به گزارش پایگاه خبری تحلیلی تسریر، دانشمندان و پزشکان مدتی است که میدانند اضافه وزن یا چاقی خطر ابتلا به این بیماری را افزایش میدهد. حدود یک مورد از هر سه مورد در بریتانیا (۳۴٪) با اضافه وزن مرتبط است.
اکنون محققان دانشگاه “بریستول” توانستهاند این ارتباط و همچنین میزان افزایش خطر را روشن کنند. آنها دریافتند که به ازای هر پنج واحد BMI اضافی، خطر ابتلا به سرطان رحم در زنان ۸۸ درصد افزایش مییابد. این تحقیق توسط “Cancer Research UK (CRUK)” تامین مالی شد و در مجله “BMC Medicine” منتشر شده است.
افزایش خطر بیشتر از آنچه در مطالعات قبلی دیده شده، نشاندهنده وضعیت وزن مادامالعمر است تا یک عکس فوری در زمان که در اکثر مطالعات دیگر استفاده میشود. به گفته “CRUK”، پنج واحد BMI تفاوت بین دسته چاق و دسته اضافه وزن است.
“جولی شارپ”، رئیس اطلاعات سلامت در “CRUK” گفت: مطالعات انجام شده این واقعیت را تقویت میکند که اضافه وزن یا چاقی دومین عامل سرطان در انگلیس است و میتواند به ما کمک کند تا علت آن را مشخص کنیم. این نقش اساسی در کشف چگونگی پیشگیری و درمان سرطان در آینده خواهد داشت.
این مطالعه به بررسی سرطان “آندومتر”، شایعترین نوع سرطان رحم که پوشش داخلی رحم را تحت تأثیر قرار میدهد، پرداخت. از هر ۳۶ زن متولد شده پس از سال ۱۹۶۰ در انگلستان، یک نفر در طول زندگی خود به سرطان رحم مبتلا میشود.
نمونههای ژنتیکی از ۱۲۰ هزار زن در انگلیس، استرالیا، بلژیک، آلمان، لهستان، سوئد و ایالات متحده مورد بررسی قرار گرفت. حدود ۱۳ هزار نفر از آنها سرطان رحم داشتند.
محققان به بررسی نشانگرهای ۱۴ ویژگی که ممکن است چاقی و سرطان رحم را با هم مرتبط کنند، پرداختند. آنها دو هورمون “انسولین ناشتا” و “تستوسترون” پیدا کردند که خطر ابتلا به سرطان رحم را افزایش میدهد.
متخصصان با مشخص کردن چگونگی افزایش خطر ابتلا به چاقی، از جمله از طریق هورمونها، امیدوارند که در آینده بتوان از داروهایی برای کاهش یا افزایش سطح هورمونهای خاص در افرادی که در معرض خطر بالاتر ابتلا به سرطان هستند، استفاده کرد.
“اما هیزلوود”، نویسنده اصلی این مطالعه، گفت: این مطالعه نخستین گام جالبی برای چگونگی استفاده از آنالیزهای ژنتیکی برای کشف اینکه چاقی دقیقاً چگونه باعث سرطان میشود و چه کاری میتوان برای مقابله با آن انجام داد، است. ارتباط بین چاقی و سرطان رحم به خوبی شناخته شده است، اما این یکی از بزرگترین مطالعاتی است که دقیقاً چرایی آن را در سطح مولکولی بررسی کرده است.