به گزارش پایگاه خبری تحلیلی تسریر به نقل از نیواطلس، این تحقیقات منجر به تولید یک ماده زیستی با انعطاف‌پذیری و مقاومت بالا در برابر سایش شده است. آلیاژ فوق الاستیک جدید این گروه برخی از مسائل ایمنی کلیدی را حل کرده و ضمن تحمل فشار از دوام مورد نیاز برای استفاده طولانی مدت در بدن انسان برخوردار است.
آلیاژ فلزی جدید، ساخته دانشمندان دانشگاه توهوکو ژاپن است. آنان به بررسی برخی از مسائل کلیدی پیرامون مواد زیستی که در حال حاضر برای ایمپلنت‌های پزشکی استفاده می‌شود، پرداخته اند. این ماده ممکن است به عنوان بخشی از مواد جایگزین در مفصل ران یا زانو مورد استفاده قرار گیرد، امروزه مواد فلزی مورد استفاده سفت‌تر از استخوان هستند که این امر می‌تواند منجر به آتروفی استخوان یا از دست دادن تراکم شود. در همین حال، مواد منعطف‌تر، مقاومت خود در برابر سایش را در طول زمان از دست می‌دهند.
آلیاژهای فلزی فوق منعطف موجود که معمولاً در استنت‌ها و سیم‌های ارتودنسی مورد استفاده قرار می‌گیرند، به عنوان راه حلی بادوام و داری انعطاف‌پذیری در نظر گرفته می‌شوند، اما آنها حاوی نیکل هستند که خطر واکنش‌های آلرژیک را به همراه دارد. دانشمندان نتوانسته‌اند نسخه‌های بدون نیکل این ماده تولید کنند که به اندازه کافی منطف است. انتظار می‌رود در آینده نزدیک شاهد تولید انبوه ایمپلنت منعطف استخوانی باشیم.
