به گزارش پایگاه خبری تحلیلی تسریر، «آبله میمون» بیماری نادر و شبیه به آبله است. این بیماری بیشتر در کشورهایی با جنگل‌های بارانی در آفریقای‌مرکزی و غربی دیده می‌شود. آبله میمون، نخستین‌بار طی سال ۱۹۵۸ در بین میمون‌های آزمایشگاهی کشف شد. مدتی بعد شواهدی از عفونت ویروس ارتوپاکس در تعدادی از جوندگان آفریقایی نیز یافت شد. مطالعات آزمایشگاهی نشان داد که آبله میمونی می‌تواند موش و خرگوش را نیز آلوده کند. در سال ۱۹۷۰ برای نخستین‌بار این بیماری در انسان‌ها گزارش شد.
در ژوئن ۲۰۰۳ آبله میمون در ایالات متحده گزارش شد و در سال ۲۰۱۷ شیوع آبله میمونی در نیجریه آغاز شد. وزیر بهداشت این کشور عنوان کرد که ویروس به ۱۱ ایالت گسترش یافته و ۷۴ نفر مشکوک به ابتلاء هستند. تصور می‌شود این شیوع بزرگ در اثر طغیان رودخانه پدید آمده باشد؛ چراکه باعث شده بود تا حیوانات وحشی آلوده با انسان ارتباط نزدیک‌تری داشته باشند؛ بنابراین می‌توان نتیجه گرفت این یک بیماری مشترک بین انسان و حیوان است که از حیوانات به انسان منتقل می‌شود و گسترش پیدا می‌کند.
سپتامبر ۲۰۱۸ در انگلیس گزارش شد که سه نفر از افرادی که به نیجریه سفر کرده بودند به بیماری آبله میمون مبتلا شده‌اند. از سال ۲۰۱۷ که این بیماری در نیجریه شیوع پیدا کرد ۸۹ نفر مبتلا شدند و شش مورد مرگ بین آن‌ها دیده شد.
در ۲۷ می ۲۰۲۱ یک دامپزشک ۵۳ ساله چینی در اثر ابتلاء به این بیماری درگذشت. طبق گزارش‌ها این دامپزشک چند ماه قبل از مرگ دو میمون مرده را کالبدشکافی کرده بود و بعد از چند ماه به این بیماری دچار شد.
پس از شناسایی بیش از ۱۰۰ مورد ابتلاء به بیماری آبله میمون در اروپا، سازمان جهانی بهداشت روز جمعه در این خصوص جلسه اضطراری تشکیل داد.
شیوع بیماری آبله میمون
آلمان گسترش آبله میمون را بزرگ‌ترین شیوع این بیماری در تاریخ اروپا توصیف کرده است. این بیماری تاکنون در هشت کشور اروپایی از جمله بلژیک، فرانسه، آلمان، ایتالیا، پرتغال، اسپانیا، سوئد و انگلیس، آمریکا، کانادا و استرالیا گزارش شده است.
اسپانیا روز جمعه ۲۴ مورد جدید از ابتلاء به این بیماری عمدتاً در منطقه مادرید را گزارش کرد. مقامات محلی اعلام کردند که اکثر موارد ابتلاء به این بیماری در یک سونا شناسایی شده و این محل تعطیل شده است.
آبله میمونی چیست؟
آبله میمونی «Monkeypox» نام بیماری است. عامل این بیماری ویروسی کمیاب از نوع ارتوپوکس است؛ این ویروس‌ها بیضی شکل هستند و یک لایه لیپوپروتئین به همراه لوله‌ها یا رشته‌هایی دارند که DNA ویروسی را می‌پوشانند. انواع زیادی از این جنس ویروس وجود دارند؛ از جمله گونه‌هایی مانند آبله گاوی، آبله شتر، آبله خرگوش و سایر گونه‌ها. آبله میمون با علائمی چون نشانه‌های آنفولانزا خود را بروز می‌دهد. این بیماری بثورات پوستی ایجاد می‌کند که در صورت و بدن گسترش می‌یابد. آبله میمونی شبیه به آبله انسانی است. این بیماری در بسیاری از مناطق جهان سال‌ها است که ریشه‌کن شده است. آبله میمون یک عفونت ویروسی و سرایت‌پذیر است.؛ البته متخصصان می‌گویند شدت سرایت آن کم است، اما نوعی از ویروس آبله میمون هم می‌تواند کشنده باشد.
علائم آبله میمونی
تب، سردرد، درد عضلات، کمردرد، تورم غدد لنفاوی، لرز و خستگی از علائم اولیه آبله میمونی است. بثورات و بیرون‌زدگی‌های پوستی نیز از علائم این بیماری بوده که ممکن است اغلب در صورت ظاهر شود و سپس به سایر قسمت‌های بدن سرایت کند؛ این بثورات در نهایت یک دلمه تشکیل می‌دهد و از بین می‌رود.
راه‌های انتقال ویروس آبله میمونی
این ویروس می‌تواند از طریق گاز گرفتن حیوان آلوده یا تماس با خون، مایعات بدن یا زخم و ضایعات آن منتقل شود. همچنین افراد ممکن است با خوردن گوشت حیوان آلوده که به درستی پخته نشده، به این بیماری مبتلا شوند. انتقال بین انسان‌ها بیشتر از طریق قطرات تنفسی بزرگ صورت می‌گیرد. ازآنجاکه این قطرات نمی‌توانند مسافت زیادی را طی کنند، تماس چهره به چهره طولانی‌مدت برای انتقال این بیماری نیاز است. یک مطالعه نشان می‌دهد که پیش‌تر فقط حدود هشت الی ۱۵ درصد از عفونت‌ها از طریق انتقال انسان به انسان و در میان اعضای نزدیک خانواده رخ داده است.
مقامات بهداشتی اسپانیا و پرتغال ضمن اعلام هشدار سلامت ملی یادآور شده‌اند که این بیماریِ نادر در میان انسان‌ها قدرت سرایت بالایی ندارد و تا به حال راه درمانی نیز ندارد در نتیجه افراد مبتلا باید منتظر باشند این بیماری به مرور زمان و خود به خود درمان شود.
دوره نهفتگی آبله میمون
دوره کمون آبله میمون (فاصله از عفونت تا شروع علائم) بین شش تا ۱۳ روز است البته دوره نهفتگی آن می‌تواند بین پنج تا ۲۱ روز نیز باشد.
آیا بیماری آبله میمون کشنده است؟
یکی از انواع ویروس آبله میمون کشنده است و می‌تواند تا ۱۰ درصد افراد مبتلا را به کام مرگ بکشاند.
شیوع بیماری در مردان
به گزارش آژانس امنیت سلامت بریتانیا دست‌کم ۹ مورد ابتلاء به آبله میمون از ششم ماه مه تاکنون در این کشور شناسایی شده که چهار مورد آن در میان افرادی دیده شده که جزو هم‌جنسگرایان مرد بوده‌اند.
آیا بیماری آبله میمونی مسری است؟
ممکن است این بیماری از حیوانات به افراد یا از یک شخص به شخص دیگری منتقل شود، اما میزان مرگ‌ومیر آن بسیار کمتر از آبله است. میزان مرگ و میرِ موردی برای عفونت این ویروس در آفریقا، از حدود یک الی ۱۵ درصد در بزرگسالان و حدود ۱۵ الی ۲۰ درصد در کودکان متفاوت است. طبق تحقیقات، آبله میمونی هیچ جمعیت حیوانی بومی را آلوده نکرده و فقط انسان را آلوده کرده است.
عوامل خطر آبله میمونی چیست؟
عوامل خطر شامل گزش و خراش توسط حیوان آلوده است که با حیوانات آفریقایی آلوده به این بیماری تماس داشته‌اند. مطالعات اخیر نشان داده است که آبله میمونی می‌تواند چندین گونه از پستانداران را آلوده کند؛ حتی اگر این گونه‌ها هرگز در محیط طبیعی خود با ویروس ارتباط نداشته باشند. با پرهیز از تماس مستقیم جسمی با بیمار و استفاده از دستکش و ماسک صورت توسط مراقبان بیمار، می‌توان از انتقال بین انسانی ویروس جلوگیری کرد.
واکسن آبله
طبق تحقیقات، واکسیناسیون علیه آبله می‌تواند حدود ۸۵ درصد در جلوگیری از آن مؤثر باشد. بنابراین؛ واکسیناسیون آبله‌ای که در دوران کودکی انجام شده احتمالاً منجر به بروز بیماری خفیف‌تری می‌شود. با این حال واکسن در دسترس برخی افراد نیست و هنوز هم درمانی وجود ندارد.
آبله میمون در ایران
تاکنون موردی از بیماری آبله میمون در ایران مشاهده نشده است.
بیشتر بخوانید:
