به گزارش تسریر به نقل از ساینس دیلی، مطالعه محققان دانشکده پزشکی دانشگاه نیویورک نشان داد که قرار گرفتن در معرض سطوح بالاتر از میانگین آلودگی هوا در فضای باز، خطر مرگ را تا ۲۰ درصد و خطر مرگ ناشی از بیماریهای قلبی عروقی را تا ۱۷ درصد افزایش میدهد.
استفاده از اجاقهای هیزمی یا نفتسفید برای پختن غذا یا گرم کردن خانه که بهطور مناسب از طریق دودکش تهویه نمیشوند، خطر کلی مرگ را به ترتیب ۲۳ درصد و ۹ درصد و خطر مرگ قلبی عروقی را ۳۶ درصد و ۱۹ درصد افزایش میدهد. زندگی دور از کلینیکهای پزشکی تخصصی و نزدیک جادههای شلوغ نیز خطر مرگ را افزایش میدهد.
این یافتهها، از دادههای بهداشتی شخصی و محیطی جمعآوریشده از ۵۰,۰۴۵ فرد روستایی ساکن در شمال شرقی منطقه گلستان ایران به دست آمد. همه شرکت کنندگان در این مطالعه بالای ۴۰ سال سن داشتند و موافقت کردند که سلامت شأن در طول بازدیدهای سالانه با محققانی که از سال ۲۰۰۴ کارشان را آغاز کردند، بررسی شود.
محققان میگویند آخرین تحقیقات آنها نه تنها عوامل محیطی را که بیشترین خطر را برای سلامت قلب و سلامت کلی دارند، شناسایی میکند، بلکه شواهد علمی بسیار بیشتری را از افراد در کشورهای با درآمد کم و متوسط نشان میدهد.
در مقایسه با افرادی که دسترسی آسانتری به خدمات پزشکی تخصصی دارند، افرادی که دورتر از کلینیکهایی با آزمایشگاههای کاتتریزاسیون که قادر به باز کردن انسداد شریانهای گرفتگی هستند، زندگی میکنند، به ازای هر ۱۰ کیلومتر مسافت، ۱ درصد در معرض خطر مرگ قرار دارند. در گلستان اکثر مردم بیش از ۸۰ کیلومتر دورتر از چنین امکانات مدرن زندگی میکنند.
نتایج مطالعه همچنین نشان داد که یک سوم شرکت کنندگان در مطالعه که در فاصله ۵۰۰ متری یک جاده اصلی زندگی میکردند، ۱۳ درصد با افزایش خطر مرگ روبرو بودند.
«راجش ودانتان»، نویسنده ارشد این مطالعه، میگوید: «مطالعه ما نقش عوامل محیطی کلیدی آلودگی هوای داخل / خارج، دسترسی به خدمات بهداشتی مدرن، و نزدیکی به جادههای پر سر و صدا و آلوده را در همه علل مرگ و میر، بویژه موارد ناشی از بیماریهای قلبی عروقی نشان میدهد.»
محققان میگویند: «این نتایج فرصت جدیدی را برای سیاست گذاران سلامت نشان میدهد تا با کاهش تأثیر عوامل خطر محیطی مانند آلودگی هوا بر سلامت قلب و عروق، بار بیماری را در جوامع خود کاهش دهند.»
طبق گزارش سازمان جهانی بهداشت، یک چهارم تمام مرگ و میرها در سرتاسر جهان در حال حاضر ناشی از عوامل محیطی، از جمله کیفیت پایین هوا و آب، نبود سرویس بهداشتی و قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی سمی است.