به گزارش تسریر، کم شنوایی می تواند کودک را به صورت خفیف یا بسیار عمیق تحت تاثیر قرار دهد. کم شنوایی عمیق ممکن است به معنای ناشنوا بودن کودک باشد. کودکان یا با کم شنوایی به دنیا می آیند و یا می توانند شنوایی خود را در اثر جراحات، عفونت ها یا قرار گرفتن طولانی مدت در معرض صداهای بلند از دست بدهند.
علائمی که نشان می دهد کودک کم شنوایی دارد عبارتند از:
داشتن گفتار محدود یا نامشخص
پیروی نکردن از دستورالعمل ها یا توجه نکردن
شنیدن تنها بخش هایی از مکالمه و درخواست برای تکرار اطلاعات
ناتوانی در شنیدن صداهای روزمره، مانند زنگ مدرسه یا اعلان های صبح
مشکلات یادگیری
تشخیص کم شنوایی در نوزادی این امکان را به والدین می دهد تا قبل از اینکه زمان هدر رود متناسب با شدت آسیب، کودکان خود را درمان کنند. تشخیص به هنگام کم شنوایی، آینده ای بهتر را برای کودک رقم می زند و از افزودن وی به جمعیت ناشنوا خودداری می کند و این در حالی است که برخی هنوز از تفاوت کودکان ناشنوا و کم شنوا بی اطلاعند و آنان را در زمره ناشنوایان می پندارند.
کاهش شنوایی می تواند موقتی باشد. اما زمانیکه اینطور نباشد، فناوری‌ها، درمان‌ها و سایر روش‌های درمانی برای کمک وجود دارد. وسایلی مانند سمعک و کاشت حلزون می توانند توانایی شنوایی کودک را بهبود بخشند. یادگیری زبان اشاره یا خواندن گفتار نیز می تواند برقراری ارتباط را آسان تر کند.
خاموش ماندن استعداد دانش آموزان کم شنوا در مدارس استثنایی
آموزش مدارس استثنایی پاسخگوی بسیاری از نیازهای دانش آموزان کم شنوا نیست و اگر این دانش آموزان به مدارس استثنایی بروند بخشی از استعدادهای آنان خاموش خواهد ماند.
همه کودکان کم شنوا در مدارس معمولی بسته به شدت معلولیت از مربیان و رابطانی سیار بهره مند می شوند. وظیفه مربیان سیار مشاوره است و این مربیان به بررسی مشکلات آموزشی و ارتباط با دانش آموز می پردازند و کار آموزش برعهده آموزگار کلاس است.
آنچه معلمان می توانند انجام دهند
مربیان، متخصصان تشخیص و درمان مشکلات شنوایی، گفتار درمانگران، والدین و دانش آموزان کم شنوا می توانند برای ایجاد یک برنامه آموزشی با یکدیگر همکاری کنند. این کار ممکن است شامل راه اندازی یک برنامه آموزشی فردی (IEP) برای کمک به کودکان کم شنوا به منظور رسیدن به پتانسیل کامل خود باشد. این برنامه ها ممکن است شامل یک دستیار کلاس درس یا مترجم برای کمک به برقراری ارتباط و موارد دیگر باشد. با رشد کودک، این برنامه تغییر خواهد کرد.
چگونه از دانش آموزان کم شنوا در کلاس درس حمایت کنیم
کودکانی که دچار کم شنوایی هستند ممکن است نیاز داشته باشند که جلوی کلاس بنشینند تا گفتار را بخوانند (لب خوانی کنند ) و یا واضح‌تر بشنوند. همچنین معلمان می توانند صندلی ها را در کلاس خود به شکل U یا دایره بچینید تا دانش آموزان کم شنوا بتوانند بهتر با همکلاسی های خود ارتباط برقرار کنند.
در صورت امکان نویز (صداهای مزاحم) پس زمینه را برای کار دانش آموز کم شنوا به حداقل برسانید. این کار به معنای یافتن مناطق آرام برای این دانش آموزان است .
به دانش آموزان بگویید یکی یکی صحبت کنند و پیش از صحبت کردن دستان خود را بالا ببرند تا دانش آموز کم شنوا متوجه شود که کدام دانش آموز در حال صحبت است.
استفاده از سیستم FM از دیگر راهکارها برای حمایت از کودکان کم شنوا در کلاس درس است. این وسیله به کودکی که دچار کم شنوایی یا مشکلات شنوایی است کمک می کند تا معلم خود را در کلاس های پر سر و صدا بهتر بشنود. برای استفاده از این سیستم، معلم از یک میکروفون/فرستنده و دانش آموز از گیرنده استفاده می کند که صدا را تقویت کند.
هنگام صحبت با دانش آموزان کم شنوا مقابل صورت آنها قرار گیرید. اکثر دانش آموزان مبتلا به کم شنوایی می توانند گفتار را تا حدی بخوانند. برای کمک به آنها، هنگام صحبت با آنها ، در مقابل صورت آنها قرار گیرید، آهسته و واضح صحبت کنید و فریاد نزنید. اما زمانی که دستگاه‌هایشان روشن است، می‌توانید با لحن عادی صحبت کنید.
از تعداد زیادی عکس، گرافیک و برچسب متن برای آموزش استفاده کنید. بسیاری از دانش آموزانی که مشکلات شنوایی دارند، یادگیرنده بصری هستند.
از فناوری برای آسان کردن یادگیری استفاده کنید. این کار شامل استفاده از زیرنویس بر روی هر ویدیویی که در کلاس درس استفاده می شود و استفاده از نرم افزار تشخیص صدا در رایانه است. برای ایده های بیشتر، از خانواده دانش آموز، شنوایی شناس یا معلم آموزش ویژه نیز می توانید سوال کنید.
برنامه ای برای از دست دادن آموزش، تکالیف و تست داشته باشید. دانش آموزانی که مشکل شنوایی دارند ممکن است وقت کلاس را برای مراجعه به پزشک از دست بدهند. این برنامه به این دانش آموزان کمک می کند تا زمان از دست رفته را جبران می کند.
درباره تفاوت ها صحبت کنید و جشن بگیرید. دانش آموزان کم شنوا می خواهند مانند بقیه مورد پذیرش واقع شوند. اما گاهی اوقات مورد هدف دیگرانی قرار می گیرند که آنها را «متفاوت» می دانند. درباره تفاوت ها صحبت کنید و این تفاوت ها را جشن بگیرید، و روی علایق مشترک بچه‌ها تمرکز کنید.
