به گزارش تسریر، متخصصان معتقدند که بهترین روش برای تشخیص بیماری پرمخاطره آبله میمون نمونه‌برداری از تاول‌ها و بثورات پوستی است؛ این نوع آزمایش در آزمایشگاه و از طریق تست‌های PCR انجام می‌شود؛ آزمایش‌های ویروس‌شناسی نیز برای تشخیص آبله میمون مورد استفاده قرار می‌گیرد.
ویروس عامل بروز بیماری آبله میمون برخلاف بیماری کرونا تشخیص اختصاصی ندارد، زیرا تست‌های مبتنی بر آنتی‌ژن و آنتی‌بادی برای تشخیص این ویروس مؤثر نیست. بنابراین نمی‌توان از آزمایش خون یا نمونه خون برای شناسایی این بیماری استفاده کرد.
درحال‌حاضر هیچ درمانی برای عفونت ویروس آبله میمون وجود ندارد، اما برای کنترل شیوع این بیماری می‌توان از واکسن آبله و بعضی داروهای ضدویروسی استفاده کرد. از آنجایی که ویروس آبله میمونی ارتباط نزدیکی با ویروس ایجاد کننده آبله دارد، واکسن آبله می‌تواند از افراد در برابر ابتلا به این بیماری جدید محافظت کند. نتایج بررسی‌های انجام شده نشان می‌دهد که واکسن آبله خطر بروز آبله میمون را حداقل ۸۵ درصد کاهش می‌دهد.
بیماری آبله میمون می‌تواند کشنده باشد، اما با توجه به روش‌های انتقال این بیماری از طریق تماس نزدیک با فرد مبتلا، می‌توان با رعایت نکات بهداشتی مانع بروز این بیماری شد. در بعضی موارد آبله میمون بر مغز، اعصاب و قلب تأثیر قابل توجهی می‌گذارد و خطر مرگ‌ومیر را افزایش می‌دهد؛ البته تعداد کمی از افراد مبتلا به این بیماری جان خود را از دست داده‌اند.
