به گزارش تسریر به نقل از مدیسن نت، محققان می‌گویند این خطر در مورد ذرات با کوچک‌ترین اندازه که می‌توانند به اعماق ریه‌ها نفوذ کنند، بیشتر است.
«هالیانگ لین»، سرپرست تیم تحقیق از دانشگاه سان یات سن چین، گفت: «آلودگی هوا با خطر بیشتر سکته مغزی مرتبط است و سکته مغزی عامل اصلی مرگ و میر در سراسر جهان است.»
لیندر ادامه افزود: «آنچه کمتر شناخته شده است این است که اندازه‌های مختلف ذرات معلق چگونه بر این خطر تأثیر می‌گذارد. تحقیقات ما نشان داد که اندازه ذرات آلودگی هوا ممکن است بر خطر مرگ در اثر سکته مغزی تأثیر بگذارد.»
این مطالعه تهدید ناشی از سه اندازه ذرات آلودگی هوا را مورد بررسی قرار داد که شامل جامدات یا مایعات معلق در هوا است.
قطر ذرات زیر میکرون (PM۱) کمتر از ۱ میکرون است. این آلودگی شامل دوده و دود است. قطر ذرات ریز (PM۲.۵) کمتر از ۲.۵ میکرون است و شامل خاکستر حاصل از احتراق زغال سنگ است. ذرات معلق قابل تنفس (PM۱۰) که شامل گرد و غبار سیمان است، کمتر از ۱۰ میکرون قطر دارند.
لین گفت: «مطالعه ما شامل PM۱ است که ممکن است به قدری کوچک باشد که عمیقاً در ریه‌ها وارد شود، از بافت ریه عبور کند و در جریان خون گردش کند.»
وی افزود: «دستیابی به درک عمیق‌تر از عوامل خطر در اندازه‌های ذرات معلق و میزان تأثیرات احتمالی آنها ممکن است به کاهش تعداد مرگ‌ومیرها و بهبود نتایج برای افراد مبتلا به سکته کمک کند».
محققان داده‌های بیش از ۳.۱ میلیون بستری شدن در بیمارستان در چین را به دلیل سکته مغزی ایسکمیک ناشی از لخته شدن خون و سکته هموراژیک ناشی از خونریزی در مغز بررسی کردند. میانگین سنی بیماران ۶۷ سال بود و ۱ درصد در حین بستری شدن در بیمارستان بر اثر سکته جان خود را از دست دادند.
محققان میانگین قرار گرفتن بیماران در معرض آلودگی هوا را در هفت روز قبل از بستری شدن در بیمارستان به دلیل سکته مغزی و همچنین میانگین قرار گرفتن روزانه آنها در سال گذشته را تعیین کردند.
محققان به این نتیجه رسیدند که افزایش هر ۱۰ میکروگرم در سانتی‌متر مکعب هوا (میکروگرم بر متر مکعب) قرار گرفتن در معرض ذرات معلق در سال با افزایشخطر مرگ بر اثر سکته مرتبط است. همچنین با ۲۴ درصد خطر بیشتر قرار گرفتن در معرض PM۱، ۱۱ درصد خطر بیشتر قرار گرفتن در معرض PM۲.۵ و ۹ درصد ریسک بیشتر قرار گرفتن در معرض PM۱۰ مرتبط است.
قرار گرفتن میانگین هفت روز در معرض ذرات معلق شامل ۶ درصد خطر بیشتر قرار گرفتن در معرض PM۱، ۴ درصد افزایش خطر قرارگیری در معرض PM۲.۵ و ۳ درصد افزایش خطر با قرارگیری در معرض PM۱۰ بود.
با این حال، محققان دریافتند که کاهش قرار گرفتن در معرض PM۱۰ بیشترین تأثیر را در کاهش مرگ و میر ناشی از سکته دارد.
