به گزارش تسریر به نقل از نیو اطلس، پژوهشگران “دانشگاه هیوستون”(University of Houston)، روش جدیدی را معرفی کردهاند که میتواند به سلولهای قلب کمک کند تا پس از حمله قلبی احیا شوند. این روش از آرانای پیامرسان استفاده میکند تا سلولها را به حالتی شبیه به سلول بنیادی بازگرداند. آزمایشهای انجامشده روی موشها نشان دادهاند که عملکرد قلب یک ماه پس از حمله قلبی، بهبود چشمگیری را با کمک این روش داشته است.
سلولهای قلب برخلاف بیشتر بافتهای بدن، توانایی محدودی برای بازسازی پس از آسیب دارند. به همین دلیل است که حملات قلبی تا این اندازه کشنده هستند. پس از حمله قلبی، بافت اسکار تشکیل میشود که میتواند حملات بیشتر و در نهایت نارسایی قلبی را به همراه داشته باشد.
در سالهای اخیر، دانشمندان به بررسی چگونگی ترمیم قلبهای آسیبدیده با بازسازی سلولها پرداختهاند و با استفاده از سلولهای بنیادی جفت، برنامهریزی مجدد سلولها یا استفاده از پیامرسانهای سلولهای بنیادی برای وادار کردن قلب به ترمیم خود، موفقیتهایی را به دست آوردهاند. برخی دیگر از دانشمندان، گروهی از فاکتورهای رونویسی را شناسایی کردهاند که میتوانند سلولهای قلب را به آغاز دوباره تکثیر شدن ترغیب کنند.
پژوهشگران دانشگاه هیوستون در بررسی جدید خود، دو فاکتور رونویسی جهشیافته دیگر به نام “Stemin” و “YAP5SA” را شناسایی کردهاند که میتوانند سرعت تکثیر گروهی از سلولهای قلب به نام “کاردیومیوسیتها”(cardiomyocytes) را افزایش دهند. آزمایشهای صورتگرفته روی سلولهای کشتشده موش در ظروف آزمایشگاهی نشان داد که Stemin، خواص سلولهای بنیادی را در کاردیومیوسیتها فعال میکند؛ در حالی که YAP5SA این فرآیند را با تقویت رشد اندامها تقویت میکند.
این دو فاکتور رونویسی با استفاده از آرانای پیامرسان مصنوعی، به سلولهای قلب منتقل میشوند. این روش که به طور گسترده در واکسنهای کووید-۱۹ استفاده میشود، با دستور دادن به ریبوزومهای سلولی برای تولید پروتئینهای خاص کار میکند که در این مورد، Stemin و YAP5SA هستند.
این گروه پژوهشی در آزمایشهای دیگر، آرانای پیامرسان حاوی فاکتورهای رونویسی را پس از حمله قلبی، به قلب موشهای زنده تزریق کردند. تکثیر سلولهای قلب موشها در عرض ۲۴ ساعت، حداقل ۱۵ برابر افزایش یافت و عملکرد قلب را به طور قابل توجهی بهبود بخشید.
“رابرت شوارتز”(Robert Schwartz)، پژوهشگر ارشد این پروژه گفت: زمانی که هر دو فاکتور رونویسی به قلب موش بالغ که به انفارکتوس دچار شده بود تزریق شد، نتایج خیرهکنندهای را دیدیم. ما متوجه شدیم که “میوسیتهای”(myocytes) قلبی به سرعت در عرض یک روز تکثیر میشوند. قلبها طی یک ماه آینده ترمیم شدند تا به عملکرد طبیعی پمپاژ قلب و کاهش جای زخم نزدیک شوند.
نتایج این پژوهش مانند هر پژوهش دیگری که روی حیوانات انجام میشود، ممکن است لزوما برای انسان صدق نکنند اما پژوهشگران میگویند که این نوع ژندرمانی را نهایتا میتوان برای درمان بیماریهای قلبی در انسان مورد استفاده قرار داد.
این پژوهش، در “The Journal of Cardiovascular Aging” به چاپ رسید.