی ۲ یا مولکول‌های کوچک موجود در سطح ویروس را شناسایی می‌کنند و اطلاعاتی برای شناسایی نوع آن ارائه نمی‌دهند. علاوه بر این، بسیاری از محققان نگران این هستند که این آزمایش‌ها در تشخیص برخی از انواع سویه‌ها دقیق نیستند یا ممکن است سویه‌های آینده را تشخیص ندهند. برای تعیین نوع کووید-۱۹ که یک بیمار دارد، دانشمندان معمولا باید از توالی یابی کل ژنوم استفاده کنند که این کار زمان‌بر و گران است و با تکیه بر تجهیزات و تجزیه و تحلیل پیچیده، تمام توالی آر.ان.ای موجود در ویروس‌ها را مشخص می‌کند.
CoVarScan هشت ناحیه کروناویروس سندرم حاد تنفسی ۲ را که معمولا بین انواع سویه‌های ویروسی متفاوت است، بررسی می‌کند. جهش‌های کوچک را شناسایی می‌کند و طول مناطق ژنتیکی تکراری را که با تکامل ویروس تمایل به رشد و کوچک شدن دارند، اندازه‌گیری می‌کند. این روش بر واکنش زنجیره‌ای پلیمراز (PCR) (تکنیکی رایج در اکثر آزمایشگاه‌های پاتولوژی) برای کپی و اندازه‌گیری آر.ان.ای در این هشت مکان، متکی است.
در مقایسه با توالی‌یابی کل ژنوم، CoVarScan دارای حساسیت ۹۶ درصدی بود. دکتر “سوریل” گفت: یک انتقاد رایج از این نوع آزمایش این است که نیاز به تنظیم مداوم برای سویه جدید دارد، اما CoVarScan بیش از یک سال است که نیازی به تنظیم ندارد؛ هنوز هم عملکرد بسیار خوبی دارد. در آینده، اگر نیاز به تنظیم آن داشته باشیم، می‌توانیم به راحتی ۲۰ یا ۳۰ نقطه اضافی را به آزمایش اضافه کنیم.
